Anna Bendrat
My name is Anna Bendrat and I am an Assistant Professor at the Department of English and American Studies at Maria Curie-Skłodowska University in Lublin, Poland.
So how did I get there? Well, it’s a long story...
I was born in Lublin in 1978 and I’ve spent my whole life in this beautiful 700-year-old city in the Eastern part of Poland. In 1997 I passed my matura exam at “Unia” High School and decided to study English at Maria Curie-Skłodowska University. In my 3rd year I spent one semester at Bluffton College in Ohio and this experience made me realize that American Studies is the right career path for me.
In 2005 I joined the faculty of the American Studies Department at Maria Curie-Skłodowska University in Lublin. In the same year I went to Indiana University, Bloomington, USA. My research trip was sponsored by the IUB Department of Communication and Culture. My advisor was prof. Robert Ivie - one of the most recognized experts in the field of political rhetoric in the US. Prof. Ivie inspired me to take up the topic of rhetorical presidency and he continued to offer me his professional guidance during the subsequent stages of my dissertation writing process.
Also in 2005, for the first time I participated in the conference organized by the Research Laboratory of History and Theory of Rhetoric at the Institute of Polish Literature at the University of Warsaw. There I presented my first paper on rhetoric. Today I am a PRS Board member and a member of the Editorial Board of Res Rhetorica, the journal devoted to the theory and practice of rhetoric in Poland and abroad. In 2015, our Society hosted the largest European conference on rhetoric entitled Rhetoric and Knowledge Society under the auspices of the Rhetoric Society of Europe.
Having worked (or toiled...) on my dissertation, I had not forgotten, however, that first and foremost I am an Americanist. To learn about the latest trends in research, and at the same time have the opportunity to present my research to an international audience, I participated in the three key PhD seminars in the field of American Studies: Spring Academy in Heidelberg (2006), Clinton Institute for American Studies (University College Dublin, 2009) and Futures of American Studies Institute at Dartmouth College, New Hampshire, USA (2011).
If I were to enumerate my most important scientific achievements, I would start with a research grant which I received from the Ministry of Science and Higher Education in 2009 which was intended to help me prepare the dissertation. In addition to mobilizing my writing efforts, the grant provided me with financial independence to travel and take active part in several important international conferences and to publish my articles in international monographs. The “grand finale” was my Ph.D. defence in June 2013, and, in December 2016, the publication of my book by the Institute of Literary Research of the Polish Academy of Sciences called Speech is Golden. American President and Rhetoric.
Now I have opened a new chapter in my research, but I am still a rhetoric devotee. As a member of a research team on Cognitive Poetics, I focus my interests on exploring the connections between classical rhetoric and cognitive science (metaphors, affects, text worlds) in contemporary American literature and media. I also believe that sentiment analysis, and Digital Humanities in general, open vast and previously unexplored terrains for American Studies. My editorial portfolio has broadened as well – in 2016 I created a journal New Horizons in English Studies which promotes research in English-language literatures, linguistics, and cultural studies.
Dear fellow scholars, thank you for visiting my Academia profile! Feel free to follow me or contact me on any issues connected with rhetoric, cognitive poetics, new media and American studies. I’ll be more than happy to share with you my knowledge and, most of all, my positive attitude.
Phone: 668011706
Address: Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 4a
20-031 Lublin
Poland
So how did I get there? Well, it’s a long story...
I was born in Lublin in 1978 and I’ve spent my whole life in this beautiful 700-year-old city in the Eastern part of Poland. In 1997 I passed my matura exam at “Unia” High School and decided to study English at Maria Curie-Skłodowska University. In my 3rd year I spent one semester at Bluffton College in Ohio and this experience made me realize that American Studies is the right career path for me.
In 2005 I joined the faculty of the American Studies Department at Maria Curie-Skłodowska University in Lublin. In the same year I went to Indiana University, Bloomington, USA. My research trip was sponsored by the IUB Department of Communication and Culture. My advisor was prof. Robert Ivie - one of the most recognized experts in the field of political rhetoric in the US. Prof. Ivie inspired me to take up the topic of rhetorical presidency and he continued to offer me his professional guidance during the subsequent stages of my dissertation writing process.
