Books by Annemarie Ambühl
thersites 11 (2020): tessellae – Birthday Issue for Christine Walde (ed. Annemarie Ambühl): Open Access https://thersites-journal.de/index.php/thr/issue/view/14, 2020
This special birthday issue for Christine Walde, co-founder and co-editor of thersites, features ... more This special birthday issue for Christine Walde, co-founder and co-editor of thersites, features contributions from colleagues and friends. The articles, essays, and book reviews, centering around the honoranda’s research interests as well as focusing on core topics of thersites, form a thematically varied mosaic (tessellae): innovative constructions of literary genres and poetics (especially bucolic, elegy, epic, and epigram), images of the city of Rome and its counterparts, sleep and dreams, history of classical scholarship, gender studies, and classical reception studies.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
by Annemarie Ambühl, Pietro Verzina, Ayelet Peer, Mark Thorne, Rebekka Schirner, Manuel Mackasare, Marian W Makins, Anke Walter, Christian Rollinger, Martin Dinter, Filippo Carlà-Uhink, and Christine Walde This special issue of thersites (edited by Annemarie Ambühl) addresses artistic representations o... more This special issue of thersites (edited by Annemarie Ambühl) addresses artistic representations of war in literature and other media, focusing especially on the role of sensory perceptions and emotions as well as on gender issues. In line with the transcultural and diachronic outlook of thersites, issues of reception are approached either by applying modern theories and methods to the interpretation of classical texts or by comparing and contrasting ancient and modern responses to war and violence and their impact on human beings and society in general. The issue features contributions that range from Homer to postmodern novels and movies, as well as reviews of thematically related recent publications. Within this wide horizon two thematic clusters emerge: One group of papers studies the narratological, aesthetic and psychological dimensions of (fictional) descriptions of battles and other forms of violence in Latin literature, especially in Caesar’s war commentaries and the epics of Lucan, Valerius Flaccus and Statius, while another group of papers looks at novels that directly or indirectly reflect on experiences from both World Wars and the recent wars in Iraq through a complex engagement with classical narratives and concepts derived from classical antiquity.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Papers by Annemarie Ambühl
Thersites 11, 2020
In this article, we want to elucidate and contrast the exilic fates rendered in Ovid’s exilic ele... more In this article, we want to elucidate and contrast the exilic fates rendered in Ovid’s exilic elegies and in Lucan’s Bellum Civile. While Ovid’s persona undergoes a slow development towards acceptance of the exilic condition by ‘refounding’ a second Rome in Tomi, Lucan’s Pompey gradually severs himself from Rome, culminating in him dying far from home apparently without regrets. Both characters try to transfer
the concept of Rome to new entities. However, they are not able to escape Rome’s grasp. Pompey is killed by a Roman mercenary in Egypt; Naso’s Roma secunda is in the end only a reproduction of the exul’s irrevocably Roman fate.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Open Access: https://thersites-journal.de/index.php/thr/article/view/185, 2020
Prolegomena to thersites 11, "tessellae – Birthday Issue for Christine Walde"
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Bookmarks Related papers MentionsView impact
This chapter examines the genre-specific conventions of Graeco-Roman
epic before the backdrop of ... more This chapter examines the genre-specific conventions of Graeco-Roman
epic before the backdrop of intertextual and intergeneric references to epic poetry in other genres – and vice versa –, a dynamic process through which the reciprocal boundaries of the various genres have been defined and developed. In this context, the idea of the Homeric epics as the source of all other genres, which has been propagated mainly from the Hellenistic period onwards, is scrutinised (e.g. the view of the Homeric speeches as matrices of rhetoric in Quintilian), as well as
the typological analysis of the relationship between epic and tragedy found in Aristotle’s Poetics and its further developments in Ps.-Longinus and the ancient commentary tradition. These formal approaches are then compared and contrasted with recent scholarship on Hellenistic and Roman epic. In particular, the literary-historical and structural cross-connections between epic and tragedy and the issue of ‘tragic epic’, which have been defined in widely diverging ways, are reviewed
critically. Finally, a few select examples are adduced in order to demonstrate the impact of intergeneric interactions on specific epic type-scenes and structural elements, and the changes they undergo in the course of the epic tradition as a result of it. It is argued that self-conscious reflections of such processes can be found in certain epic similes that point to an immanent poetics of intergeneric exchange.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Latin battle narratives exhibit visual, auditory, and even olfactory phenomena: swords glint, ste... more Latin battle narratives exhibit visual, auditory, and even olfactory phenomena: swords glint, steel clangs, and the stench of blood permeates battlefields. These manifestations of multisensoriality are often implicit, as exemplified by the prominence of the ‘gaze’ in epic poetry. This article focuses on the two other senses, which have received less scholarly attention in discussions of battle narrative: touch and taste. In the former category are expressions such as ‘biting
the dust’ (Hom. Il. 2.418) along with depictions of cannibalism in epic and historiographic texts. In the latter category are experiences such as Jocasta’s breast being scratched by Polynices’ armour (Stat. Theb. 7), along with a pervasive discourse on the ‘roughness’ of war and the ‘handling’ of casualties in aftermath episodes; these conceptual metaphors generate ‘partial altermedial illusions’ by enhancing, but not replacing, the primary medium of the literary text which they inhabit. As this chapter highlights, therefore, appeals to sensory perception are ambivalent in character: on the one hand, they facilitate audience engagement with the text via immersion, enactivism, and embodiment, but on the other hand they alienate readers by underscoring the fundamental ‘untellability’ of war.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Intermediality and Roman Literature, 2019
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Bookmarks Related papers MentionsView impact
In: Ästhetische Reflexionsfiguren in der Vormoderne, hrsg. von A. Gerok-Reiter, A. Wolkenhauer, J. Robert, S. Gropper, Heidelberg 2019.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
In: Gender Studies in den Altertumswissenschaften: Gender und Krieg. IPHIS: Beiträge zur altertumswissenschaftlichen Genderforschung, Band 8, hrsg. von C. Walde und G. Wöhrle, Trier 2018.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
In: Naturvorstellungen im Altertum: Schilderungen und Darstellungen von Natur im Alten Orient und in der griechischen Antike, hrsg. von F. Schimpf, D. Berrens, K. Hillenbrand, T. Brandes, C. Schidlo, Oxford 2018 (Open Access)
Poetic representations of landscape in Hellenistic poetry not only depict the well-known locus am... more Poetic representations of landscape in Hellenistic poetry not only depict the well-known locus amoenus but also – from the human point of view – wild, uncivilized and hostile nature. This paper studies selected examples of the works by Theocritus, Callimachus and Apollonius of Rhodes in order to explore possible interconnections between such fictional descriptions and the contemporary sciences that flourished both in Ptolemaic Alexandria. By using specific geographical and botanic terms Theocritus gives his illusionary bucolic landscapes a realistic touch, Callimachus in his Hymn to Zeus bases the mythical prehistory of Arcadia on a geological-hydrological subtext of subterranean rivers, and the epic poet Apollonius blends his quasi-scientific description of the Syrtes with psychological and supernatural elements. In all three of these texts ‘science’ and ‘fiction’ are thus inextricably interwoven.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
In: La rhétorique du «petit» dans l'épigramme grecque et latine de l'époque hellénistique à la latinité tardive. Actes du colloque de Strasbourg (26-27 mai 2015), édd. D. Meyer/C. Urlacher-Becht, Paris 2017, 149-160.
Résumé. – L’intervention examine la rhétorique du « petit » dans le sens d’un jeu de rôle poétiqu... more Résumé. – L’intervention examine la rhétorique du « petit » dans le sens d’un jeu de rôle poétique et panégyrique dans des épigrammes grecques impériales principalement de l’époque julio-claudienne. Au centre de l’attention seront l’autoreprésentation des poètes et leur communication avec le destinataire, notamment avec l’empereur et d’autres membres de la famille impériale, et surtout l’adaptation et la transformation de la poétique alexandrine de Callimaque et des stratégies panégyriques de l’épigramme hellénistique. Les topiques étudiées seront l’échange de dons et l’imagerie du sacrifice (de « petites » offrandes pour un « grand » dieu), mais au contraire aussi l’esthétique de la grandeur sublime.
