İçeriğe atla

Kroisos

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Testi üzerinde Kroisos tasviri.

Kroisos (Lidce𐤨𐤭𐤬𐤥𐤦𐤮𐤠𐤮 Krowisas;[1] Frigce: Akriaewais;[2] GrekçeΚροῖσος, romanizeKroisos; LatinceCroesus; hy. MÖ 585-546),[3] MÖ 585'ten, Pers kralı Büyük Kiros tarafından mağlup edildiği MÖ 547/546 yılına kadar hüküm sürmüş Lidya kralı.[3][4] Herodotus'un aktardığına göre 14 yıl hüküm sürmüştür. Zenginliğiyle bilinmekte olan Kroisos'un, Delphoi tapınağına gönderdiği armağanlar, Herodotus ve Pausanias tarafından aktarılmıştır.[5] Daha önceki elektron sikke basımını bırakarak, altın ve gümüş olmak üzere, yani iki ayrı metalden sikke bastırmıştır.[6]

Batı Anadolu'daki Yunan şehir devletlerini istila ederek ve doğudaki seferleriyle devletinin sınırlarını şimdiki Kızılırmak sınırına kadar genişletti. Mermnad Hanedanı'ndan gelen Kroisos Lidya kralı Alyattes'in oğluydu. MÖ 549'da Perslere karşı Babilliler, Mısır ve Sparta ile ittifak kurmuştu. Bu ittifaka güvenerek Pers İmparatorluğu'na savaş açtı. Kapadokya'ya saldıran Krezüs, Pers kuvvetleriyle MÖ 547'de[7] Pteria Muharebesi'nde karşılaştı ancak savaş alanında iki taraf da kesin bir sonuç elde edemedi.[8]

Beklediği yardım gelmeyince başkent Sard'a geri çekildi. Pers Kralı Büyük Kiros onu takip etti ve Thymbra Muharebesi sonrası Lidya´yı Pers topraklarına kattı.

Hayatı ve saltanatı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kroisos, MÖ 620 yılında Lydia Kralı Alyattes ve ismi hala bilinmeyen Karyalı soylu bir kadının oğlu olarak doğdu. Kroisos'un, Aryenis adında en az bir kız kardeşi ve Alyattes'in İyonlu bir eşinden doğan Pantaleon adında bir üvey kardeşi bulunuyordu.[9][10]

Babası Alyattes'in hükümdarlığı döneminde Kroisos, Batı Asya'yı istila eden ve birkaç saldırı sırasında Alyattes'in büyük büyükbabası Gyges'i ve muhtemelen dedesi Ardys ile babası Sadyattes'i öldüren Pontik bozkırlardan gelen göçebe bir halk olan Kimmerlere karşı askeri harekatların merkezi olarak yeniden inşa edilen Adramitteion'un valisi olarak görev yaptı. Adramitteion valisi olarak Kroisos, babası için Karya'daki bir askeri seferde kullanılmak üzere İyonya'dan gelen Yunan paralı askerlerini sağlaması gerekiyordu.[11][12][13]

Kroisos'un Adramitteion valiliği sırasında, onunla üvey kardeşi Pantaleon arasında bir rekabet ortaya çıktı. Alyattes'in, muhtemelen Pantaleon'u halefi olarak düşünüyordu. Alyattes'in MÖ 585'teki ölümünün ardından, bu rekabet bir taht mücadelesine dönüştü ve Kroisos bu mücadeleden zaferle çıktı.[12]

Kroisos, kraliyet konumunu güvenceye alır almaz, İyonya kenti Efes'e karşı bir askeri harekat başlattı. Efes yönetici hanedanı, Gyges'ten Alyattes'e kadar süren diplomatik evliliklerle Lydia ile dostane ilişkiler geliştirmişti. Efes tiranı Pindar, Kroisos-Pantaleon taht mücadelesinde Pantaleon'u desteklemiş ve Alyattes'in kızından doğan bir oğul olarak Kroisos'un yeğeni olmuştu. Pindar, Kroisos'un Efes'in Lydia'ya boyun eğmesini talep eden elçisini reddedince, Lydia kralı kente baskı yapmaya başladı ve Pindar'ın şehri terk edip sürgüne gitmesini talep etti. Pindar bu şartları kabul ettikten sonra Kroisos, Efes topraklarını Lydia İmparatorluğu'na kattı. Kroisos, Efes'i aldıktan sonra, Artemis Tapınağı'nın yeniden inşası için himaye sağladı ve tanrıçaya adak olarak çok sayıda mermer sütun bağışladı.[12]

