Proteinojenik amino asit
Bu sayfada devam eden bir çalışma vardır. Yardım etmek istiyorsanız ya da çalışma yarım bırakılmışsa, çalışmayı yapan kişilerle iletişime geçebilirsiniz. Bu sayfada son yedi gün içinde değişiklik yapılmadığı takdirde şablon sayfadan kaldırılacaktır. En son değişiklik, 37 saniye önce İmmoBot (katkılar | kayıtlar) tarafından gerçekleştirildi ( ). |
Proteinojenik amino asitler, translasyon- proteinlerin sentezi- sürecine katılan amino asitlerdir. Proteinojenik kelimesi "protein oluşturan" manasına gelip "protein" ve "+jen(oluşturan, doğuran, ortaya çıkaran)" yapılarından türetilmiştir. Bilinen hayatta 22 adet genetik olarak kodlanmış(proteinojenik) amino asit mevcuttur. Bunlardan 20 tanesi genetik koda kodlanmış şekildeyken buna ek olarak 2 tanesi(Selenosistein ve Pirolizin)[a] özel translasyon mekanizmaları ile kullanılabilmektedir.[1]
Bunların zıttı olan non-proteinojenik amino asitler, proteinlerin yapısına katılmayan(mesela GABA, L-DOPA, Triiyodotironin), yanlışlıkla genetik olarak kodlanmış bir amino asidin yerine geçebilen veya standart hücre mekanizmasınca izolasyonda ve direkt üretilemeyen(mesela Hidroksiprolin) amino asitlere verilen isimdir. Bazı non-proteinojenik amino asitler non-ribozomik peptitlerin yapısına katılır.
Hem ökaryot hem de prokaryotlarda selenosistein protein yapısına katılabilmektedir. Selenosistein, SECIS elementi olarak bilinen bir nükleotid dizisi aracılığıyla yapıya katılabilmektedir. SECIS elementi normalde stop kodonu olan UGA dizinin selenosistein şeklindesinde okunmasını sağlar. Bazı metanojenik prokaryotlarda normalde stop kodonu olan UAG kodonu da pirolizin şeklinde okunabilir. Prolizinin proteinin yapısına katılma mekanizması tam olarak bilinmemektedir.[2]
Yapıları
[değiştir | kaynağı değiştir]Alttaki infografikte, ökaryotların genetik kodunda kodlanmış 21 amino asidin yapısı ve isimlerini kısaltması verilmiştir. Yapılar standart kimyasal yapıları olup sulu çözeltilerdeki hali olan zwitteriyon halinde değildir.
-
L-Alanin (Ala/A)
-
L-Arjinin (Arg/R)
-
L-Asparajin (Asn/N)
-
L-Aspartik asit (Asp/D)
-
L-Sistein (Cys/C)
-
L-Glutamik asit (Glu/E)
-
L-Glutamin (Gln/Q)
-
Glisin (Gly/G)
-
L-Histidin (His/H)
-
L-İzolösin (Ile/I)
-
L-Lösin (Leu/L)
-
L-Lizin (Lys/K)
-
L-Metiyonin (Met/M)
-
L-Fenilalanin (Phe/F)
-
L-Prolin (Pro/P)
-
L-Serin (Ser/S)
-
L-Treonin (Thr/T)
-
L-Triptofan (Trp/W)
-
L-Tirozin (Tyr/Y)
-
L-Valin (Val/V)
-
L-Selenosistein (Sec/U)
-
L-Pirolizin (Pyl/O)
Kimyevi özellikleri
[değiştir | kaynağı değiştir]Kimyasal özellikler
[değiştir | kaynağı değiştir]Amino asit | Kısaltmaları | Ortalama ağırlık (Da) | pI | pK1
(α-COO-) |
pK2
(α-NH3+) |
---|---|---|---|---|---|
Alanin | A/Ala | 89,09404 | 6,01 | 2,35 | 9,87 |
Sistein | C/Cys | 121,15404 | 5,05 | 1,92 | 10,70 |
Aspartik asit | D/Asp | 133,10384 | 2,85 | 1,99 | 9,90 |
Glutamik asit | E/Glu | 147,13074 | 3,15 | 2,10 | 9,47 |
Fenilalanin | F/Phe | 165,19184 | 5,49 | 2,20 | 9,31 |
Glisin | G/Gly | 75,06714 | 6,06 | 2,35 | 9,78 |
Histidin | H/His | 155,15634 | 7,60 | 1,80 | 9,33 |
İzolösin | I/Ile | 131,17464 | 6,05 | 2,32 | 9,76 |
Lizin | K/Lys | 146,18934 | 9,60 | 2,16 | 9,06 |
Lösin | L/Leu | 131,17464 | 6,01 | 2,33 | 9,74 |
Metiyonin | M/Met | 149,20784 | 5,74 | 2,13 | 9,28 |
Asparajin | N/Asn | 132,11904 | 5,41 | 2,14 | 8,72 |
Pirolizin | O/Pyl | 255,31 | ? | ? | ? |
Prolin | P/Pro | 115,13194 | 6,30 | 1,95 | 10,64 |
Glutamin | Q/Gln | 146,14594 | 5,65 | 2,17 | 9,13 |
Arjinin | R/Arg | 174,20274 | 10,76 | 1,82 | 8,99 |
Serin | S/Ser | 105,09344 | 5,68 | 2,19 | 9,21 |
Treonin | T/Thr | 119,12034 | 5,60 | 2,09 | 9,10 |
Selenosistein | U/Sec | 168,053 | 5,47 | 1,91 | 10 |
Valin | V/Val | 117,14784 | 6,00 | 2,39 | 9,74 |
Triptofan | W/Trp | 204,22844 | 5,89 | 2,46 | 9,41 |
Tirozin | Y/Tyr | 181,19124 | 5,64 | 2,20 | 9,21 |
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Dipnot
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Bunlara non-kanonikal amino asitler denmektedir.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Ambrogelly, Alexandre; Palioura, Sotiria; Söll, Dieter (Ocak 2007). "Natural expansion of the genetic code". Nature Chemical Biology (İngilizce). 3 (1): 29-35. doi:10.1038/nchembio847. ISSN 1552-4469.
- ^ Lobanov, Alexey V.; Turanov, Anton A.; Hatfield, Dolph L.; Gladyshev, Vadim N. (1 Ağustos 2010). "Dual functions of codons in the genetic code". doi:10.3109/10409231003786094?scroll=top&needaccess=true. ISSN 1040-9238.