Фриэдрич Счиллер
| Фриэдрич Счиллер | |
| |
 Википедиядаги мақола
| |
 Викиманбадаги асарлар
| |
 Викиомбордаги файллар
|
Фриэдрич Счиллер (талаффузи: Фридрих Шиллер)(10-ноябр 1759-йил; 9-май 1805-йил) — немис шоири, драматург, тарихчи, санъат назариётчиси. Немис мумтоз адабиётининг асосчиларидан.
Иқтибослар
[edit]- Буюк қалблар изтиробларини сукут билан ўтказадилар[1].
- Зулмни муросасиз ёмон кўрадиган кишигина эзгуликни чексиз севиши мумкин[1].
- Ишни тезроқ тугаллаш ҳаракатида бўл[1].
- Ирода инсон боласининг ўзига хос сифатидир, ақл эса иродани бошқариш учун ўзгармас қоидадир[1].
- Ўз топқирлигидан завқланиб кулган кишининг аскияси кучини йўқотади.
- Ишонган одам бошқаларни ҳам осон ишонтиради[1].
- Шеърий асар ўзини ўзи ҳимоялаши керак. Ҳаракат гапирмайдиган жойда сўз фойда бериши даргумон[1].
- Ишни ярим йўлда ташлаб, четга чиқиб оладиган ва энди бу ёғи нима бўлар экан, деб оғзини очиб қараб турадиган одам ҳақиқий аҳмоқдир[1].
- Расмга маҳлиё бўлиб, уни чизган кишини бутунлай унутиб қўйганимиз, аслида, рассомга энг катта мақтовдир[1].
- Ўзини бошқара оладиган одамгина эркиндир[1].
- Ҳар қандай ғалабадан устун нарса кечиримдир[1].
- Яхши актёрлар учун ёмон рол йўқ[1].
- Мардоналик инстинктга қарши кураш ифодасидир[1].
- Номус ҳаётдан азизроқ[1].
- Тўғрилик ҳар қандай унвонни безайди[1].
- Йўқотилган дақиқани ҳатто абадият ҳам қайтара олмайди[1].
- Одам мақсадлари каттаргани сари улғайиб боради[1].
- Миннатдорлик энг тез унутиладиган нарсадир[1].
- Ота-оналар ўзларининг нуқсонларини болаларида кўрганларида кўпроқ жаҳлланадилар[1].
- Табиатга қарши бўлган нарса ҳеч қачон яхшиликка олиб бормайди[1].
- Ярамас ишларнинг охири вой: улар янги-янги қабиҳликларни келтириб чиқаради[1].
- Фақат қатъиятгина мақсадга элтади[1].
- Ўзини кўрсатишнинг энг жирканч усули — ожизларни эзиб уялтиришдир[2].
- Ҳеч нарсага жасорат қилмаган инсон ҳеч нарсадан умид қилмасин[2].