Erken Tunç Çağı=Early Bronze Age Research Papers

Erken Tunç Çağı’nda Orta Anadolu’da yaşamış ve zengin bir uygarlığa ev sahipliği yapan Hattilerin, günlük hayatlarında ve mezar buluntularında kültsel işlevleri olan güneş kurslarının önemli bir yeri vardır. Çalışmaya konu olan güneş... more

Erken Tunç Çağı’nda Orta Anadolu’da yaşamış ve zengin bir uygarlığa ev sahipliği yapan Hattilerin, günlük hayatlarında ve mezar buluntularında kültsel işlevleri olan güneş kurslarının önemli bir yeri vardır. Çalışmaya konu olan güneş kurslarının, malzeme, teknik, bezeme ve formları açısından incelenmesi, çağdaşları ve diğer çağlarda bulunan eserlerle karşılaştırmalı olarak incelenerek bilgi edinilmesi ve bu kült nesnelerle çağdaş seramik formların oluşturulması amaçlanmıştır. M.Ö. 3. bin yıl içinde ve M.Ö. 2. bin yıl başlarında, Erken Tunç Çağı döneminde, İç Anadolu’da Kızılırmak yayı içinde yaşadığı düşünülen Hatti uygarlığı, Horoztepe ve Alacahöyük mezar buluntularıyla dönemin sanat anlayışını en iyi şekilde yansıtmaktadır. Bu mezarlardan ve Hattilerin kültürünü ve dini inançlarını benimsediği düşünülen Hititlere ait tabletlerden, Hattilerin düşünce ve inanç sistemi hakkında birçok bilgiye ulaşılmaktadır.
Çalışma kapsamında biçimsel ve işlevsel olarak incelenen güneş kursları, Alacahöyük kral mezarlarında ele geçirilen güneş kurslarının ikonografik ve ikonolojik açıklamaları üzerinden incelenerek sınırlandırılmıştır. Güneşi ve evreni sembolize eden güneş kursları, üzerlerinde bulunan hayvan heykelcikleriyle tanrıları betimlediklerinden dolayı Hattiler için önemli bir yere sahiptir. Güneş kursları, günlük hayatta dini törenlerde rahipler tarafından kullanılmasının yanı sıra, Hattilerin ölü gömme adetlerinde de kullanılmıştır. Prens ve prenseslerin mezarlarında kullanılan bu kült nesnelerinin günümüze kadar ulaşmasında Alacahöyük kral mezarlarının önemli bir yeri bulunmaktadır. Güneş kursları kendi çağının içerisinde ve kendi çağının dışında yer alan diğer sanat eserleriyle değerlendirildiğinde benzerlikler göstermektedir. Gerek güneş kurslarının üzerinde bulunan birimler gerekse bezeme özellikleri birçok uygarlık tarafından kullanılmıştır. Günümüzde de popüler Türk kültürünün içine dâhil edilen güneş kursları sembol olarak varlıklarını devam ettirmektedir. Bu özellikleriyle güneş kurslarının hem geçmişte hem de gelecekte birçok uygarlığı etkisi altına aldığı ve birçok sanat alanına esin kaynağı olduğu görülmektedir.-----
Hattians that lived in Early Bronze Age in Central Anatolia, rich civilization hosts, has an important role in the sun discs cultic function in their daily lives and tomb findings. It is aimed to build contemporary ceramic forms about to the sun disks, materials, technique, decoration and analyzed in terms of forms available information examined in comparison with works in contemporary and other time lines. 3000 B.C. and in the beginning of 2000 B.C., the Early Bronze Age period, Hattian civilization lived around the Red River in Central Anatolia, Horoztepe and Alacahoyuk tomb findings reflect the art of understanding the period in the best way. These tombs and hittite tablets which is thought to be adopted Hattians’ culture and religion shows many information about view and belief system of Hattians. Sun discs, examined formally and functionally in our study, seized in Alacahoyuk royal tombs was limited iconographic and iconological statement. Sun discs symbolizing the sun and the universe, because they describe gods with animal figurines on them has an important role for the Hattians. Sun discs used by priests in rituals in everyday life as well, is also used in the burial of Hattie. Alacahoyuk royal tombs are important in achieving the cult object used in prince and princess tombs until today. The sun discs show similarities when considered by works of art located outside of its own era and in its own era shows similarities. Both units on the sun discs as well as decorative features have been used by many civilizations. Today, popular Turkish sun discs has been included into the culture continues to exist as a symbol. It is observed that the properties of the sun discs’ under the influence of many civilizations both past and future.

