ข้ามไปเนื้อหา

ไนเจล เดคิน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ไนเจล เดคิน
เดคินในปี ค.ศ. 2019
ผู้ว่าการหมู่เกาะเติกส์และเคคอส คนที่ 15
ดำรงตำแหน่ง
15 กรกฎาคม ค.ศ. 2019 – 29 มีนาคม ค.ศ. 2023
(3 ปี 257 วัน)
กษัตริย์สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2
สมเด็จพระเจ้าชาลส์ที่ 3
หัวหน้ารัฐบาลชาร์ลีน คาร์ทไรท์-โรบินสัน
วอชิงตัน มิซิก
รองอานยา วิลเลียมส์
ก่อนหน้าจอห์น ฟรีแมน
ถัดไปอานยา วิลเลียมส์
(รักษาการ)
ดิเลนิ แดเนียล-เซลวาร์แนม[1] (ผู้ว่าการ)
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด (1964-02-28) 28 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1964 (60 ปี)
สหราชอาณาจักร
คู่สมรสอแมนดา เดคิน
ที่อยู่อาศัยวอเตอร์ลู, แกรนด์เติกส์
ศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยเบอร์มิงแฮม (ศิลปศาสตรบัณฑิต)
มหาวิทยาลัยคิงส์ตัน (เอ็มบีเอ)

ไนเจล จอห์น เดคิน (อังกฤษ: Nigel John Dakin; เกิด 28 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1964) เป็นนักการทูตชาวอังกฤษซึ่งดำรงตำแหน่งผู้ว่าการหมู่เกาะเติกส์และเคคอส คนที่ 15 ระหว่างวันที่ 15 กรกฎาคม ค.ศ. 2019 ถึง 29 มีนาคม ค.ศ. 2023[2][3]

ชีวิตในวัยเด็กและการศึกษา

[แก้]

เดคิน เกิดเมื่อวันที่ 28 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1964[4] ใน เบอร์มิงแฮม, ประเทศอังกฤษ, สหราชอาณาจักร เป็นบุตรชายของ จอห์น เฟรเดอริก เดคิน และ โดโรธี อลิซ เดคิน (ในชื่อ สก็อตต์) เขาเติบโตในบอร์นวิลล์ และได้รับการศึกษาที่ King Edward VI Five Ways School ซึ่งเป็นโรงเรียนมัธยมของรัฐใน เบอร์มิงแฮม, ประเทศอังกฤษ, สหราชอาณาจักร หลังจากได้รับทุนการศึกษาจากกองทัพบกแล้ว เดคินได้เข้าศึกษาต่อที่โรงเรียนนายร้อยทหารแซนด์เฮิสต์ ในปี ค.ศ. 1982 และเข้าประจำการในกองทัพอังกฤษ ในปี ค.ศ. 1983 หลังจากรับราชการเป็นผู้บังคับหมวดทหารราบในไอร์แลนด์เหนือ เขาได้ศึกษาอีกครั้งเกี่ยวกับทุนการศึกษาทางทหารที่มหาวิทยาลัยเบอร์มิงแฮม ระหว่างปี ค.ศ. 1984 ถึง ค.ศ. 1987 โดยเขาได้รับศิลปศาสตรบัณฑิต สาขารัฐศาสตร์ ต่อมาเขาได้รับปริญญาโทด้านบริหารธุรกิจ จากมหาวิทยาลัยคิงส์ตัน ในปี ค.ศ. 1995[5]

อาชีพ

[แก้]

หลังจากเข้ามหาวิทยาลัย เดคินก็กลับไปเป็นทหารในกองทัพ โดยประจำการในเยอรมนีตะวันตกและไอร์แลนด์เหนือ[4] ในปี ค.ศ. 1993 เขาได้รับการเสนอชื่อในหน่วยปฏิบัติการเพื่อความกล้าหาญในไอร์แลนด์เหนือ[6] และระหว่างปี ค.ศ. 1994 ถึง ค.ศ. 1996 ดำรงตำแหน่งเป็นเสนาธิการในกระทรวงกลาโหม มีหน้าที่ให้คำปรึกษาแก่ เลขาธิการกลาโหม (ไมเคิล ปอร์ติลโล) และ เสนาธิการกลาโหม (จอมพล ปีเตอร์ อิงเง) ในเรื่องที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการสันติภาพไอริช[4]

ในปี ค.ศ. 1996 เดคินเข้ารับตำแหน่งใน สำนักงานต่างประเทศและเครือจักรภพ (เอฟซีโอ) เขาเป็นผู้นำกลุ่มพนักงานที่เกี่ยวข้องกับรัสเซียและต่อมาเกี่ยวกับการต่อต้านการก่อการร้ายและเลื่อนตำแหน่งเป็นผู้อำนวยการ เขาทำหน้าที่ในคณะกรรมการบริหารซึ่งคอยดูแลการเปลี่ยนแปลงขององค์กร Concurrently เขาได้รับเชิญจากนายพล เซอร์ นิค คาร์เตอร์ หัวหน้าเสนาธิการกลาโหมในขณะนั้น ให้ดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการฝ่ายพลเรือนที่ไม่ใช่ผู้บริหารของทั้งคณะกรรมการหมายเลข 1 ของกองทัพบกและคณะกรรมการเกียรติยศระดับสูงของกองทัพบก โดยดำรงตำแหน่งจนถึงปี ค.ศ. 2019[5]

