İçeriğe atla

Başkanlık Sarayı, Şam

Koordinatlar: 33°31′03″K 36°15′06″D / 33.51750°K 36.25167°D / 33.51750; 36.25167
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Başkanlık Sarayı
Harita
Diğer ad(lar)Yeni Şaab Sarayı, Kasır eş-Şaab, Halk Sarayı
Genel bilgiler
Mimari tarzYapısalcı
ŞehirŞam
ÜlkeSuriye
Koordinatlar33°31′03″K 36°15′06″D / 33.51750°K 36.25167°D / 33.51750; 36.25167
Başlama1985
Tamamlanma1990
Maliyet1 milyar $[2]
İşverenHafız Esad
Tasarım ve inşaat
Mimar(lar)Kenzo Tange,[1] Wojciech Zabłocki
MühendisOger Liban

Başkanlık Sarayı (Arapçaقصر الشعب, lit. 'halk sarayı') Suriye Devlet Başkanı'nın Şam'da bulunan ikametgâhıdır. Şehrin batısında, Mezzeh mahallesinin kuzeyindeki Mezzeh Dağı'nda, Kasiyun Dağı'nın yanında yer alır ve şehre bakar. Ana bina 31.500 metrekareyi kaplar. Mezzeh Dağı platosunun tamamı saray binasının bir parçasıdır, güvenlik duvarı ve gözetleme kuleleri ile çevrilidir. Binanın önünde büyük bir çeşme vardır ve sarayın kendisi büyük ölçüde Carrara mermeriyle kaplanmış boş odalardan oluşur.[3][4]

Japon mimar Kenzo Tange tasarımla anılsa da, sarayın inşaatı başlamadan önce projeden istifa ettiği söylenmektedir.[5] Öndeki pirinç kapılar, ünlü Suriyeli-Yahudi metal işçiliği sanatçısı Maurice Nseiri tarafından yapılmıştır.[6]

Saray binası yaklaşık 510.000 metrekareyi kapsar ve ayrıca özel bir başkanlık hastanesi ile Cumhuriyet Muhafızları karargahını da içerir. Hafız Esad ilk olarak 1979'da binanın planlarını devreye aldı. Bina bir "feodal mimari" biçimi olarak etiketlendi.[7]

Saray, hükûmet delegasyonlarını ve yabancı hükûmet ziyaretçilerini ağırlamak için sıklıkla kullanılır.[8][9] 27 Ekim 1994'te Bill Clinton, Suriye ve İsrail arasında bir barış planı müzakere etmek için sarayda Hafız Esad ile bir araya geldi.[10][11][12] Şu anda, Beşar Esad'ın ailesi konutta yaşamaktadır, ancak ara sıra er-Rabvah semtindeki eski Tişrin Sarayı'nda da ikamet etmektedirler.

  1. ^ "New Shaab Palace". Aga Khan Visual Archive, Aga Khan University, Massachusetts Institute of Technology Libraries. 10 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2013. 
  2. ^ Jack Anderson; Dale Van Atta (11 Temmuz 1989). "New Syrian palace under wraps". Washington Merry-Go-Round (syndicated column). Daily Record. s. 4. 2 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2013. 
  3. ^ Stephen Talbot (2004). "Syria/Lebanon: The Occupier and the Occupied". PBS. 9 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2013. 
  4. ^ Carol Morello (8 Mayıs 1990). "Only Mystery Lives In Syria's Presidential Palace". Philadelphia Media Network. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2013. 
  5. ^ Wainwright (11 Eylül 2013). "Assad's palace: an empty, echoing monument to dictator decor". The Guardian. 15 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2015. 
  6. ^ Moubayed, Sami (13 Ağustos 2015). "A Long, Hard Look at 'Zionism in Damascus'". The Huffington Post. 19 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ağustos 2021. 
  7. ^ Contemporary Architecture in the Arab States: Renaissance of a Region. McGraw-Hill. 1 Temmuz 1999. ISBN 9780070368316. 12 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2013. a feudalistic architecture [that] makes little or no attempt to be in harmony with the traditional Islamic way of life. 
  8. ^ "House Speaker Pelosi Says Syria Willing to Resume Peace Talks With Israel". Fox News, Associated Press. 3 Nisan 2007. 14 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2013. 
  9. ^ Pelin Turgut (30 Nisan 2011). "How Syria and Libya Got to Be Turkey's Headaches". Time. 1 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2013. 
  10. ^ "Presidents Bill Clinton and Hafez al Assad". Şam. 27 Ekim 1994. 27 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  11. ^ "Hafez Al Assad;William J. Clinton". Şam. 27 Ekim 1994. 27 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  12. ^ "Yes, Clinton should visit Assad". The Milwaukee Journal. 26 Ekim 1994. s. A16. 4 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2013.