หมู่เกาะโคโคส (คีลิง)
ดินแดนหมู่เกาะโคโคส (คีลิง) หมู่เกาะโคโคส (คีลิง) | |
---|---|
ธงชาติ | |
เพลงชาติ: เพลงชาติหมู่เกาะโคโคส | |
ที่ตั้งของหมู่เกาะโคโคส (คีลิง) | |
เมืองหลวง | เวสต์ไอแลนด์ 12°11′13″S 96°49′42″E / 12.18694°S 96.82833°E |
หมู่บ้านใหญ่สุด | บันตัม (เกาะโฮม) |
ภาษาราชการ | ไม่มี |
ภาษาพูด | |
การปกครอง | ปกครองโดยตรง ดินแดนในภาวะพึ่งพิง |
สมเด็จพระราชาธิบดีชาลส์ที่ 3 | |
เดวิด เฮอร์ลีย์ | |
ซาราห์ วันเดนเบิร์ก (รักษาการ) | |
อัยน์ดิล มินกม | |
พื้นที่ | |
• รวม | 14 ตารางกิโลเมตร (5.4 ตารางไมล์) |
0 | |
ประชากร | |
• สำมะโนประชากร 2016 | 544[1] |
43 ต่อตารางกิโลเมตร (111.4 ต่อตารางไมล์) (ไม่ได้จัด) | |
สกุลเงิน | ดอลลาร์ออสเตรเลีย (AUD) |
เขตเวลา | UTC+06:30 |
รหัสโทรศัพท์ | +61 891 |
โดเมนบนสุด | .cc |
ดินแดนหมู่เกาะโคโคส (คีลิง) (อังกฤษ: Territory of Cocos (Keeling) Islands) หรือโดยย่อว่า หมู่เกาะโคโคส (คีลิง) (อังกฤษ: Cocos (Keeling) Islands; มลายูโคโคส: Pulu Kokos (Keeling); มลายู: Kepulauan Cocos (Keeling)) เป็นหมู่เกาะเล็ก ๆ ในมหาสมุทรอินเดีย มีพื้นที่เพียง 14 ตารางกิโลเมตร เป็นดินแดนส่วนนอกของประเทศออสเตรเลีย ตั้งอยู่ระหว่างประเทศออสเตรเลียกับประเทศศรีลังกา ใกล้กับเกาะสุมาตราของประเทศอินโดนีเซีย จัดอยู่ในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และเขตซีกโลกใต้ เดิมดินแดนแห่งนี้มีชื่อว่า หมู่เกาะโคโคส หรือ หมู่เกาะคีลิง แต่หลังถูกรวมเข้ากับประเทศออสเตรเลียเมื่อ ค.ศ. 1955 ดินแดนแห่งนี้จึงถูกเรียกด้วยทั้งสองชื่อตั้งแต่นั้น
ดินแดนประกอบไปด้วยอะทอลล์ 2 แห่ง และเกาะปะการัง 27 แห่ง ในจำนวนนี้มีเพียงสองเกาะเท่านั้นที่มีคนอาศัย คือเกาะเวสต์และเกาะโฮม มีประชากรราว 600 คน ส่วนใหญ่เป็นชาวมลายูโคโคส นับถือศาสนาอิสลาม และใช้ภาษามลายูถิ่นเป็นภาษาแม่[2]
เชิงอรรถ
[แก้]หมายเหตุ
[แก้]- ↑ ภาษาอังกฤษมิได้เป็นภาษาราชการทางนิตินัยทั้งในหมู่เกาะโคโคสและออสเตรเลีย หากแต่เป็นภาษาที่ใช้สื่อสารโดยพฤตินัยของรัฐบาล
อ้างอิง
[แก้]- ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>
ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อCensus2016
- ↑ "Cocos (Keeling) Islands". The World Factbook. CIA. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 กันยายน 2009. สืบค้นเมื่อ 27 มกราคม 2012.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- Shire of Cocos (Keeling) Islands homepage
- Cocos (Keeling) Islands Tourism website เก็บถาวร 2018-11-11 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน