İçeriğe atla

V-2

Vikipedi, özgür ansiklopedi
AlmancaAggregat-4 / AlmancaVergeltungswaffe-2

Peenemünde Müzesindeki bir V-2 maketi
Çeşidi Kısa menzilli balistik füze
Uyruğu Nazi Almanyası
Hizmet geçmişi
Hizmet 1944–1952
Kullanıcılar Nazi Almanyası
Birleşik Krallık (2.Dünya savaşı sonrası)
Amerika Birleşik Devletleri (2.Dünya savaşı sonrası)
Sovyetler Birliği (2.Dünya savaşı sonrası)
Üretim tarihi
Tasarımcı Peenemünde Ordu Araştırma Merkezi
Üretici Mittelwerk GmbH
Birim maliyeti 100,000 RM Ocak 1944, 50,000 RM Mart 1945[1]
Üretildiği tarih 16 Mart 1942- 1945 (Almanya)
Özellikler
Ağırlık 12.500 kg (27.600 lb)
Uzunluk 14 m (45 ft 11 in)
Namlu Çapı 1,65 m (5 ft 5 in)

Savaş başlığı 1.000 kg (2.200 lb) Amatol
Patlama mekanizması Darbe

Kanat genişliği 3,56 m (11 ft 8 in)
İtici güç 3.810 kg (8.400 lb)
75% etanol/25% su
4.910 kg (10.820 lb) sıvı oksijen
Harekat menzili 320 km (200 mi)
Seyir irtifası 88 km (55 mi) eğik gönderildiğinde azami irtifa,
206 km (128 mi) dikey gönderildiğinde azami irtifa.
Azami hızı azami: 5760 km/saat
çarpma anında: 2880 km/saat
Kılavuz sistemi Jiroskop[2][3]
V-2 roketinin yapısı.

V-2 (Almanca: Vergeltungswaffe 2, anlam: "İntikam silahı", resmî adı: Aggregat 4, kısaca: A4), ilk balistik füze ve uzaya ulaşan ilk insan yapısı alet.[4]

Tüm modern füzelerin atası ve Ay'a gönderilen Saturn V roketinin doğrudan öncüsüdür. Alman Wehrmacht tarafından II. Dünya Savaşı sırasında müttefik hedeflerine 3.000'den fazla V-2 ateşlenmiştir.

Teknik özellikler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Fırlatma sırasında V-2'nin A-4 motoru 65 saniye boyunca kendi gücüyle çalışmakta, daha sonra füze belli bir açıya geldiğinde otomatik olarak kapatılmaktadır. Daha sonra füze, balistik bir yol izleyerek yere düşmektedir.

ilki 8 Eylül 1944'te Paris'e atılan V-2 füzeleri, son kullanıldığı 17 Mart 1945 tarihine kadar 3172 adet fırlatılmıştır. Bunların 1664'ü Belçika, 1402'si Birleşik Krallık, 76'sı Fransa, 19'u Hollanda, 11'i ise Almanya topraklarına düşmüştür.

V-2 füzesinin motoru.
Meillerwagen'de bir V-2 füzesi.[5]
  1. ^ Kennedy, Gregory P. (1983). Vengeance Weapon 2: The V-2 Guided Missile. Washington DC: Smithsonian Institution Press. ss. 27, 74. 
  2. ^ 10% of the Mittelwerk rockets used a guide beam for cutoff.
  3. ^ Neufeld, Michael J (1995). The Rocket and the Reich: Peenemünde and the Coming of the Ballistic Missile Era. New York: The Free Press. ss. 225. 
  4. ^ Peenemuende, Walter Dornberger, Moewig, Berlin 1985. ISBN 3-8118-4341-9.
  5. ^ Gregory P. Kennedy, Vengeance Weapon 2: The V-2 Guided Missile, 1983, Smithsonian Institution Press, Washington DC, s45.

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Wikimedia Commons'ta V2 rocket ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur