toʻqay

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

toʻ-qay

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Qamish, changal va sh.k. oʻsim-liklar oʻsib yotgan, odatda, zaxkash yer. Toʻ-qayga oʻt ketsa, hoʻlu quruq baravar yonadi. Maqol. nsh ◆ Mavlon aka anavi kuni Sulton-boy bilan toʻqayga borib, "qoʻqon arava"si-ga qamish bosib keldi. H. Gʻulom, „Mashʼal“ . ◆ Sidiqjon bolani bagʻriga bosganicha, bir-biriga kirishib ketgan butalar, shoxlar orasidan oyogʻi va yelkasi bilan yoʻl ochib, toʻqayning ichkarisiga boshladi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .

2 koʻchma s. t. Shunday holat olgan joyga nisbatan qoʻllanadi. ◆ Hovlimiz toʻqay boʻlib ketibdi.

Antonimlari

ТЎҚАЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.