haram

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ha-ram

Etimologiyasi

arab. – xos, begonalar kirishi man etilgan joy; muqaddas, aziz joy; xotinlar; ayollar;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. din. Muqaddas deb ajratib qoʻyilgan, kirish taqiqlangan joy mas. Makka shaxrida Muhammad paygʻambarning maqbarasi).

2. tar. Hovlining ayollar uchun ajratib qoʻyilgan qismi, ichkari (asosan, oliy, yuqori mansabdorlar xonadonlarida). ◆ Xon aʼyonlarga ruxsat berib, haramga kirgan, oʻrdaning kunduzlik xodimlari tarqalishib, faqat kecha beklari, xon soqchilari, doimiy xodimlar qolgan edilar. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon.“ ◆ Goʻroʻgʻli ana shunday nasihatlarni qilib, oʻzi haram sari qarab ketdi. "Gulixiromon".

Haram ogʻasi Haramdagi xotin-qizlarni kuzatib yuruvchi bichilgan qul. ◆ U bir necha kun haram ichidagi hujrada yotadi. Oʻziga kelgach, shu hovlida haram ogʻasi boʻlib ishlab yuradi. Mirmuhsin, „Meʼmor.“

Antonimlari

ҲАРАМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

haram
1 гарем; ◆ ~i xos личный гарем; ◆ ~ ogʻasi ист. евнух;
2 рел. запретное, священное место.

Turkcha (tr)

haram

harom