Жевачи
Жевачи, жибачи — совутдор; ўрта асрларда совут кийган отлиқ ва пиёда аскар; ҳар хил темир қурол эгаси; қурол-аслаҳа сақланадиган махсус омбор — жевахона мутасаддиси (бошқарувчиси); ҳарбий юриш вақтида подшоҳ ва хоннинг совут ва оғир қурол-аслаҳаларини олиб юрадиган кичик мансабдор — жибачигири. Тошкентдаги қад. жевахона ўрни Эскижўва (жева сўзининг бузиб талаффуз этилиши) деб аталади.[1]
Манбалар
[edit | edit source]
 | Бу андозани аниқроғига алмаштириш керак. |
Жевачи қадимда Хоразм ва Бухоро ҳудудларида пайдо бўлган.