Abstract. – The paper studies the rhetoric of the “small” in the sense of a poetical and panegyrical role-play exhibited by Greek imperial epigrams from the Julio-Claudian era. It focuses on the poets’ self-representation and their modes of communication with their addressees, notably the emperor and other members of the imperial family, and in particular
on their adaptation and transformation of Callimachean poetics and panegyrical strategies derived from Hellenistic epigram. Among the topics to be discussed figure the exchange of gifts and the imagery of sacrifice (“small” offerings for a “great” god), as well as their counterpart, the aesthetics of the sublime.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Bookmarks Related papers MentionsView impact
The editor's preface contextualizes the main topics of the present special issue of thersites wit... more The editor's preface contextualizes the main topics of the present special issue of thersites within classical scholarship and classical reception studies. After a brief overview of recent approaches to the representations of war and violence in the ancient world and their impact on contemporary culture, ongoing research on the role of the senses or sensory perceptions and the emotions in classical literature and culture is critically reviewed especially in connection with war, an issue which has garnered relatively little attention in this field to date. Finally, a preview of the papers contained in the volume outlines various cross-connections and identifies some shared topics and methodological approaches that might also suggest new directions for future research.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Uploads
Books by Annemarie Ambühl
Papers by Annemarie Ambühl
the concept of Rome to new entities. However, they are not able to escape Rome’s grasp. Pompey is killed by a Roman mercenary in Egypt; Naso’s Roma secunda is in the end only a reproduction of the exul’s irrevocably Roman fate.
epic before the backdrop of intertextual and intergeneric references to epic poetry in other genres – and vice versa –, a dynamic process through which the reciprocal boundaries of the various genres have been defined and developed. In this context, the idea of the Homeric epics as the source of all other genres, which has been propagated mainly from the Hellenistic period onwards, is scrutinised (e.g. the view of the Homeric speeches as matrices of rhetoric in Quintilian), as well as
the typological analysis of the relationship between epic and tragedy found in Aristotle’s Poetics and its further developments in Ps.-Longinus and the ancient commentary tradition. These formal approaches are then compared and contrasted with recent scholarship on Hellenistic and Roman epic. In particular, the literary-historical and structural cross-connections between epic and tragedy and the issue of ‘tragic epic’, which have been defined in widely diverging ways, are reviewed
critically. Finally, a few select examples are adduced in order to demonstrate the impact of intergeneric interactions on specific epic type-scenes and structural elements, and the changes they undergo in the course of the epic tradition as a result of it. It is argued that self-conscious reflections of such processes can be found in certain epic similes that point to an immanent poetics of intergeneric exchange.
the dust’ (Hom. Il. 2.418) along with depictions of cannibalism in epic and historiographic texts. In the latter category are experiences such as Jocasta’s breast being scratched by Polynices’ armour (Stat. Theb. 7), along with a pervasive discourse on the ‘roughness’ of war and the ‘handling’ of casualties in aftermath episodes; these conceptual metaphors generate ‘partial altermedial illusions’ by enhancing, but not replacing, the primary medium of the literary text which they inhabit. As this chapter highlights, therefore, appeals to sensory perception are ambivalent in character: on the one hand, they facilitate audience engagement with the text via immersion, enactivism, and embodiment, but on the other hand they alienate readers by underscoring the fundamental ‘untellability’ of war.