Bookmark
Download
- by Fadliye Yılmaz Demir
- •
- 7
  Hattians, Alacahöyük, Sistrum, Hattiler

No doubt, potteries are the most important archaeological materials to understand the prehistorical periods and an other important material groups named small finds comes second row after ceramics for obtaining cultural and chronological... more

No doubt, potteries are the most important archaeological materials to understand the prehistorical periods and an other important material groups named small finds comes second row after ceramics for obtaining cultural and chronological information of the ancient societies and their settlements. Small finds usually explains daily life styles, habits, traditions, trade relationship, decorating and adornment etc... The figurines and idols that are grouped under named of small find mostly associated with religious belief. Known as "Disc-Faced Figurines" or "Chubby-Faced Figurines", which constituent the subject of this thesis, are a specific figurine type of inner western Anatolia and they found only in the two sub-regions defined as Frygian Cultural Region and Great Menderes Upper Sakarya Cultural Region. These figurines emerged at the beginning of the Early Bronze Age and uncovered intensely in many settlement during the EB I-II but these figurines at issue didn't caught nowhere during EB III. There are some well known cultural regions in Western Anatolia. These region as known determined by studies on some ceramics groups and limits of these zones are depending on features and distributions of material culture found around the from the Neolithic and Chalcolithic periods onwards recent periods of Western Anatolia. Likewise it is possible to observe some regional similarities and differences for disc-faced figurines. There are some symbolic and decorative elements on this figures which is very important in terms of reflecting the life and tradition of ancient societies, their belief shapes and artistic aspects etc... This study is trying to obtain the specific and original data on the disc-faced figurines with technical examining and classifying according to their contexts and region in which they occur. The datas comes from 17 settlement within boundaries of western Anatolia has been examined in chronological plane and has been discussed with their regional developments and changes. Based on this method, the figurines found at sites Demircihüyük, Seyitömer, Kusura, Kaklık Mevkii and Küllüoba classified to cultural region in their chronological plane and the figurines come from mixed layer of sites and surveys on the sites of Şarhöyük, Yukarı Söğütönü I, Bolvadin/Üçhöyük, Bavurdu, Banaz, Manahoz, Akhisar, Çıkrık and Nudra were tried dating according to this classification results.

Bookmark
Download
- by Çağatay Yücel and +1
  umut parlıtı
- •
- 4
  Tombs, Ritüel, Kura Aras Yerleşimleri, Erken Tunç Çağı=Early Bronze Age

Chamber Tomb Tradition in the 3rd Millennium BC Anatolia and a Socio-economic Evaluation Building an economy-based communication network with Caucasia in the east, Thrace in the west and Northern Syria and Mesopotamia in the south,... more

Chamber Tomb Tradition in the 3rd Millennium BC Anatolia
and a Socio-economic Evaluation
Building an economy-based communication network with Caucasia in the east, Thrace in the west and Northern Syria and Mesopotamia in the south, Anatolia underwent radical cultural changes in the 3rd millennium BC. In this time of intense cultural changes, Anatolia experienced a technological transformation, shifting from arsenical bronze to tinned bronze. This transition leading to high technology brought about substantial changes in grave tradition as was the case with social and urban structure in later parts of the Early Bronze Age. Stone cist graves that were the most important tomb type in extramural burial tradition in the midst of the Early Bronze Age were replaced by graves that can be called as chamber tombs in intramural burial tradition at the end of the Early Bronze Age.
Chamber tombs accommodating collective burials had a more advanced form compared to the stone cist graves accommodating individual burials and were claimed to have been developed with inspiration from cist graves basically made of stone. It is no doubt that the economic welfare of the societies played a significant part in the selection of grave types. While the dimensions of the chamber tombs built for the first time in the 3rd millennium Anatolia provide some information about social structure, they also differ in relation to the social status of the deceased within the society. They became the new preference of kings, chiefs, princes/ princesses or elites with power in the society/community in parallel with economic development. Since there were skeletons of individuals of different ages and different sexes, it can be said that these tombs served a function in relation to the ancestor cult and representing the family bonds. Based on grave goods found in the chambers within the tombs, it would not be wrong to say that new social-economic structure from the Eastern Anatolia to the Northwest Black Sea manifested itself during the Early Bronze Age II.