Also in 2005, for the first time I participated in the conference organized by the Research Laboratory of History and Theory of Rhetoric at the Institute of Polish Literature at the University of Warsaw. There I presented my first paper on rhetoric. Today I am a PRS Board member and a member of the Editorial Board of Res Rhetorica, the journal devoted to the theory and practice of rhetoric in Poland and abroad. In 2015, our Society hosted the largest European conference on rhetoric entitled Rhetoric and Knowledge Society under the auspices of the Rhetoric Society of Europe.
Having worked (or toiled...) on my dissertation, I had not forgotten, however, that first and foremost I am an Americanist. To learn about the latest trends in research, and at the same time have the opportunity to present my research to an international audience, I participated in the three key PhD seminars in the field of American Studies: Spring Academy in Heidelberg (2006), Clinton Institute for American Studies (University College Dublin, 2009) and Futures of American Studies Institute at Dartmouth College, New Hampshire, USA (2011).
If I were to enumerate my most important scientific achievements, I would start with a research grant which I received from the Ministry of Science and Higher Education in 2009 which was intended to help me prepare the dissertation. In addition to mobilizing my writing efforts, the grant provided me with financial independence to travel and take active part in several important international conferences and to publish my articles in international monographs. The “grand finale” was my Ph.D. defence in June 2013, and, in December 2016, the publication of my book by the Institute of Literary Research of the Polish Academy of Sciences called Speech is Golden. American President and Rhetoric.
Now I have opened a new chapter in my research, but I am still a rhetoric devotee. As a member of a research team on Cognitive Poetics, I focus my interests on exploring the connections between classical rhetoric and cognitive science (metaphors, affects, text worlds) in contemporary American literature and media. I also believe that sentiment analysis, and Digital Humanities in general, open vast and previously unexplored terrains for American Studies. My editorial portfolio has broadened as well – in 2016 I created a journal New Horizons in English Studies which promotes research in English-language literatures, linguistics, and cultural studies.
Dear fellow scholars, thank you for visiting my Academia profile! Feel free to follow me or contact me on any issues connected with rhetoric, cognitive poetics, new media and American studies. I’ll be more than happy to share with you my knowledge and, most of all, my positive attitude.
Phone: 668011706
Address: Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 4a
20-031 Lublin
Poland
less
InterestsView All (17)
Uploads
Papers by Anna Bendrat
Pomimo składniowego podobieństwa prezydentura retoryczna i retoryka prezydencka obejmują zupełnie inny zakres wiedzy o prezydenturze. Prezydentura retoryczna kładzie nacisk na konstytucyj¬no-instytucjonalną ewolucję koncepcji przywództwa, wynikającą z rosnącej roli wystąpień publicznych oraz mediów (ujęcie politologiczne), natomiast retoryka prezydencka skupia się na strategiach retorycznych poszczególnych prezydentów (ujęcie komunikacyjno-językowe). Na uwagę zasługuje fakt, iż pomimo znaczących różnic w podejściu do omawianego zagadnienia prezydentura retoryczna oraz retoryka prezydencka posiadają wspólną genezę. Za ich początek uznaje się przełom XIX i XX wieku, kiedy to tradycyjny, urzędniczy i mało eksponowany sposób sprawowania władzy prezydenckiej ustąpił miejsca nowoczesnemu, publiczno-oratorskiemu stylowi przywództwa sprawowanego coraz częściej bez współudziału Kongresu.
Pomimo operowania analogicznym zestawem pojęć („retoryka” i „prezydentura”) prowadzone dwutorowo badania nie tylko nie uzupełniały się w sposób metodologicznie spójny, lecz, co więcej, stawały się źródłem licznych polemik ze względu na brak jednoznacznego wskazania na retoryczny rodowód teorii tradycyjnej szkoły konstytucyjnej oraz teorii związanej z charakterem mówcy. Dlatego pierwsza część książki jest poświęcona teorii retoryki, by wyjaśnić, skąd wzięło się współczesne przekonanie, że siła przywódcy tkwi w skuteczności jego perswazji. W starożytności to retoryce przypisywano największą rolę w procesie edukacji obywatelskiej, ponieważ umożliwiała ona sprawne posługiwanie się nie tylko słowem, ale i intelektem. Polityk, by rządzić skutecznie, musiał być dobrym mówcą – w ten sposób współzależność retoryki i polityki stała się cechą charakterystyczną dla kultury zachodniej.
Z definicji Arystotelesa wynika, że celem retoryki nie jest ergon, czyli dzieło w postaci pięknej mowy, lecz umiejętność odkrywania w tekście elementów perswazji. Kluczem do zrozumienia istoty retoryki zarówno w starożytności, jak i współcześnie jest zatem uświadomienie sobie, że w retoryce najważniejsze jest nie tyle tworzenie, ile odkrywanie. Ani prezydent, ani prawnik, ani dziennikarz nie otrzymują od retoryki gotowych wzorców gwarantujących skuteczność perswazji. Retoryka dostarcza nam znakomitych narzędzi zawartych chociażby w Sztuce retorycznej Hermogenesa, lecz kluczowa dla powodzenia sfera inventio, czyli sztuka wynajdywania argumentów, i nie mniej ważna sfera dispositio, czyli nadanie argumentom właściwej kompozycji, to wielce pożądana indywidualna umiejętność, a nawet talent. Podążając dalej za intencją Arystotelesa, lecz wychodząc poza perspektywę indywidualną, w książce poszerzono zasięg praktycznego zastosowania retoryki o sferę publiczną w państwie demokratycznym zgodnie z przekonaniem Jamesa Herricka, iż wiedza z zakresu retoryki promuje krytyczne myślenie o kwestiach politycznych, wymagających od obywatela zajęcia stanowiska. Co więcej, retoryka wspomaga jednostkę w formułowaniu jasnego i przekonującego przekazu skierowanego do ogółu, na którym w ustroju demokratycznym spoczywa odpowiedzialność za podejmowanie decyzji kluczowych dla kraju.
Część druga jest poświęcona piśmiennictwu badaczy prezydentury w Stanach Zjednoczonych powstającemu w obrębie dwóch dyscyplin naukowych: politologii (political science) oraz komunikacji językowej (speech communication). W grupie pierwszej – opracowań politologicznych – autorzy najczęściej utożsamiają z prezydenturą retoryczną następujące zagadnienia: 1) współczesne doktryny prezydenckiego przywództwa, 2) rolę mediów w kreowaniu wizerunku prezydenta oraz 3) prezydenckie kampanie wyborcze jako zjawisko podporządkowujące politykę plebiscytarnym nastrojom społecznym. W grupie drugiej – opracowań z zakresu komunikacji językowej – badacze opisują przede wszystkim źródła kompetencji retorycznej poszczególnych prezydentów. Spośród wielu przykładów analizy retoryki prezydenckiej w wybranych źródłach naukowych wyróżniono następujące klastry tematyczne: 1) historycznie uznane gatunki przemówień (np. mowy inauguracyjne, mowy o stanie państwa), 2) toposy powracające w różnych okresach historycznych (np. topos wojny, w tym topos wroga) oraz 3) analizy sylwetki retorycznej lub wybranych przemówień konkretnego prezydenta. W książce autorka skupia się na tych trzech z wymienionych wyżej obszarów, które w jej przekonaniu wzbudzają najwięcej polemik w środowisku badaczy prezydentury. Są to: prezydenckie przywództwo, media jako czynnik wpływający na kształt i wizerunek urzędu prezydenta oraz gatunki prezydenckich przemówień.
Ciekawym dopełnieniem może okazać się praktyczny przewodnik autorski, pokazujący, jak analizować przemówienia współczesnych polityków, na przykładzie retoryki Baracka Obamy. Pozycja ta może zatem zainteresować nie tylko teoretyków, ale i praktyków zajmujących się dyskursem publicznym, co jest szczególnie istotne w obliczu rosnącej popularności interdyscyplinarnych badań nad prezydenturą nie tylko w Stanach Zjednoczonych, ale i w Polsce.