İçeriğe atla

Jacques Ranciere

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Jacques Rancière
Jacques Ranciere
Tam adıJacques Rancière
Doğumu1940 (83-84 yaşında)
Cezayir, Cezayir
Çağı20. yüzyıl felsefesi / 21. yüzyıl felsefesi
BölgesiBatı felsefesi
OkuluPost-Marksizm
İlgi alanlarıPolitika · Estetik
Önemli fikirleriDemokrasi Teorileri, Uyuşmazlık, Görsel Estetik

Jacques Rancière (d. 1940) Fransız düşünür Paris-VIII (St. Denis) Üniversitesi'nden felsefe profesörü iken emekli olmuştur. 1960'larda Marksist düşünür Louis Althusser ile beraber yazdığı Kapital'i Okumak ile ünlenmiştir.

Yaşamı ve Çalışmaları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Rancière, Mayıs 1968 öğrenci ayaklanmaları üzerine hocası Althusser'le olan uyuşmazlığının ardından, ideoloji ve proletarya gibi siyasal söyleme yerleşmiş kavramları güncelleme üzerine çalışmalar yürütmüştür. Örneğin, "Filozof ve Yoksulları" çalışmasında filozofların entelektüel hayatlarında yoksulların rolünü, Platon ve Marx eleştirilerinden yola çıkarak analiz etmiştir. "Siyasalın Kıyısında" kitabında, siyasetin eşitlik ve bütünlük anlayışını eleştirirken bu kitabın içinde yer alan "Siyaset Üzerine On Tez" çalışmasında, demokrasi ve siyaset arasındaki ilişkiyi yeniden tanımlamaya çalışarak düzen anlamındaki siyaset ile varsayılan eşitliğin dışındaki siyasal arasındaki farkları ortaya koymuştur. "Cahil hoca" çalışmasında da Joseph Jacotot'un hikâyesi üzerinden eşitlik kavramını ve eğiticinin rolünü sorgulamıştır.

Ranciere çalışmalarında düzen arayışı için göz ardı edilen eşitsizlikleri göz önüne koymayı amaçlamaktadır.

2006'da Rancière'in estetik teorisi görsel sanatlarda[1] bir referans noktası haline geldiği belirtilmiştir. Rancière, Freize Sanat Fuarı[2] gibi sanat dünyası etkinliklerinde dersler vermiştir. Eski Fransız başkan adayı Ségolène Royal, Rancière'in favori filozofu olduğunu söylemiştir.[3]

Rancière ve Rusya

[değiştir | kaynağı değiştir]

2003 yılında Rancière, diğer bazı Fransız aydınları ile birlikte imzaladığı, 2003 Çeçen referandumunun gayrımeşruluğunu protesto eden bir mektubu Putin'e göndermiştir.[4]

Türkçedeki eserleri[5]

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Estetik Bilinçdışı, (Çev:Kenan Sarıalioğlu, ARA-LIK YAYINLARI, 2006)
  • Uyuşmazlık Politika ve Felsefe, (Çev:Hakkı Hünler, ARA-LIK YAYINLARI, 2006)
  • "Lire Le Capital", (Kapitali Okumak, Louis Althusser, Etienne Balibar, Roger Establet ve Pierre Macherey ile birlikte, Çev:Işık Ergüden, İTHAKİ YAYINLARI, 2007)
  • "Aux bords du politique", (Siyasalın Kıyısında, Çev:Aziz Ufuk Kılıç, METİS YAYINLARI, 2007)
  • "Le destin des images", (Görüntülerin Yazgısı,Çev:Aziz Ufuk Kılıç, VERSUS KİTAP, 2008)
  • "Le philosophe et ses pauvres", (Filozof ve Yoksulları, Çev:Aziz Ufuk Kılıç, METİS YAYINLARI, 2009)
  • Özgürleşen Seyirci (Metis Yayınları, Eylül 2010)
  • Tarihin Adları (çev. Cemal Ener, Metis Yayınları, 2011)
  • Demokrasi Nefreti (çev. Utku Özmakas, İletişim Yayınları, 2014)
  • Cahil Hoca (çev. Savaş Kılıç, Metis Yayınları, 2014)
  1. ^ "Rancière, for Dummies - artnet Magazine". 4 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ağustos 2009. 
  2. ^ "artforum.com / DIARY". 3 Mart 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ağustos 2009. 
  3. ^ "United for Peace of Pierce County, WA - We nonviolently oppose the reliance on unilateral military actions rather than cooperative diplomacy". 20 Eylül 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ağustos 2009. 
  4. ^ http://www.radikaly.ru/press-1935.html [ölü/kırık bağlantı]
  5. ^ "Arşivlenmiş kopya". 8 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ağustos 2009. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]