Bu sırada İyonya kenti Miletus, Lydia saldırılarından kurtulmak amacıyla Mena'ya gönüllü haraç gönderiyordu, zira şehrin son tiranları Thoas ve Damasenor'un devrilmesi ve tiranlığın yerini bir magistralar sisteminin alması, Alyattes ve eski Miletli tiran Thrasybulus tarafından başlatılan dostane ilişkileri sona erdirmişti.[12]

Kroisos, Batı Anadolu kıyısındaki diğer Yunan şehirlerine karşı saldırılarını devam ettirdi ve tüm anakara İyonya, Aiolis ve Doris'e boyun eğdirdi, ancak adalardaki Yunan şehir devletlerini ilhak etme planlarından vaz geçerek, bunun yerine dostluk anlaşmaları imzaladı. Bu anlaşmalar, Ege Yunanlılarının Mısır'daki Naucratis kentiyle yürüttüğü kârlı ticarete katılmasına yardımcı olmuş olabilir.[12] Mısır'ın Naucratis kenti, Kolonizasyon Dönemi Yunanistan'da (MÖ 750-550) önemli bir yere sahipti: Burada Miletosluların, Samosluların ve Aiginalıların tapınakları ve Dokuz Anadolu kentinin temsil edildiği,[14] Hellenion adındaki kült merkezi bulunuyordu.[15] Ayrıca Herodotos'un aktardığına göre "eskiden Mısır'daki tek ticaret limanı Naukratis'ti."[16]

Hükümdarlığında Lidya İmparatorluğu'nun diğer toprakları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Lidyalılar, Alyattes'in yönetimi altında Frigya'yı ele geçirmişlerdi. Alyattes, Kimmerler'in Anadolu'daki bazı siyasi yapıları zayıflatmasını kendi lehine çevirerek, merkezi bir Frigya devletinin bulunmamasını ve Lidya ile Frigya soyluları arasındaki dostane ilişkileri kullanarak, Lidya egemenliğini doğuya, Frigya'ya kadar genişletmeyi başardı. Lidyalıların Frigya'daki varlığı, Frigya'nın başkenti Gordion'daki bir Lidya kalesi, Daskileion gibi kuzeybatı Frigya'da bulunan Lidya mimarisine ait kalıntılar ile Frig Vadisi'ndeki Midas Kenti'nde bulunan arkeolojik kalıntılar aracılığıyla kanıtlanmıştır. Bununla birlikte, Lidya askerlerinin bu yerlerle birlikte Hacıtuğrul, Afyonkarahisar ve Konya'da da konuşlanmış olabileceği, bu sayede Lidya krallığının Frigya'nın ürünlerine ve yollarına erişim sağladığı düşünülmektedir. Kerkenes'de bulunan bir Lidya fildişi levhası, Alyattes'in Frigya'daki hakimiyetinin, Pteria (Kuzey Kapadokya) kentini de içine alacak şekilde Kızılırmak Nehri'nin (Halys Nehri) doğusuna kadar uzandığını, hatta Pteria şehrini yeniden inşa etmiş olabileceğini ve buraya bir Frigya hükümdarı yerleştirmiş olabileceğini göstermektedir. Pteria'nın stratejik konumu, Lidya İmparatorluğu'na doğudan gelebilecek saldırılara karşı koruma sağlayabilme kapasitesine sahip olmakla birlikte, Kral Yolu'na yakınlığı, şehri kervanların korunabileceği önemli bir merkez haline getirmeliydi.[2][17] Lidya hakimiyeti altındaki Frigya, yerel soylular tarafından yönetilmeye devam etti. Sözgelimi, Midas Şehri'nin hükümdarı, "lawagetai" (kral) ve "wanaktei" (orduların komutanı) gibi Frigya kraliyet unvanlarını taşımaktaydı, ancak hükümdarlar Sardes'teki Lidya krallarının otoritesi altındaydılar ve saraylarında Lidya'nın diplomatik tesisi bulunuyordu. Bu tür bir yönetim, Hitit ve Asur imparatorlukları döneminden beri kullanılan geleneksel vasallık antlaşmaları çerçevesinde gerçekleşmişti. Bu antlaşmalara göre, Lidya kralı, vasal hükümdarlara "vasallık antlaşması" dayatarak yerel Frigya hükümdarlarının iktidarda kalmasına izin veriyor, karşılığında ise Frigya vasalları Lidya krallığına askeri destek sağlamak ve bazen belirli miktarlarda haraçlar sunmakla yükümlü oluyorlardı.[2]

Bu tür yönetim biçimi, Kroisos'un hükümdarlığında da aynı şekilde devam etti. Bir yazıtta, Kroisos'un oğlu Atys'in, Midas Şehri'nin yerel yöneticilerinden biri olan ve kendisi de Midas adını taşıyan birinin sarayında bulunduğu belirtilmektedir. Midas Şehri'nde, Atys, ana tanrıça Aryastin'in kutsal ateşinin rahibi olarak bulunuyordu ve bu aracılıkla Kroisos, şu anda "Midas Anıtı" olarak bilinen dini yapının tesis edilmesine destek sağladı.[2]