Abstract. – The paper studies the rhetoric of the “small” in the sense of a poetical and panegyrical role-play exhibited by Greek imperial epigrams from the Julio-Claudian era. It focuses on the poets’ self-representation and their modes of communication with their addressees, notably the emperor and other members of the imperial family, and in particular
on their adaptation and transformation of Callimachean poetics and panegyrical strategies derived from Hellenistic epigram. Among the topics to be discussed figure the exchange of gifts and the imagery of sacrifice (“small” offerings for a “great” god), as well as their counterpart, the aesthetics of the sublime.
the concept of Rome to new entities. However, they are not able to escape Rome’s grasp. Pompey is killed by a Roman mercenary in Egypt; Naso’s Roma secunda is in the end only a reproduction of the exul’s irrevocably Roman fate.
epic before the backdrop of intertextual and intergeneric references to epic poetry in other genres – and vice versa –, a dynamic process through which the reciprocal boundaries of the various genres have been defined and developed. In this context, the idea of the Homeric epics as the source of all other genres, which has been propagated mainly from the Hellenistic period onwards, is scrutinised (e.g. the view of the Homeric speeches as matrices of rhetoric in Quintilian), as well as
the typological analysis of the relationship between epic and tragedy found in Aristotle’s Poetics and its further developments in Ps.-Longinus and the ancient commentary tradition. These formal approaches are then compared and contrasted with recent scholarship on Hellenistic and Roman epic. In particular, the literary-historical and structural cross-connections between epic and tragedy and the issue of ‘tragic epic’, which have been defined in widely diverging ways, are reviewed
critically. Finally, a few select examples are adduced in order to demonstrate the impact of intergeneric interactions on specific epic type-scenes and structural elements, and the changes they undergo in the course of the epic tradition as a result of it. It is argued that self-conscious reflections of such processes can be found in certain epic similes that point to an immanent poetics of intergeneric exchange.
the dust’ (Hom. Il. 2.418) along with depictions of cannibalism in epic and historiographic texts. In the latter category are experiences such as Jocasta’s breast being scratched by Polynices’ armour (Stat. Theb. 7), along with a pervasive discourse on the ‘roughness’ of war and the ‘handling’ of casualties in aftermath episodes; these conceptual metaphors generate ‘partial altermedial illusions’ by enhancing, but not replacing, the primary medium of the literary text which they inhabit. As this chapter highlights, therefore, appeals to sensory perception are ambivalent in character: on the one hand, they facilitate audience engagement with the text via immersion, enactivism, and embodiment, but on the other hand they alienate readers by underscoring the fundamental ‘untellability’ of war.
Abstract. – The paper studies the rhetoric of the “small” in the sense of a poetical and panegyrical role-play exhibited by Greek imperial epigrams from the Julio-Claudian era. It focuses on the poets’ self-representation and their modes of communication with their addressees, notably the emperor and other members of the imperial family, and in particular
on their adaptation and transformation of Callimachean poetics and panegyrical strategies derived from Hellenistic epigram. Among the topics to be discussed figure the exchange of gifts and the imagery of sacrifice (“small” offerings for a “great” god), as well as their counterpart, the aesthetics of the sublime.
long divided scholarship. In the present paper I look at possible political resonances
of the epyllion in its historical context. First, I propose an intertextual reading of two
passages from Catullus 64 (the catalogues of mortal and divine guests that attend the
wedding at Pharsalus) in the light of Callimachus’ hymn to Delos. I argue that Catullus
uses the Thessalian section of the hymn with the struggle between the river Peneios
and the war-god Ares not only as a source for learned mythological and geographical
details, but also as a substantial subtext for his dark vision of Thessaly as a landscape
foreboding war and civil war. In a second reading, I then look back at Catullus 64 from
the perspective of two later Roman poets, Virgil and Lucan, who historicize Catullus’
mythical Thessaly even more specifically in the light of the civil wars. As examples I
take the epilogue to the first book of the Georgics and especially Lucan’s Thessalian
excursus in the sixth book of his Bellum civile, where he reworks Catullus as well as
Callimachus in order to characterize his Thessaly as a literary landscape predestined
for the horrors of the civil war battle at Pharsalus.