The bronze metal which is an alloy of copper and tin appeared in the protohistory of Anatolia, in the early part of the third millennium B.C. and the Bronze Age was named after the metal. Significant changes emerged in social field, in... more

The bronze metal which is an alloy of copper and tin appeared in the
protohistory of Anatolia, in the early part of the third millennium B.C.
and the Bronze Age was named after the metal. Significant changes
emerged in social field, in religion, in culture, in architecture, in
technology in the Early Bronze Age.
Except minor differences, there was a common cultural tradition in the
types of tombs and in the tomb gifts in Western Anatolia, in the Early
Bronze Age. Types of tombs of inhumation burial style of Western
Anatolia in this age were; pithos burials, jar burials, earth burials, stone
cist burials.
Kaklık Necropolis that dated to the Early Bronze Age and located in
Western Anatolia was the first and only definitively known cremation
burial cemetery until now. The second cremation burial cemetery
represented with three examples is Kumyer Necropolis. 96 tombs
uncovered in Kumyer Necropolis were inhumation burials and 3 tombs
were cremation burials. The type of these cremation burial tombs were
pithos burial, jar burial and there were two infants and individual adult in
these two different types of tombs.
There was a unity of orientation generally as east-west point in the
Early Bronze Age necropolises and bodies were shaped generally in
hocker position. Single burial tradition and multiple burial tradition
reaching up to six burials were determined in the necropolises of this
age. This multiple burial tradition was applied frequently in pithos
burials, earth burials and stone cist burials.

ÖZET
M.Ö. 3. Binyıl’ın başlarında, bakır ve kalayın karışımından elde
edilen ve adını bir çağa verecek olan tunç madeni, Anadolu
Protohistoryasında ortaya çıkmıştır. İlk Tunç Çağı; sosyal, dinsel,
kültürel, mimari ve teknolojik alanlarda önemli değişikliklere sahne
olmuştur.
Gerek mezar tipleri, gerekse mezar hediyeleri ile İlk Tunç Çağı Batı
Anadolusunda, bazı detay farklılıkları dışında ortak bir kültürel gelenek
mevcuttur. Bu çağda Batı Anadolu'da, inhumasyon gömülerde mezar
mimarisi olarak; pithos mezarlara, çömlek mezarlara, sandık mezarlara
ve basit toprak mezarlara rastlamaktayız.
Batı Anadolu’da İlk Tunç Çağı’na tarihlenen ve bugüne kadar
kremasyon gömünün kesin olarak uygulandığı bilinen ilk mezarlık alanı
Kaklık Mevki Mezarlık Alanı’dır. Kremasyon gömünün üç örnekle
temsil edildiği ikinci mezarlık alanı ise Kumyer Mezarlık Alanı’dır.
Kumyer Nekropolü’nde ele geçen 96 mezarda gömü biçiminin
inhumasyon, 3 mezarda ise gömü biçiminin kremasyon olduğu tespit
edilmiştir. Kremasyon uygulamasının yapıldığı çömlek mezar ve pithos
mezar olmak üzere iki farklı tipteki mezarda, yetişkin birey ve bebek
gömülerinin olduğu saptanmıştır.
İlk Tunç Çağı nekropollerinde genel olarak doğu-batı aksında bir yön
birliği bulunmaktadır ve gömüler ekseriyetle hoker pozisyonunda
yatırılmıştır. Dönemin mezarlık alanlarında, tekli gömü geleneği ile
beraber, sayıları altıya kadar ulaşan çoklu gömü geleneğine de
rastlamaktayız. Bu gelenek; pithos mezarlar, sandık mezarlar ve basit
toprak mezarlar içinde sıkça uygulama bulmuştur. Mezar hediyesi
olarak, mezar içine ya da mezar dışına konulan pişmiş toprak kapların
yanı sıra çok sayıda madeni ve taş eser de ele geçirilmiştir.

ARKEOLOJİ DERGİSİ hakemlidir ve Mayıs ayında olmak üzere yılda bir kez basılmaktadır. TÜBİTAK/ULAKBİM Sosyal Bilimler Veri Tabanlarında taranmaktadır. Published once a year in May. EGE ÜNİVERSİTESİ EDEBİYAT FAKÜLTESİ'nin izni olmadan... more

Bookmark
Download
- by MUHIP CARKI
- •
- 8
  Tunceli, Geç Tunç Çağı, Orta Tunç Çağı, Demir Çağı

Soğmatar mezarlık alanında ortaya çıkarılan kaya oyuğu mezarlar ve bu mezarlardan ele geçen arkeolojik bulguların değerlendirilmesi.

Soğmatar'ın Yakın Çevresindeki Yerleşimlerde saptanan arkeolojik bulgular ve verileri içermektedir.

Soğmatar Kutsal Alanı ve yakın çevresinde gerçekleştirilen yüzey araştırmasında saptanan yerleşimlerden elde edilen arkeolojik bulgu ve verileri konu almaktadır.