Atys'in Midas'ın sarayında bulunması, Herodotos tarafından anlatılan bir efsaneye ilham vermiş olabilir. Bu efsaneye göre, Kroisos gördüğü bir rüyada, Atys’in demir bir mızrakla öldürüldüğünü görür. Bunun üzerine Kroisos, oğlunun ölmesini istemediği için, onun askeri faaliyetlere öncülük etmesini engeller. Ancak Atys, yine de Lydia’yı kasıp kavuran bir yaban domuzunu avlarken hayatını kaybeder. Bu av sırasında, daha önce kendi kardeşini yanlışlıkla öldürmesinin ardından Lydia’ya sürgün edilen Frigya prensi Adrastus tarafından atılan mızrakla kazara vurulur.[18]

Kroisos ayrıca, Gyges döneminden beri Mermnad hanedanıyla müttefik olan ve Kroisos'un annesinin de kökeninin geldiği çeşitli şehir devletlerinden oluşan Karya’yı İmparatorluğun kontrolü altına aldı.[19]

Böylece Herodotos'a göre Kroisos, Halys Nehri’nin (Kızılırmak) batısında yaşayan tüm halklar üzerinde hüküm sürmekteydi: Lidyalılar, Frigler, Misyalılar, Mariandyniler, Khalybler, Paflagonya, Thyni ve Bitinya Trakları, Karyalılar, İyonlar, Dorlar, Aiol ve Pamfilya. Ancak, Lidyalılar ile Frigler arasındaki ilişkiler hakkında hem edebi hem de arkeolojik kaynaklar bulunurken, adı geçen diğer halklar ve Lidya kralları arasındaki ilişkilere dair herhangi bir veri bulunmamaktadır. Bununla birlikte, Herodotos'un Kroisos dönemine atfettiği ve detaylandırdığı topraklar göz önüne alındığında, bu halkların bir kısmının Kroisos öncesinde, Alyattes döneminde fethedilmiş olması çok muhtemeldir.

Herodotos'un Lidya İmparatorluğu'nun hakimiyeti altında olmadığını öne sürdüğü tek halk, Lidya ordularının ulaşamayacağı dağlık bir ülkede yaşayan Likyalılar ve halihazırda Yeni Babil İmparatorluğu tarafından fethedilmiş olan Kilikyaın topraklarıydı. Yine de modern tahminler, Lidyalıların Likya'yı tabi kılmasının imkansız olmadığını, zira Likya kıyılarının, Ege bölgesi, Levant ve Kıbrıs'ı birbirine bağlayan bir ticaret yoluna yakın olması nedeniyle Lidyalılar için önemli olabileceğini öne sürmektedir. Modern çalışmalar ayrıca Grek-Romalı tarihçilerin, Halys Nehri'nin Lidya ve Med krallıkları arasındaki sınır olarak belirlendiği yönündeki gelenekleşmiş anlatıya da şüpheyle yaklaşmaktadır. Bu anlatı, Halys'in Aşağı Asya ile Yukarı Asya arasında bir ayrım noktası olarak Yunanlar tarafından atfedilen sembolik role ve Halys’in daha sonra Ahameniş İmparatorluğu içinde bir eyalet sınırı olmasına dayanan geriye dönük bir kurgusal anlatı olarak görünmektedir. Bunlar göz önünde bulundurulduğunde, Kroisos’un krallığının doğu sınırı, Halys’in daha doğusunda, yani Doğu Anadolu'da belirlenemeyen bir noktada olmalıdır.

Uluslararası ilişkiler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kroisos, babası Alyattes ile Med kralı Kyaksares’in beş yıllık savaşın ardından MÖ 585’te, her ikisinin de aynı yıl içinde ölmesinden kısa bir süre önce kurdukları dostane ilişkileri aynı şekilde devam ettirdi. Medler ve Lidyalılar arasındaki savaşı sona erdiren barış antlaşmasının bir parçası olarak, Kroisos'un kız kardeşi Aryenis, Kyaksares'in oğlu ve halefi Astyages ile evlenmiş ve böylece Astyages, Kroisos'un kayınbiraderi olmuştur. Kyaksares'in de bir kızının Kroisos ile evlenmiş olabileceği düşünülmektedir. Kroisos, Alyattes'in yerine geçtiğinde ve Astyages de Kyaksares'in yerine geçtiğinde, Medler ile aralarındaki iyi ilişkileri sürdürdü.

