zoʻrlamoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

zoʻr-la-moq

Etimologiyasi

Zoʻrlik bilan biror ishga undamoq, majbur qilmoq; xohishdan tash-qari ish qildirmoq. ◆ Bemorga zoʻrlab dori ichirmoq. n ◆ Usta Olim oshga sabzi bosish bilan ovora edi: -Men sizni zoʻrlamayman, lekin yoʻl ustida qorningiz ochib qolsa, oʻzin-gizdan oʻpkalang. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . Matpano

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

◆ Oʻzini har qancha zoʻrlagani bilan bugun bir chetda turib, yolgʻiz oʻzi gʻazal ay-tolmadi. S. Siyoyev, „Avaz“ . ◆ Rahima opa uni [qudasini] zoʻrlab qoʻltigʻidan olib, ichkari xonaga yetakladi. Oʻ. Umarbekov, „Yoz yomgʻiri“ .

2 Birovning nomusiga tegmoq; tajovuz qilmoq. ◆ Yosh bir yigit onasi tengi ayolni zoʻrlamoqchi boʻlyapti. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ . ◆ Qo-tillik va oʻgʻirlik qilish 9 protsent, zoʻrlash 5 protsent koʻpaygan. Gazetadan .

Antonimlari

ZOʻRLAMOQ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

zoʻrlamoq
1 zastavlyatь, prinujdatь, vыnujdatь, prinevolivatь; zoʻrlab ketmoq usilitьsya, uskoritьsya; yomgʻir zoʻrlab ketdi dojdь usililsya; zoʻrlab ovqat yedirmoq nasilьno zastavlyatь (kogo-l.) estь;
2 nasilovatь (kogo-l.).