Erbain yürüyüşü
Makale serilerinden |
Erbain Yürüyüşü çoğunluğu Şii mezhebine bağlı olan Müslümanların en önemli kutsal törenlerinden biri. Her yıl değişik ülkelerden milyonlarca insan İmam Hüseyin'in mezarını ziyaret etmek için Irak'ta bulunan Kerbela şehrine giderler. Bu milyonlarca insanı içeren tören Dünya'nın en büyük kutsal törenlerindendir.[1][2]
Erbain Şii takviminde İmam Hüseyin'in şehit edildiği günün kırk gün sonrasına denk gelmektedir. Bu yürüyüş dünyanın en büyük yıllık dini ictimaıdır.[3] Her yıl milyonlarca insan değişik ülkelerden bu törene katılmaktadır. Ziyaretçilerin çoğu Irak ve İran'dan gelmektedir. Bu iki önemli ülke dışında ziyaretçiler Türkiye,Pakistan, Lübnan gibi başka ülkelerden de bu törene katılmaktadır.[4]
2014 yılında Kerbela’ya gelen insanların yaklaşık 17 milyon kişi olduğu tahmin edilmektedir. Başka kaynaklara göre ise bu sayı 20 milyon kişidir. Ziyaretçiler Şii Müslümanlar yanı sıra Sünni Müslümanlar, Hıristiyanlar ve başka şeriatlardan bu törene katılan ziyaretçiler olmuştur. Bu yürüyüş Saddam Hüseyin döneminde yasaktı.[5][6][7]
Yürüyüşe, küçük çocuklar ve tekerlekli sandalye kullanan yaşlılar da dahil olmak üzere farklı yaşlardan, etnik kökenlerden ve mezheplerden insanlar katılıyor.[8] Bazı uzmanlara göre Erbain yürüyüşünün felsefesi emperyalizme ve tekfire karşı mücadele vermektir.[9][10] Ayrıca Erbain yürüyüşü Şiiler arasındaki en güçlü dayanışma sembollerinden biri olduğu söyleniyor.[11]
Tarihçe
[değiştir | kaynağı değiştir]Bazı tarihçi araştırmacılara göre, Erbain yürüyüşü, şii İmamlarının döneminden beri yaygın oldu. Tarihte yazıldığına göre şiiler, Emevi ve Abbasiler döneminde bile, bu kitlesel yürüyüşleri gerçekleştirmişlerdir. Böylece Erbain yürüyüşü şiilerin tarih boyunca süre gelen geleneklerinden olduğunu diyebilir.[12] Bu yıllarca unutulan gelenek 14 yüzyılın şii alimi olan Muhaddis Nuri tarafından yeniden canlandırıldı.[13]
Şeyh Ensari zamanında şiiler İmam Hüseyin'i ziyaret etmek için Kerbela’ya doğru hareket ederdi. Ancak bu gelenek, Muhaddis Nuri zamanında unutuldu ve fakirlik alametlerinden sayılıyordu. Muhaddis Nuri, yük taşımak için bir at kiralayıp yoldaşları ve talebeleriyle İmam Hüseyin'i ziyaret etmek için yürüyerek giderdi. Onlar Necef'ten Kerbela'ya üç gecede giderdi. Yolun esnasında namaz kılıp, yemek yeyip ve dinlenirdi. Onların yaptıkları halk ve alimler tarafından büyük bir ilgiyle karşıladı. Bu tarihten beri bu gelenek yine canlandı.[13]
Ziyafet grupları
[değiştir | kaynağı değiştir]Arapça’da bu gruplara “Mevkib” denilir. Bu gruplar yollarda ikamet edip törene katılan ziyaretçilere ücretsiz olarak hizmet vermektedir. Bu gruplar ziyaretçilere uyku yeri, yurt, elbise, yemek ve sağlık servislerini ücretsiz bir şekilde vermektedir.[14]
Yürüyüş mesafesi
[değiştir | kaynağı değiştir]Iraklı ziyaretçiler şehirlerinden Kerbela'ya yürüyüş yapıyor. Ancak İranlı ziyaretçilerin çoğu yürüyüş için Necef'ten Kerbela'ya giden rotayı seçiyor. İki şehir arası yürüyüş mesafesi yaklaşık 80 km'dir. Necef'ten Kerbela'ya giden yolda 1452 sütun vardır, sütunların arasındaki mesafe 50 metredir. Tüm rotayı yürümek yaklaşık 25 ila 30 saat sürer. Bazılara göre yolculuğa başlamak için en iyi zaman Safer ayının 16 günüdür. Bazı ziyaretçiler ise Kerbela'ya yaklaşık 520 kilometre uzaklıktaki Basra gibi şehirlerden yolculuğa başlıyor.[15][16]
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Galeri
[değiştir | kaynağı değiştir]-
Erbain Yürüyüşü, 2016.
-
İran'ın Mehran sınırı, 2016.
-
Bir erkek ziyaretçilere hurma ikram ediyor.
-
Ziyaretçiler mevkeblerden ücretsiz yemek alıyor.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Piggott, Mark. "20 Million Shia Muslims Brave Isis by Making Pilgrimage to Karbala for Arbaeen". IBtimes. 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2015.
- ^ "World's Biggest Pilgrimage". huffingtonpost.co.uk. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2014.
- ^ "Irak : des millions de fidèles participent à un pèlerinage chiite". 15 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2022.
- ^ Christia, Fotini; Dekeyser, Elizabeth; Knox, Dean. "Shiites are participating in the world's largest pilgrimage today. Here's how they view the world". Washington Post. 23 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2016.
- ^ Rasheed, Ahmed (24 Aralık 2013). "Shi'ites finish Arbaeen pilgrimage in Iraq under tight security". Reuters. 5 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2015.
- ^ Staff writers (14 Aralık 2014). "Shia pilgrims flock to Karbala for Arbaeen climax". BBC. 29 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Kasım 2016.
- ^ Staff writers (3 Ocak 2015). "Millions of pilgrims mark religious festival of Arbaeen". Euronews. 5 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2015.
- ^ "Almost 2 million Iranian pilgrims head into Iraq for Arbaeen". 10 Eylül 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Eylül 2023.
- ^ "Erbain Yürüyüşünün Görkemini Gizleyen Batı Medyası Şii-Sünni Kardeşliğini Engelleyemez". Erişim tarihi: 9 Eylül 2023.
- ^ "Erbain Yürüyüşleri küresel emperyalizme karşı meydan okuyor". Erişim tarihi: 9 Eylül 2023.
- ^ ""Free at last from Isis, millions of Muslims stage the greatest religious march in the world"". 9 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Eylül 2023.
- ^ Gazi Tabatabai, Seyyid Muhammed Ali, Tahkik der Bare-i Evvelin Erbain Hz. Seyyid-i Şüheda (a.s), Bonyad-ı İlmi ve Ferheng-i Şehit Ayetullah Gazi Tabatabai, Kum, 1368 h.ş., s. 2.
- ^ a b "میرزا حسین نوری - 2". 29 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2022.
- ^ al-Modarresi, Sayed Mahdi. "World's Biggest Pilgrimage Now Underway, And Why You've Never Heard of it!". The Huffington Post. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2015.
- ^ "چرا پیادهروی اربعین ثواب دارد". 22 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2023.
- ^ "Millions of pilgrims throng Iraq's Karbala". 6 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2023.