Kroisos'un yönetimi altında Lydia, Gyges tarafından başlatılan ve o dönemde firavun II. Amasis’in hükümdarlığında bulunan Mısır krallığı (Saite Hanedanlığı) arasındaki iyi ilişkileri sürdürmeye devam etti. Hem Kroisos hem de Amasis, Lidya'nın otoritesi altında bulunan Milet da dahil olmak üzere Yunanlarla Naukratis’teki ticaret ilişkilerini geliştirmek istiyorlardı. Aynı zamanda bu ticaret ilişkileri, Saite firavunlarının hizmeti altında bulunan Yunan paralı askerleri için bir erişim noktası işlevi görüyordu.

Bunun yanında Kroisos, Lidya ürünlerinin Babil pazarlarına geçişini güvence altına alan Nabonidus'un (h. MÖ 556- 539) hükümdarlığındaki Yeni Babil İmparatorluğu ile ticari ve diplomatik ilişkiler kurdu.

Delphi'ye adakları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kroisos, büyük-büyükbabası Gyges tarafından başlatılan ve babası Alyattes tarafından sürdürülen, Lidya ile Yunan anakarasında yer alan Delphi’deki Apollon Tapınağı arasındaki iyi ilişkileri devam ettirdi. Ataları gibi, Kroisos da tapınağa adak olarak zengin hediyeler sundu; bunlar arasında on talant ağırlığında altından yapılmış bir aslan da vardı. Kroisos’un Apollon Tapınağı'na sunduğu bu adaklara karşılık olarak, Lidyalılar kehanette bulunmak için öncelik hakkı elde ettiler, vergilerden muaf tutuldular, birinci sırada oturma hakkı kazandılar ve Delphoi rahibi olmalarına izin verildi. Bu ayrıcalıklar karşılığında sunulan hediyeler, Lidya ve Delphi arasında güçlü bir misafirperverlik ilişkisi olduğu anlamına geliyordu; bu nedenle Delphililer Lidyalı elçileri ağırlama, koruma ve onların refahını sağlamakla görevliydiler.

Kroisos, Avrupa kıtasındaki Yunanlarla olan temaslarını daha da artırarak, Sparta şehir devletiyle ilişkiler geliştirdi. Delphi'deki Apollon Tapınağı'ndan gelen bir kehanete göre, Spartalılar altınlarını Kroisos'tan temin edeceklerdi. Kehanete uygun olması adına, Kroisos onlara Apollon heykelini kaplamak için ihtiyaç duydukları altını sağladı.

Kroisos, standartlaştırılmış saflıkta, genel dolaşıma yönelik ilk gerçek altın sikkeleri bastırmasıyla tanınmaktadır. Bu sikkeler "Kroeseid" olarak adlandırılmıştır (babası Alyattes ise elektrum sikkelerle darphaneciliği icat etmiştir). Nitekim, sikkelerin icadı Yunan toplumuna II. Hermodike aracılığıyla geçmiştir.[20][21] II. Hermodike, Kymeli bir Agamemnon'un kızıydı ve Truva'yı fetheden ilk Agamemnon'un soyundan geldiği iddia edilmekteydi. Bununla birlikte Hermodike, muhtemelen Alyattes’in eşlerinden birisiydi. Bu nedenden ötürü Kroisos’un annesi olma olasılığı bulunmaktadır; zira kroeseid üzerindeki boğa tasviri, Hellen Zeus’unu simgelemektedir — bkz. Zeus'un Eşi Europa.[22] Zeus, Herkül aracılığıyla, bu aile soyunun ilahi atası olarak kabul ediliyordu.

Ateş yanarken, bir bulutun Herkül’ün altından geçtiği ve onu bir gök gürültüsüyle birlikte gökyüzüne taşıdığı söylenir. Bu olaydan sonra O, ölümsüzlüğe erişti... Omphale’den doğan Agelaus’tan, Kroisos’un ailesi türemiştir...[23]

Buna ek olarak, ilk sikkeler oldukça basit yapıdaydı ve doğal oluşumlu soluk sarı bir altın ve gümüş alaşımı olan elektrumdan yapılıyordu. Bu ilk sikkelerin bileşimi, Lydialı başkenti Sardes'ten geçen ve Midas'la ünlü hale gelen Pactolus Nehri'nin tortularında bulunan alüvyon birikintileriyle benzerlik göstermektedir. Bazıları British Museum'da sergilenenler de dahil olmak üzere, daha sonraki sikkeler, gümüşü uzaklaştırmak amacıyla sofra tuzu ile ısıtılarak saflaştırılmış altından yapılmaya başlanmıştır.[24]

Solon ile görüşmesi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Herodotos'un aktardığına göre Kroisos, Yunan bilge Solon ile karşılaşmış ve ona muazzam büyüklükteki servetini göstermiştir.[25] Bu konuşmada Kroisos kendi zenginliği ve mutluluğundan emin bir şekilde, Solon'a dünyadaki en mutlu insanın kim olduğunu sorar ve Solon'un verdiği yanıtla hayal kırıklığına uğrar. Zira Solon’a göre Kroisos’tan daha mutlu olan üç kişi vardır: Ülkesi için savaştığı sırada ölen Tellus ve annelerine karşı gösterdikleri derin bağlılık sonucu annelerinin onlar için mükemmel bir mutluluk dilemesi üzerine huzur içinde ölen Kleobis ve Biton kardeşler.