ในขณะที่ เดคินอยู่ต่างประเทศได้ดำรงตำแหน่งเลขานุการเอก (ด้านการเมือง) ในไนจีเรีย (ค.ศ. 1998-1999) และอินเดีย (ค.ศ. 1999-2001) จากนั้นเป็นที่ปรึกษาทางการเมืองในปากีสถาน (ค.ศ. 2007-2010) และอัฟกานิสถาน (ค.ศ. 2012-2013) เขาทำหน้าที่สองวาระในสถานทูตอังกฤษในกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. วาระแรกฃระหว่างปี ค.ศ. 2005 ถึง ค.ศ. 2007 โดยทำงานร่วมกับ จอร์จ ดับเบิลยู บุช ในอิรัก อัฟกานิสถาน และต่อต้านการก่อการร้าย และอีกวาระในระหว่างปี ค.ศ. 2016 ถึง 2019 ในตำแหน่งเจ้าหน้าที่อาวุโสด้านความมั่นคงแห่งชาติ เอกอัครราชทูตสหราชอาณาจักรประจำสหรัฐอเมริกา[4]

ผู้ว่าการหมู่เกาะเติร์กและเคคอส

[แก้]
ดาคินลงนามในสมุดแสดงความอาลัยแด่ สมเด็จ พระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 ณ บ้านแลงคาสเตอร์ เมื่อวันที่ 17 กันยายน 2022

ในเดือนพฤษภาคม ปี ค.ศ. 2019 สำนักงานต่างประเทศและเครือจักรภพประกาศว่าเดคินจะได้รับเลือกให้ดำรงตำแหน่งผู้ว่าการหมู่เกาะเติร์กและเคคอสแทนผู้ว่าการ จอห์น ฟรีแมน[7] ด้วยเหตุนี้ เดคินจึงเป็นผู้แทนของพระมหากษัตริย์และทำหน้าที่เป็นประมุขแห่งรัฐโดยพฤตินัยที่รับผิดชอบในการแต่งตั้งหัวหน้ารัฐบาลและตำแหน่งทางการเมืองระดับสูงในดินแดน[7] เดคินยังมีหน้าที่รับผิดชอบในการสนับสนุนผู้คนบนเกาะ เช่น การเป็นประธานคณะรัฐมนตรีและการดูแลด้านธรรมาภิบาลของดินแดน รัฐธรรมนูญยังสงวนความรับผิดชอบของผู้ว่าการในด้านกลาโหม กิจการภายนอก กฎระเบียบของบริการทางการเงินระหว่างประเทศและความมั่นคงภายใน รวมถึงกองกำลังตำรวจ[8]

เกียรตินิยม

[แก้]

เดคินได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์นักบุญไมเคิลและจอร์จ (ซีเอ็มจี) ในวันเกิดปี ค.ศ. 2020 ของเขา[9]

ชีวิตส่วนตัว

[แก้]

เดคินแต่งงานกับ อแมนดา เดคิน (นี จอห์นสัน) ในปี ค.ศ. 1987 ที่ประเทศบ้านเกิดของเธอ บาร์เบโดส ทั้งสองมีลูกสองคนคือ ชาร์ลอตต์ (รู้จักกันในชื่อ ชาร์ลี) และ เฟรเซอร์[10]

อ้างอิง

[แก้]
  1. "Change of Governor of Turks and Caicos Islands: Ms Dileeni Daniel-Selvaratnam". GOV.UK (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2022-12-18.
  2. "Governor Dakin's inaugural speech: 15 July 2019". GOV.UK (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-04-03.
  3. "Nigel Dakin sworn-in as the 15th Governor of the TCI The UK representative vows to 'preserve and improve' the nation". Turks & Caicos Weekly News. Turks & Caicos Weekly News. สืบค้นเมื่อ 2021-01-09.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  4. 4.0 4.1 4.2 4.3 "Governor of the Turks & Caicos Islands". GOV.UK. UK Government. สืบค้นเมื่อ May 31, 2020.
  5. 5.0 5.1 Dakin, Nigel. "Nigel Dakin". linkedin.com. สืบค้นเมื่อ May 31, 2020.
  6. "Supplement to the London Gazette" (PDF). thegazette.co.uk. สืบค้นเมื่อ May 31, 2020.
  7. 7.0 7.1 "Foreign and Commonwealth office announces new governor designate for Turks and Caicos Islands". GOV.UK. May 16, 2019. สืบค้นเมื่อ May 31, 2020.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  8. "Governor's Office, Turks and Caicos Islands". GOV.UK. สืบค้นเมื่อ May 31, 2020.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  9. "No. 63135". The London Gazette (Supplement). 10 October 2020. p. B4.
  10. "The British Governor's wife with the Caribbean roots". Turks & Caicos Weekly News. Turks & Caicos Weekly News. สืบค้นเมื่อ May 30, 2020.