İçeriğe atla

Proteinojenik amino asit

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Proteinojenik amino asitler tüm amino asitlerin ufak bir kısmını oluşturmaktadır.

Proteinojenik amino asitler, translasyon- proteinlerin sentezi- sürecine katılan amino asitlerdir. Proteinojenik kelimesi "protein oluşturan" manasına gelip "protein" ve "+jen(oluşturan, doğuran, ortaya çıkaran)" yapılarından türetilmiştir. Bilinen hayatta 22 adet genetik olarak kodlanmış(proteinojenik) amino asit mevcuttur. Bunlardan 20 tanesi genetik koda kodlanmış şekildeyken buna ek olarak 2 tanesi(Selenosistein ve Pirolizin)[a] özel translasyon mekanizmaları ile kullanılabilmektedir.[1]

Bunların zıttı olan non-proteinojenik amino asitler, proteinlerin yapısına katılmayan(mesela GABA, L-DOPA, Triiyodotironin), yanlışlıkla genetik olarak kodlanmış bir amino asidin yerine geçebilen veya standart hücre mekanizmasınca izolasyonda ve direkt üretilemeyen(mesela Hidroksiprolin) amino asitlere verilen isimdir. Bazı non-proteinojenik amino asitler non-ribozomik peptitlerin yapısına katılır.

Hem ökaryot hem de prokaryotlarda selenosistein protein yapısına katılabilmektedir. Selenosistein, SECIS elementi olarak bilinen bir nükleotid dizisi aracılığıyla yapıya katılabilmektedir. SECIS elementi normalde stop kodonu olan UGA dizinin selenosistein şeklindesinde okunmasını sağlar. Bazı metanojenik prokaryotlarda normalde stop kodonu olan UAG kodonu da pirolizin şeklinde okunabilir. Prolizinin proteinin yapısına katılma mekanizması tam olarak bilinmemektedir.[2]

Alttaki infografikte, ökaryotların genetik kodunda kodlanmış 21 amino asidin yapısı ve isimlerini kısaltması verilmiştir. Yapılar standart kimyasal yapıları olup sulu çözeltilerdeki hali olan zwitteriyon halinde değildir.

21 proteinojenik amino asidin yapısı, yan grup fonskiyonlarına göre tasnif edilmiştir.

IUPAC/IUBMB, iki

Kimyevi özellikleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kimyasal özellikler

[değiştir | kaynağı değiştir]
Amino asit Kısaltmaları Ortalama ağırlık (Da) pI pK1

(α-COO-)

pK2

(α-NH3+)

Alanin A/Ala 89,09404 6,01 2,35 9,87
Sistein C/Cys 121,15404 5,05 1,92 10,70
Aspartik asit D/Asp 133,10384 2,85 1,99 9,90
Glutamik asit E/Glu 147,13074 3,15 2,10 9,47
Fenilalanin F/Phe 165,19184 5,49 2,20 9,31
Glisin G/Gly 75,06714 6,06 2,35 9,78
Histidin H/His 155,15634 7,60 1,80 9,33
İzolösin I/Ile 131,17464 6,05 2,32 9,76
Lizin K/Lys 146,18934 9,60 2,16 9,06
Lösin L/Leu 131,17464 6,01 2,33 9,74
Metiyonin M/Met 149,20784 5,74 2,13 9,28
Asparajin N/Asn 132,11904 5,41 2,14 8,72
Pirolizin O/Pyl 255,31 ? ? ?
Prolin P/Pro 115,13194 6,30 1,95 10,64
Glutamin Q/Gln 146,14594 5,65 2,17 9,13
Arjinin R/Arg 174,20274 10,76 1,82 8,99
Serin S/Ser 105,09344 5,68 2,19 9,21
Treonin T/Thr 119,12034 5,60 2,09 9,10
Selenosistein U/Sec 168,053 5,47 1,91 10
Valin V/Val 117,14784 6,00 2,39 9,74
Triptofan W/Trp 204,22844 5,89 2,46 9,41
Tirozin Y/Tyr 181,19124 5,64 2,20 9,21

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Bunlara non-kanonikal amino asitler denmektedir.
  1. ^ Ambrogelly, Alexandre; Palioura, Sotiria; Söll, Dieter (Ocak 2007). "Natural expansion of the genetic code". Nature Chemical Biology (İngilizce). 3 (1): 29-35. doi:10.1038/nchembio847. ISSN 1552-4469. 
  2. ^ Lobanov, Alexey V.; Turanov, Anton A.; Hatfield, Dolph L.; Gladyshev, Vadim N. (1 Ağustos 2010). "Dual functions of codons in the genetic code". doi:10.3109/10409231003786094?scroll=top&needaccess=true. ISSN 1040-9238.