Daha sonra Solon, Kroisos’un en mutlu insan olamayacağını çünkü talihin değişken olduğunu ve bir insanın hayatındaki mutluluğun ancak o kişi öldükten sonra değerlendirilebileceğini söyler. Nitekim Kroisos'un bu kibirli mutluluğu, oğlunun trajik ölümü, Sardis'in düşüşü sırasında karısının intiharı (Ctesias'a göre) ve Persler tarafından yenilgiye uğramasıyla tamamen tersine dönmüştür.

Kroisos ve Solon arasında geçen bu görüşme, "Hangi insan mutludur?" sorusu üzerine felsefi bir tartışma niteliğindedir, ancak bu görüşme tarihi değil, efsanevi bir anlatıdır. Bu nedenle, Kroisos’un 'mutluluğu', dördüncü yüzyıldan itibaren giderek güç kazanan bir tema olan Tyche'nin (Talih Tanrıçası) değişkenliğinin ahlaki bir örneği olarak sunulmuştur; bu da anlatının geç dönemde ortaya çıktığını göstermektedir. Hikâye daha sonra Ausonius'un The Masque of the Seven Sages (Yedi Bilge Adamın Maskesi) adlı eserinde, Suda’da ("Μᾶλλον ὁ Φρύξ" başlığı altında, Aisopos ve Yunanistan’ın Yedi Bilgesi'ni de ekleyerek),[26][27] ve Tolstoy tarafından "Kroisos ve Kader" adlı kısa öyküsünde yeniden anlatılmış ve detaylandırılmıştır.

Perslere karşı savaş ve yenilgi

[değiştir | kaynağı değiştir]

MÖ 550'de, Kroisos'un kayınbiraderi Med Kralı Astyages, kendi torunu olan Pers Kralı Büyük Kiros tarafından tahttan indirildi. Herodotos'un muhtemelen efsanevi olan bir anlatımına göre, bu olayın ardından Kroisos, Delphi'deki kâhine danışarak Kiros'a saldırması durumunda ne olacağını sordu. Kâhin ona, eğer Kiros'a saldırırsa "büyük bir imparatorluğu yok edeceğini" söyledi. Delphi kâhininin bu cevabı, Delphi'den çıkan ünlü kehanetlerden biri olarak kabul edilir.[2] Keza, Delphi ve Amphiaraus kâhinlerinin Kroisos'a, o dönemin en güçlü Yunan devletiyle ittifak kurmasını söylemeleri de muhtemelen efsanevi bir olayı yansıtmaktadır. Kroisos, söylenen bu devletin, daha önce Apollon'un heykelini altınla kaplamaları için altın bağışladığı Sparta olduğunu fark etti. Bu olaydan kısa bir süre önce, MÖ 547'de Sparta, Yunan şehir devleti Argos'u yenilgiye uğratmıştı. Herodotos'un, Kroisos, Amasis ve Nabonidus arasında Pers Kralı Kiros'a karşı savunma amaçlı bir ittifak kurduklarına dair iddiası ise, Lydia, Mısır ve Babil arasındaki mevcut diplomatik ve ticari ilişkilerin geriye dönük bir abartısı gibi görünmektedir.

Kroisos, ilkin Lidya'ya bağlı olan ve Kiros'un yeni kurduğu Pers İmparatorluğu'na yakınlık gösteren bir Frig devletinin başkenti Pteria'ya karşı harekete geçti. Kiros ise Kapadokya'ya müdahale ederek karşılık gösterdi ve Pteria'da Lidyalılara saldırdı. Bu savaşın sonucunda Kroisos yenilgiye uğradı. İlk savaştan sonra Kroisos, Kiros'un stratejik konumunu kullanmasına set çekmek amacıyla Pteria'yı yaktı ve Sardis'e geri döndü. Ancak Kiros, Kroisos'u takip etti ve Lidya ordusunu Thymbra'da bir kez daha yenilgiye uğrattı, ardından Lidya'nın başkenti Sardis'i kuşatarak burayı ele geçirdi. Böylece Mermnad Hanedanı'nın ve Lidya İmparatorluğu'nun egemenliği son buldu. Bundan sonra, Lidya bir daha bağımsızlığını kazanamayacak ve varlığını çeşitli imparatorlukların bir parçası olarak sürdürecekti.

Pteria ve Thymbra savaşlarının ve Lidya İmparatorluğu'nun çöküşünün tarihleri geleneksel olarak MÖ 547'ye tarihlenmiş olsa da, Herodotos'un Lydia'nın düşüşüne dair kronolojik açıdan güvenilir olmayan anlatımı nedeniyle Sardis'in düşüşünü kesin olarak tarihlendirmek mümkün değildir. Teorik olarak ele alındığında, Sardis'in düşüşü, Babil'in düşüşü olan MÖ 539'dan sonra bile gerçekleşmiş olabilir.

Sonraki hayatı ve ölümü

[değiştir | kaynağı değiştir]

Perslerin Lydia'yı fethetmesinden sonra Kroisos'un akıbeti belirsizdir: Herodotos, şair Bakkhylides ve Damaskuslu Nikolaos, Kroisos'un bir odun yığınının üzerinde intihar etmeye çalıştığını ya da Persler tarafından kazığa bağlanarak yakılmakla cezalandırıldığını iddia ederler. Anlatılan hikayeye göre, kazığa bağlanmasının ardından, bir gök gürültüsü sırasında kendisinin veya oğlunun tanrı Apollon'a dua etmesiyle yağmur yağmaya başlamış ve yağmur ateşi söndürmüştür (veya Kiros'un Kroisos'un Solon'un adını andığını duymasıyla). Hikâyenin çoğu versiyonunda Kiros, Kroisos'u danışmanı olarak yanında tutar, ancak Bakchylides, tanrı Zeus'un Kroisos'u Hyperborea'ya taşıdığını iddia etmektedir. Benzer şekilde Ksenophon da Kiros'un Kroisos'u danışmanı olarak yanında tuttuğunu belirtirken, Ktesias, Kiros'un Kroisos'u Medya'daki Barene şehrinin valisi olarak tayin ettiğini öne sürmektedir.

Efsaneler ve deyimler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kur'an'daki Kasas Suresi'nde (28/76-82) adı geçen Kârûn ile aynı kişi olup olmadığı tartışmalı bir konudur.[28] Grek ve Pers kültürlerinde Kroisos adı, 'zengin bir kimse' ile eş anlamlı kelime haline gelmişti. Midas mitiyle ilişkilendirilmiş olan babası Alyattes'ten servet değerinde bir miras almıştı.[29] Kroisos'un büyük serveti, Klasik Antikiteden sonra da efsanevi mahiyetini sürdürmeye devam etti: Türkçede, "Karun gibi zengin" ya da "Karun'dan daha zengin" gibi ifadeler bugün bile onun zenginliği belirtmek için kullanılmaktadır.[30] İngilizcede "rich as Croesus" veya "richer than Croesus" olarak ifade edilen deyimin İngilizcedeki bilinen en eski kullanımı John Gower'ın Confessio Amantis (1390) eserinde geçmektedir.[31][32]

Antik Çağ'ın bilinen en zengin kralı olan Krezüs mitolojiye göre her tuttuğunun altın olması için ilâhlara yalvarır; bu dileği kabul edilince mutluluğa erişeceğini sanır. Ancak çok zengin olduğu halde mutluluğu bir türlü bulamayan kral acı içinde kıvranarak ölür.[33]

Kroisos; Arap, Yahudi ve İran (Pers) mitolojilerinde Karun şeklinde anılmaktadır.

Karun hikâyesinin, efsaneler ve halk edebiyatında bir yeri olsa da Kur'an'daki Karun hikâyesi ilahi kaynaktır. İsim çok önemli değildir zira geçmiş toplumlardan ibret almaya yönelik anlatılan bir ayettir. Vahiyle gelen ayet ancak efsanelere kaynak olabilir, onları kaynak olarak almaz.

Kur'an'da Kârûn'dan Kasas, Mü’min ve Ankebût Sûrelerinde bahsedilir. İsrailoğulları'ndan olduğu ve çok zengin olduğu söylenir. Kur'an'da serveti "Biz ona, anahtarlarını (bile taşımanın) güçlü bir topluluğa ağır geleceği hazineler verdik." şeklinde tanımlanır. Serveti ile böbürlenir ve "Bunlar bana bendeki bilgi ve beceriden dolayı verilmiştir," der. Mûsâ'nın mucizelerine inanmaz,[34] onu yalancılıkla ve sihirbazlıkla suçlar. Bunun sonucunda Allah tarafından helak edilir.[35]