thersites. Journal for Transcultural Presences and Diachronic Identities from Antiquity to Date
http://www.thersites.uni-mainz.de
Themenband / Special issue (ed. Annemarie Ambühl):
Krieg der Sinne – Die Sinne im Krieg: Kriegsdarstellungen im Spannungsfeld zwischen antiker und moderner Kultur
War of the Senses – The Senses in War: Interactions and tensions between representations of war in classical and modern culture
Χρόνος: ΚΕΡΚΥΡΑ, 13-14 ΙΟΥΛΙΟΥ 2017
Τόπος: Τμήμα Ιστορίας, Αμφιθέατρο «Νίκος Σβορώνος»
Πανεπιστήμια που συμμετέχουν: Università di Urbino Carlo Bo, Universitat Autónoma de Barcelona, Katholische Universität Eichstätt-Ingolstadt, Iohannes Gutenberg Universität Mainz, Ιόνιο Πανεπιστήμιο Κέρκυρα
Στόχοι
Α. Στις εργασίες του συνεδρίου παίρνουν μέρος υποψήφιοι διδάκτορες από διαφορετικούς κλάδους της φιλολογικής έρευνας και οι επιβλέποντες καθηγητές τους. Πέρυσι το είχε φιλοξενήσει το Πανεπιστήμιο του Ουρμπίνο. Οι υποψήφιοι διδάκτορες παρουσιάζουν στις εισηγήσεις τους τα καινοτόμα στοιχεία της επιστημονικής έρευνάς τους μέσα από επαρκείς βιβλιογραφικές αναφορές, ενώ ακολουθούν ερωτήσεις από τους υπόλοιπους συμμετέχοντες. Στις συνεδρίες προεδρεύουν οι επόπτες-καθηγητές, που είναι και οι κύριοι σχολιαστές των εισηγήσεων. Η ενημέρωση πάνω σε νέα δεδομένα της φιλολογικής έρευνας, η γόνιμη κριτική και οι παρατηρήσεις που διατυπώνονται, αλλά και ο διάλογος μεταξύ των φοιτητών και των καθηγητών ανατροφοδοτεί τη σκέψη των νέων ερευνητών, δίνει ερεθίσματα για νέες κατευθύνσεις στην έρευνά τους, για διορθώσεις και κάλυψη παραλείψεων. Ταυτόχρονα η συνύπαρξη και η διάδραση των υποψηφίων διδακτόρων και των καθηγητών, όχι μόνο τις ώρες του συνεδρίου, αλλά και στον ελεύθερο χρόνο τους γονιμοποιεί τη σκέψη τους και οδηγεί σε σύσφιγξη συνεργατικών σχέσεων, αλλά και σε αμοιβαίο σεβασμό για τα επιστημονικά επιτεύγματα του κάθε πανεπιστημίου, αλλά και των χωρών των οποίων οι υποψήφιοι διδάκτορες και οι καθηγητές αποτελούν πρεσβευτές.
Β. Το συνέδριο αποτελεί ταυτόχρονα πρωτοβουλία ανάδειξης του τόπου φιλοξενίας, της ιστορίας του και της πολιτιστικής του κληρονομιάς. Οι σύνεδροι είναι φορείς της ιδιαίτερης εθνικής φυσιογνωμίας και κουλτούρας τους, αλλά την ίδια στιγμή γίνονται οι καλύτεροι πρεσβευτές του φυσικού κάλλους, των ηθών-εθίμων και του πολιτισμού της περιοχής που τους φιλοξενεί. Η εξωστρέφεια που επιτυγχάνεται σε επίπεδο γνώσης και πολιτισμού είναι από τα πάγια ζητούμενα μιας εποχής πολυπολιτισμικής, χωρίς σύνορα, ιδιαίτερα για το νησί της Κέρκυρας που μπορεί να αναδειχθεί μέσα από τέτοιες πρωτοβουλίες κόμβος συνεδριακού τουρισμού και πόλος έλξης τουριστών με γνήσιο ενδιαφέρον για την επιστήμη και τον πολιτισμό.