Ölüm olgusu, varoluşundan bu yana insanın bilişsel dünyasında felsefi sorgulamalara yol açmıştır. Bu sorgulamalar, mekân, zaman ve kültür değişse bile ölüm olgusuna ilişkin ortak tepkiler oluşturmuştur. Bu tepkiler ait olduğu kültür... more

Ölüm olgusu, varoluşundan bu yana insanın bilişsel dünyasında felsefi sorgulamalara yol
açmıştır. Bu sorgulamalar, mekân, zaman ve kültür değişse bile ölüm olgusuna ilişkin ortak
tepkiler oluşturmuştur. Bu tepkiler ait olduğu kültür bağlamında birey ya da toplumda çeşitli
uygulamalar şeklinde açığa çıkmıştır. Coğrafya, insanın ya da toplumun oluşturduğu kültürel
örüntülerin konumlandığı bir mekân olarak mezarları da içermektedir. Bu çalışmada
günümüzden 5000 yıl önce Orta Fırat Havzası’nda yaşamış toplumların kültürel bağıntıları,
ölü gömme uygulamaları üzerinden değerlendirilmiştir. Mezarların kronolojik ve yerel
farklılıklarının saptanması için Orta Fırat Havzası’nın kuzey kesiminde Atatürk Barajı, orta
kesiminde Birecik, Karkamış ve Tishrin barajları ile güney kesiminde Tabqa Barajı dolum
alanında toplam 35 arkeolojik alan araştırılmıştır. Bölgenin kuzey, orta ve güney kesimleri
kendi içinde mezar alanlarının konumları ve sayısı bakımından yerel farklılıklar taşımaktadır.
Orta Fırat Havzası, mezar tipolojisi ve mezar eşyası bakımından Yukarı Fırat ve Yukarı Dicle
havzaları ile benzerlikler göstermesine karşın, çeşitlilik bakımından daha gelişkindir. Orta
Fırat Havzası’ndaki çeşitliliğin Kuzeybatı Suriye’de izlenebilmesi, coğrafi yakınlık ve iletişim
yoğunluğundan kaynaklanmaktadır. Orta Fırat Havzası’nın güney kesiminde yer alan iki
merkezde tümülüslerin bulunması, bölgeyi çevre bölgelerden farklılaştırmaktadır. Orta Fırat Havzası’nda
yaşayan toplumların öteki dünya inançlarına ilişkin tasarımları yazılı belgelerde
anlatılanlarla uyum göstermektedir. Ölü gömme ve anma ritüellerine ilişkin davranışlar
arkeolojik bulgularda iz bırakarak, bu coğrafyada 5000 yıl önce yaşamış toplulukların
inançlarının ve buna yol açan psikolojilerinin anlaşılmasına yardımcı olmaktadır. Ölümle
tanışan insanın yaşadığı korkunun yarattığı nevrotik ruh hali, ölüsünü gömmeyi ve ona
bakmayı, bir bakıma onu hoş tutmayı gerektirmiştir. Böylece geride kalanlar hem ölüden
gelecek kötülüklerden korunacak hem de ölümü yaşamla özdeşleştirebilecektir.
The phenomenon of death has led to philosophical inquiries into the cognitive world of the
man since its existence. These inquiries formed common responses regarding the
phenomenon of death, even if space, time, and culture changes. These responses emerged in
the context of culture to which they belong, in various practices in individuals or societies.
Geography, as a space where cultural patterns that men or society form are situated, contains
the graves as well. In this study, cultural correlations of societies lived in the Middle
Euphrates Basin ca. 5000 BP are evaluated through the burial practices. In order to determine
the chronological and local differences of the graves, Atatürk Dam in the northern area of the
Middle Euphrates Basin; the Birecik, Carchemish and Tishrin dams in the central area; the
Tabqa Dam reservoir in the southern area, a total of 35 archaeological sites have been
investigated. The northern, central and southern parts of the region in itself reveal local
differences in the number and the locations of the burial grounds. Although the Middle
Euphrates Basin in terms of grave typology and grave goods bears similarities with the Upper
Euphrates and Upper Tigris basins, it is more advanced in terms of diversity. The diversity of
the Middle Euphrates Basin can be observed in northwest Syria is because of its geographical
proximity and communication density. The presence of tumuli in the two centers in the
southern part of the Middle Euphrates Basin distinguishes the region from the surrounding
regions. The conceptions regarding the afterlife beliefs of the societies living in the Middle
Euphrates Basin overlap with those described in the written documents. Behaviors relating to
burial and commemorative rituals leave their traces in archaeological records, helping us
understand the beliefs and the psychology, which leads to it, of the societies that lived in this
geography, ca. 5000 years ago. The neurotic mood created by the fear of the human who met
the death, inhuming their deceased and looking after him and in a way, to make him pleased.
Thus, the living person will be protected against the evils of the dead and will be able to
identify death with life.

Erken Tunç Çağı=Early Bronze Age

Log In