Tevrat'a (sayılar 16. bölüm) göre Korah, Dathan ve Abiram (Aviram) adında, beraberlerinde topluluk tarafından seçilen 250 kişi ile birlikte Musa ile tartışıp, Musa ve Harun'u ileri gitmekle suçlarlar. Bu kişiler yandaşları birlikte Rab (Yahudi kültüründe Yahova için kullanılan ikame sözcük, Kral, efendi) tarafından diri diri ölüler diyarına yollanırlar. Ancak Tanrının öfkesi dinmez ve bu sefer bu kişilerin ölümlerini sorgulayan halka öldürücü hastalık (veba salgını) gönderilir.[36] Ancak Tevratta Onların zenginliği ile ilgili bir ifade yer almaz. Tarihçi Taberi efsane ve deyimlerdeki kişinin Musa zamanında yaşayan farklı bir kişi (Koreh) olduğuna inanmıştır.[37]

Krezus ile Kârûn arasında yaşadıkları yerlerin farklılığı yanında ve efsanevi zenginlikleri dışında hiçbir benzerlik olmaması Kur'an hikâyesinin kaynağı olarak bazı yorumcuları[kaynak belirtilmeli] Tevrat anlatısında Musa ile tartışan Korah isimli kişiye yönlendirmektedir. Bu kişinin zenginliği veya geride bıraktığı arkeolojik miras hakkında herhangi bir kayıt bulunmuyor.[kaynak belirtilmeli] Ayrıca Korah anlatısı çölde, çadırların kurulduğu bir mola esnasında bir topluluk ile, Karun hikâyesi ise bir kişi ve onun zenginlikleri (bahçe, malikane, hazineler) ile ilgilidir. Tevrat o topluluğun diri diri ölüler diyarına gönderildiklerinden ve geride kalanların da salgın hastalık (veba) ile cezalandırılmalarından bahsetmektedir.

