ข้ามไปเนื้อหา

ลิ้นจี่

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ลิ้นจี่
ผลลิ้นจี่
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร: พืช
ไม่ได้จัดลำดับ: พืชดอก
ไม่ได้จัดลำดับ: พืชใบเลี้ยงคู่แท้
ไม่ได้จัดลำดับ: โรสิด
อันดับ: เงาะ
วงศ์: เงาะ
สกุล: Litchi
Sonn.
สปีชีส์: L.  chinensis
ชื่อทวินาม
Litchi chinensis
Sonn.

ลิ้นจี่ เป็นชื่อของผลไม้ประเภทผลเดี่ยวซึ่งมีลักษณะเปลือกสีแดงชนิดหนึ่งที่อยู่ในวงศ์ SAPINDACEAE (ซึ่งก็คือวงศ์เดียวกับเงาะและลำไยนั้นเอง) ลิ้นจี่นั้นเป็นผลไม้ที่มีรสชาติอร่อยให้ผลผลิตคุ้มค่ากับการลงทุนจึงถือว่าเป็นผลไม้ทางเศรษฐกิจที่สำคัญของประเทศไทยที่สามารถนำผลผลิตที่ได้มาจำหน่ายในรูปของผลไม้สดและผลไม้แปรรูป ปัจจุบันนี้ลิ้นจี่ได้รับการพัฒนาสายพันธุ์ให้มีความหลากหลายขึ้นเรื่อย ๆ จากสายพันธุ์ดั้งเดิมที่มีอยู่แล้ว

ลิ้นจี่ถูกกล่าวถึงในประวัติศาสตร์จีนในสมัยราชวงศ์ถัง โดยเป็นผลไม้โปรดของหยางกุ้ยเฟย พระสนมของจักรพรรดิถังเสวียนจง ทรงบัญชาให้ทหารม้านำลิ้นจี่จากแหล่งปลูกทางตอนใต้ของจีน เดินทางข้ามวันข้ามคืนมาถวายที่ฉางอาน

เปลือกผลของลิ้นจี่มีฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ[1]

ลิ้นจี่ (ส่วนที่รับประทานได้)
คุณค่าทางโภชนาการต่อ 100 กรัม (3.5 ออนซ์)
พลังงาน276 กิโลจูล (66 กิโลแคลอรี)
16.5 g
ใยอาหาร1.3 g
0.4 g
0.8 g
วิตามิน
วิตามินซี
(87%)
72 มก.
แร่ธาตุ
แคลเซียม
(1%)
5 มก.
แมกนีเซียม
(3%)
10 มก.
ฟอสฟอรัส
(4%)
31 มก.

ส่วนที่รับประทานได้เท่ากับ 60% ของน้ำหนักรวม
ประมาณร้อยละคร่าว ๆ โดยใช้การแนะนำของสหรัฐสำหรับผู้ใหญ่
แหล่งที่มา: USDA FoodData Central

อ้างอิง

[แก้]
  1. อุดมลักษณ์ สุขอัตตะ ประภัสสร รักถาวร เมทิกา ลีบุญญานนท์ และพจมาน พิศเพียงจันทน์. 2553. สารออกฤทธิ์ทางชีวภาพ การต้านอนุมูลอิสระ และการต้านเชื้อแบคทีเรียก่อสิวของสารสกัดจากเปลือกผลไม้. เรื่องเต็มการประชุมทางวิชาการของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ครั้งที่ 48 3-5 ก.พ. 2553 มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ หน้า 364-373