İçeriğe atla

İşitme

Vikipedi, özgür ansiklopedi

İşitme veya duyma, canlıların etraflarında oluşan sesleri işitme organları vasıtasıyla algılamasıdır.

İşitmenin meydana gelişi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kulak kepçesiyle toplanan ses dalgaları kulak yolundan kulak zarına gelir ve kulak zarını titreştirir. Zarın titreşimleri kulak kemikcikleri tarafından kuvvetlendirilip oval pencereye iletilir. Oval penceredeki ses titreşimleri dalız içindeki sıvı ile salyangozdaki sıvıya geçer. Ses titreşimleri salyangozdaki sıvıdan işitme duyu hücrelerine oradan da sinirlere aktarılırlar. Sinirler tarafından alınan ses beyne iletilir ve işitme sağlanmış olur.

Kusursuz bir insan kulağı 20-20.000 Hz arasındaki sesleri işitir. İnsan sesi yaklaşık olarak 500–3000 Hz arasındadır.

Kulak Kepçesi → dış kulak yolu → Kulak Zarı → Çekiç, Örs, Üzengi → Oval Pencere → Dalız → Salyangoz(Vestibular zar içindeki perilenf>kohlear kanal içindeki korti organına ve tektoriyal zara temas eden endolenf>timpanik kanal → İşitme Sinirleri → Beyindeki İşitme Merkezi(Temporal Lop) [1]

Kulak sağlığı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Östaki borusu ile ağızdan ve burundan giren mikroplar orta kulak iltihabı denen tehlikeli bir hastalığa yol açar. Kulakta çınlama, uğultu ve ağrı oluşturur. Kulak zarının delinmesine yol açabilir.

İşitme kaybını önlemek için çok gürültülü yerlerde uzun süre bulunulmamalı, kulak içi herhangi bir nesne ile karıştırılmamalıdır. 80 dB üserindeki seslere uzun süre maruz kalmak işitme kaybına neden olabilir. 130 dB ve üzerindeki sesler kulaklarda fiziksel hasara neden olabilir.

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ TC.Milli Eğitim Bakanlığı,Talim ve Terbiye Kurulu,11.Sınıf Fen Lisesi Biyoloji,sf.62