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Kearns, J.M. (1997). "A Lydian Etymology for the Name of Croesus". Disterheft, Dorothy; Huld, Martin E.; Greppin, John A.C.; Polomé, Edgar C. (Ed.). Studies in Honor of Jaan Puhvel-Part One: Ancient Languages and Philology. Washington D.C.: Institute for the Study of Man. ss. 23-28. ISBN 978-0-941-69454-4. 
  2. ^ a b c d Leloux, Kevin (2018). La Lydie d'Alyatte et Crésus: Un royaume à la croisée des cités grecques et des monarchies orientales. Recherches sur son organisation interne et sa politique extérieure (PDF) (PhD). 2. University of Liège. 9 Ekim 2022 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mayıs 2022.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "Leloux-2" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  3. ^ a b Dale, Alexander (2015). "WALWET and KUKALIM: Lydian coin legends, dynastic succession, and the chronology of Mermnad kings". Kadmos. Cilt 54. ss. 151-166. doi:10.1515/kadmos-2015-0008. Erişim tarihi: 10 Kasım 2021. 
  4. ^ Wallace, Robert W. (2016). "Redating Croesus: Herodotean Chronologies, and the Dates of the Earliest Coinages". The Journal of Hellenic Studies. Cilt 136. ss. 168-181. doi:10.1017/S0075426916000124. JSTOR 44157500. Erişim tarihi: 14 Kasım 2021. 
  5. ^ Among them a lion of gold, which had tumbled from its perch upon a stack of ingots when the temple at Delphi burned but was preserved and displayed in the Treasury of the Corinthians, where Pausanias saw it (Pausanias 10.5.13). The temple burned in the archonship of Erxicleides, 548–47 BC.
  6. ^ Tekin, Oğuz. "Eski Yunan Tarihi". İletişim Yayınları: 64. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2024. 
  7. ^ Rollinger, Robert, "The Median "Empire", the End of Urartu and Cyrus' the Great Campaign in 547 B.C. 4 Şubat 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  8. ^ "Anadolu Uygarlıkları - Kroisos (Karun)". 24 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2012. 
  9. ^ Leloux, Kevin (2018). La Lydie d'Alyatte et Crésus: Un royaume à la croisée des cités grecques et des monarchies orientales. Recherches sur son organisation interne et sa politique extérieure (PDF) (PhD). 1. University of Liège. 9 Ekim 2022 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2021. 
  10. ^ Accepting Dale's dating of Croesus's reign starting in 585 BC and Leloux's assumption of Croesus being 35 years old at the beginning of his reign provides a birth date of 620 BC
  11. ^ Spalinger, Anthony J. (1978). "The Date of the Death of Gyges and Its Historical Implications". Journal of the American Oriental Society. 98 (4). ss. 400-409. doi:10.2307/599752. JSTOR 599752. Erişim tarihi: 25 Ekim 2021. 
  12. ^ a b c d e Leloux, Kevin (2018). La Lydie d'Alyatte et Crésus: Un royaume à la croisée des cités grecques et des monarchies orientales. Recherches sur son organisation interne et sa politique extérieure (PDF) (PhD). 1. University of Liège. 9 Ekim 2022 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2021. 
  13. ^ Diakonoff 1985, s. 94–55.
  14. ^ Bu kentler, Khios, Teos, Phokaia, Klazomenai, Mytilene, Knidos, Halikarnassos, Phaselis ve Rhodos'tur. Herodotos II. 178.
  15. ^ Tekin, O. (1995). Eski Yunan Tarihi (2. baskı, 1998). İstanbul: İletişim Yayınları, s.49.
  16. ^ Herodotus. "The Histories, Book 2, chapter 179". www.perseus.tufts.edu. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2024. 
  17. ^ Mellink 1991, s. 643–655.
  18. ^ Strassler, Robert B. (2009). The Landmark Herodotus: The Histories. New York: Anchor Books. ss. 23-26. ISBN 978-1400031146. 
  19. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; Leloux-1 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  20. ^ Herodotus, I, p. 80
  21. ^ An Encyclopedia of World History, (Houghton Mifflin Company Boston, 1952), chap. II. "Ancient History", p. 37
  22. ^ Grimal, Pierre (1991). The Penguin dictionary of classical mythology. Kershaw, Stephen. (Abridged) ed. London: Penguin Books. 0140512357. OCLC 25246340.
  23. ^ Perseus 1:2.7– Herodotos'a (Hdt. 1.7) göre, Sardis tahtında Kroisos'tan önce hüküm süren hanedan, Herakles'in bir cariyeden olan oğlu Alcaeus'tan gelmektedir. Kroisos'un, tıpkı selefi ya da atası Herakles gibi, Persler Sardes'i ele geçirdiğinde kendisini bir ateş yığınında yakmaya çalıştığının söylenmesi, ilginç bir rastlantı oluşturmaktadır. Bu olaya dair anlatımlar, Bacchylides'in (ed. Jebb) 3.24–62. dizelerinde yer almaktadır. Bununla birlikte bu anlatımı, Sardis’in ele geçirilmesinden ve Kroisos’un ölümünden veya esaretinden yaklaşık kırk yıl sonra resmedilmiş bir kırmızı figürlü vazo üzerindeki sahne de desteklemektedir. Bu konuda daha detaylı bilgi için Baumeister'in "Denkmäler des klassischen Altertums" adlı eserine bkz. (ii.796, fig. 860). Adonis, Attis, Osiris (3. baskı, i.174 ve devamı) ile krş. Yunan geleneğinde Omphale ile ilişkilendirilen Herakles muhtemelen Tarsus'un Sandan'ı ile özdeşleşmiş bir Doğu tanrısıydı. Daha fazla bilgi için Adonis, Attis, Osiris (i.124 vd.) eserine bkz.
  24. ^ "A History of the World-Episode 25 – Gold coin of Croesus". BBC British Museum. 27 Şubat 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  25. ^ "Herodotus, The Histories, Book 1, chapter 29, section 1". www.perseus.tufts.edu. Erişim tarihi: Feb 19, 2023. 
  26. ^ Gazzano, Francesca; Castelnuovo, Luisa Moscati. Μᾶλλον ὁ Φρύξ. Creso e la sapienza greca – www.academia.edu vasıtasıyla. 
  27. ^ Castelnuovo, Luisa Moscati (June 2016). Solone e Creso : variazioni letterarie, filosofiche e inconografiche su un tema erodoteo : atti della giornata di studi - Macerata 10 marzo 2015 (Primaizione bas.). Macerata. ISBN 978-88-6056-460-3. 
  28. ^ "The Archaeological Exploration of Sardis". sardisexpedition.org. 30 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2022. 
  29. ^ "BBC - A History of the World - Object : Gold coin of Croesus". www.bbc.co.uk. 22 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ağustos 2024. 
  30. ^ "Longtermism: How good intentions and the rich created a dangerous creed". TheGuardian.com. 4 Aralık 2022. 
  31. ^ Confessio amantis, v. 4730. "Croesus." Oxford Dictionary of English 2e, Oxford University Press, 2003.
  32. ^ "Croesus". Wikipedia, The Free Encyclopedia. Erişim tarihi: 6 Ağustos 2024. 
  33. ^ Tarihin seyrinde Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Tarih Öğretmenliği Anabilim Dalı Bülteni
  34. ^ Kuran 40, 23-24
  35. ^ Kuran 29, 39
  36. ^ "Arşivlenmiş kopya". 29 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2014. 
  37. ^ Taberi, V, s.213