Τόπος: Τμήμα Ιστορίας, Αμφιθέατρο «Νίκος Σβορώνος»
Πανεπιστήμια που συμμετέχουν: Università di Urbino Carlo Bo, Universitat Autónoma de Barcelona, Katholische Universität Eichstätt-Ingolstadt, Iohannes Gutenberg Universität Mainz, Ιόνιο Πανεπιστήμιο Κέρκυρα
Επιστημονική Επιτροπή:
Liana Lomiento (Urbino), Gernot Michael Müller και Bardo Gauly (Eichstätt), Carlos Varias García και Joan Pagès Cebrian (Barcelona), Christine Walde (Mainz), Θεόδωρος Παππάς, Αθανάσιος Ευσταθίου, Βάιος Βαϊόπουλος (Ιόνιο Πανεπιστήμιο).
Στόχοι
Α. Στις εργασίες του συνεδρίου παίρνουν μέρος υποψήφιοι διδάκτορες από διαφορετικούς κλάδους της φιλολογικής έρευνας και οι επιβλέποντες καθηγητές τους. Πέρυσι το είχε φιλοξενήσει το Πανεπιστήμιο του Ουρμπίνο. Οι υποψήφιοι διδάκτορες παρουσιάζουν στις εισηγήσεις τους τα καινοτόμα στοιχεία της επιστημονικής έρευνάς τους μέσα από επαρκείς βιβλιογραφικές αναφορές, ενώ ακολουθούν ερωτήσεις από τους υπόλοιπους συμμετέχοντες. Στις συνεδρίες προεδρεύουν οι επόπτες-καθηγητές, που είναι και οι κύριοι σχολιαστές των εισηγήσεων. Η ενημέρωση πάνω σε νέα δεδομένα της φιλολογικής έρευνας, η γόνιμη κριτική και οι παρατηρήσεις που διατυπώνονται, αλλά και ο διάλογος μεταξύ των φοιτητών και των καθηγητών ανατροφοδοτεί τη σκέψη των νέων ερευνητών, δίνει ερεθίσματα για νέες κατευθύνσεις στην έρευνά τους, για διορθώσεις και κάλυψη παραλείψεων. Ταυτόχρονα η συνύπαρξη και η διάδραση των υποψηφίων διδακτόρων και των καθηγητών, όχι μόνο τις ώρες του συνεδρίου, αλλά και στον ελεύθερο χρόνο τους γονιμοποιεί τη σκέψη τους και οδηγεί σε σύσφιγξη συνεργατικών σχέσεων, αλλά και σε αμοιβαίο σεβασμό για τα επιστημονικά επιτεύγματα του κάθε πανεπιστημίου, αλλά και των χωρών των οποίων οι υποψήφιοι διδάκτορες και οι καθηγητές αποτελούν πρεσβευτές.
Β. Το συνέδριο αποτελεί ταυτόχρονα πρωτοβουλία ανάδειξης του τόπου φιλοξενίας, της ιστορίας του και της πολιτιστικής του κληρονομιάς. Οι σύνεδροι είναι φορείς της ιδιαίτερης εθνικής φυσιογνωμίας και κουλτούρας τους, αλλά την ίδια στιγμή γίνονται οι καλύτεροι πρεσβευτές του φυσικού κάλλους, των ηθών-εθίμων και του πολιτισμού της περιοχής που τους φιλοξενεί. Η εξωστρέφεια που επιτυγχάνεται σε επίπεδο γνώσης και πολιτισμού είναι από τα πάγια ζητούμενα μιας εποχής πολυπολιτισμικής, χωρίς σύνορα, ιδιαίτερα για το νησί της Κέρκυρας που μπορεί να αναδειχθεί μέσα από τέτοιες πρωτοβουλίες κόμβος συνεδριακού τουρισμού και πόλος έλξης τουριστών με γνήσιο ενδιαφέρον για την επιστήμη και τον πολιτισμό.