Ciekawa jest także wzmianka odnosząca się do dawnego terytorium Golężyców, a sporządzona przez ka... more Ciekawa jest także wzmianka odnosząca się do dawnego terytorium Golężyców, a sporządzona przez kancelarię papieską. Wystawiając 23 kwietnia 1155 r. obszerną bullę protekcyjną, ówczesny biskup Rzymu Hadrian IV wspomniał, iż jurysdykcją biskupa wroc-ławskiego objęty był Gradice Golensicezke, czyli Grodziec Golężycki. Aczkolwiek lokali-zacja tego grodu nie jest pewna, wydaje się jednak, że chodzi tutaj o Hradec nad Morawicą – twierdzę stanowiącą południowe rubieże urodzajnej Goli 105. Można więc przyjąć, że terytorium plemienne Golężyców obejmowało wykar-czowany, rolniczy obszar wokół dzisiejszych miast: Racibórz, Opawa, Głubczyce i Krnov (Karniów). Granice stanowiły tutaj naturalne przeszkody geograficzne: od południa – góry i wzniesienia, zaś od północy, zachodu i wschodu – lasy i puszcze 106. Te ostatnie, gęste zwłaszcza na wschodnim brzegu Odry, nie były jednak dostatecznym hamulcem do podej-mowanych na ich terenie prób osadniczych. Ślady jednego z grodów golężyckich z VII – IX wieku odkryto na terenie dzisiejszej wsi Lubomia, leżącej właśnie po wschodniej, lesistej stronie Odry. Ponadto mając na uwadze fakt, iż we wczesnym średniowieczu Lubomia była powiązana w obrębie jednej kasztelanii (raciborskiej) z obszarem aż po dzisiejsze Żory, należy uznać, że również to terytorium znajdowało się w polu oddziaływania dawnych Go-lężyców. Dysponując niskim potencjałem demograficznym, a tym samym małą ilością rąk do pracy, bynajmniej nie słowiańscy Golężyce byli sprawcami wykarczowania miejscowych puszcz i powstania bezleśnej Goli. Trudno zresztą sobie wyobrazić, aby współcześni mogli ich nazywać Golężycami, czyli ludźmi Goli, gdyby w momencie ich pojawienia się na tym terenie bezleśnej Goli jeszcze nie było, a cały obszar był pokryty gęstymi puszczami, które
Ciekawa jest także wzmianka odnosząca się do dawnego terytorium Golężyców, a sporządzona przez ka... more Ciekawa jest także wzmianka odnosząca się do dawnego terytorium Golężyców, a sporządzona przez kancelarię papieską. Wystawiając 23 kwietnia 1155 r. obszerną bullę protekcyjną, ówczesny biskup Rzymu Hadrian IV wspomniał, iż jurysdykcją biskupa wroc-ławskiego objęty był Gradice Golensicezke, czyli Grodziec Golężycki. Aczkolwiek lokali-zacja tego grodu nie jest pewna, wydaje się jednak, że chodzi tutaj o Hradec nad Morawicą – twierdzę stanowiącą południowe rubieże urodzajnej Goli 105. Można więc przyjąć, że terytorium plemienne Golężyców obejmowało wykar-czowany, rolniczy obszar wokół dzisiejszych miast: Racibórz, Opawa, Głubczyce i Krnov (Karniów). Granice stanowiły tutaj naturalne przeszkody geograficzne: od południa – góry i wzniesienia, zaś od północy, zachodu i wschodu – lasy i puszcze 106. Te ostatnie, gęste zwłaszcza na wschodnim brzegu Odry, nie były jednak dostatecznym hamulcem do podej-mowanych na ich terenie prób osadniczych. Ślady jednego z grodów golężyckich z VII – IX wieku odkryto na terenie dzisiejszej wsi Lubomia, leżącej właśnie po wschodniej, lesistej stronie Odry. Ponadto mając na uwadze fakt, iż we wczesnym średniowieczu Lubomia była powiązana w obrębie jednej kasztelanii (raciborskiej) z obszarem aż po dzisiejsze Żory, należy uznać, że również to terytorium znajdowało się w polu oddziaływania dawnych Go-lężyców. Dysponując niskim potencjałem demograficznym, a tym samym małą ilością rąk do pracy, bynajmniej nie słowiańscy Golężyce byli sprawcami wykarczowania miejscowych puszcz i powstania bezleśnej Goli. Trudno zresztą sobie wyobrazić, aby współcześni mogli ich nazywać Golężycami, czyli ludźmi Goli, gdyby w momencie ich pojawienia się na tym terenie bezleśnej Goli jeszcze nie było, a cały obszar był pokryty gęstymi puszczami, które
Uploads
Books by Norbert Mika