Aller au contenu

corti

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : Corti, côrti.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « curtis » (cinse) pal voye do vî lingaedje d’ oyi (vî francès « curtil »), çou ki dene on mot avou l’ cawete « -i ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
corti cortis

corti omrin

  1. plaece dilé l' måjhon k' on ahive des verdeures et des fleurs.
    • Ass dedja foyî t' corti?
    • Li pî-sinte passe padrî les cortis Motî Alphonse Massaux (fråze rifondowe).
    • S’ i n’ aveut fwait k’ les fruts ki l’ solo fwait rglati,
      Les ceréjhes, les gurzales, les fraijhes di nos cortis,
      Li vegne et leus likeurs, atrait del vicåreye
      Li låme di nos tchetoeres d’ ene douceur sins pareyMartin Lejeune, Bultén del Societé d' Lidje, "L’crèyåcion d’Eve", tome 43, p. 140 (fråze rifondowe).
    • Des ptitès tinrûlès fleurs maytèt d' coleur nos waides, nos campagnes, nos cortis Léon Bukens (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

(minme sourdant etimolodjike)

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

wangne-corti, wangnant-corti

Sinonimeye

[candjî]

djårdén

Ortografeyes

[candjî]

(corti & Corti)

E li scrîta (1100-1600) :
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : C18, C56, C103, C105.

Ratournaedjes

[candjî]
plaece dilé l' måjhon k' on ahive des verdeures