รายชื่อแหล่งมรดกโลกในประเทศปากีสถาน

องค์การการศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ (ยูเนสโก) ได้ขึ้นทะเบียนแหล่งมรดกโลกของประเทศปากีสถานทั้งสิ้น 6 แหล่ง

ที่ตั้ง

โมเฮนโจ-ดาโร

ตัขต์ภาอีและซาห์รีบาห์ลอล

ป้อมโรห์ตาส

ลาฮอร์

ตักศิลา

มกลี

ที่ตั้งแหล่งมรดกโลกในประเทศปากีสถาน

สถานที่ที่ได้ขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลก

*หมายเหตุ: ระบุชื่อสถานที่ตามที่ขึ้นทะเบียนในบัญชีมรดกโลก

สถานที่	ภาพ	ที่ตั้ง	ประเภท	พื้นที่ ha (acre)	ปี (พ.ศ./ค.ศ.)	หมายเหตุ	อ้างอิง
ซากโบราณคดีที่โมเฮนโจ-ดาโร		Pakistan ! แคว้นสินธ์ ปากีสถาน 27°19′45″N 68°8′20″E	วัฒนธรรม: (ii) (iii)	240 (590)	2523/1980	โมเฮนโจ-ดาโรเป็นอดีตเมืองที่ใหญ่ที่สุดในอารยธรรมลุ่มแม่น้ำสินธุ และถือเป็นเมืองที่มีการวางผังเมืองและระบบประปาแห่งแรกในอนุทวีปอินเดียเมื่อ 2,500-1,500 ปีก่อนคริสตกาล ภายในเขตขุดค้นพบว่ามีการสร้างป้อมปราการรอบเมือง โรงอาบน้ำ สถูปเจดีย์พระพุทธศาสนา รวมไปถึงการขุดค้นพบเครื่องปั้นดินเผาและรูปปั้นแกะสลักงดงาม นักโบราณคดีคาดการณ์ว่าอดีตเมืองแห่งนี้ถูกทิ้งร้างในศตวรรษที่ 19 ก่อนคริสตกาลจากเหตุน้ำท่วม
ซากพุทธสถานแห่งตัขต์ภาอีและซากนครใกล้เคียงที่ซาห์รีบาห์ลอล		Pakistan ! แคว้นแคบาร์ปัคตูนควา ปากีสถาน 34°19′15″N 71°56′45″E	วัฒนธรรม: (iv)		2523/1980	ในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 1-7 มีการเผยแผ่พระพุทธศาสนาในภูมิภาคคันธาระ พุทธสถานแห่งนี้อันประกอบด้วยลานสถูป อาราม และอุโบสถ รวมไปถึงซากเมืองที่มีการขุดพบพระพุทธรูปแกะสลักหินรูปแบบศิลปะคันธาระจึงเป็นหลักฐานชัดเจนว่ามีผู้คนนับถือพระพุทธศาสนาในช่วงที่จักรวรรดิกุษาณะเรืองอำนาจในเขตหุบเขาเปศวาร์
ตักศิลา		Pakistan ! แคว้นปัญจาบ ปากีสถาน 33°46′45″N 72°53′15″E	วัฒนธรรม: (iii) (vi)		2523/1980	อดีตเมืองนครที่มีผู้คนตั้งถิ่นฐานตั้งแต่สมัยยุคหินใหม่เมื่อ 1,000 ปีก่อนคริสตกาล ยาวนานมาจนถึงยุคแคว้นคันธาระ จักรวรรดิอะคีเมนิด อาณาจักรอินโด-กรีก จักรวรรดิกุษาณะ จักรวรรดิคุปตะ ก่อนจะล่มสลายจากการการบุกรุกของชนชาติเฮฟทาไลต์ในคริสต์ศตวรรษที่ 5 เมืองตักศิลาถือได้ว่าเป็นนครที่มีความเจริญรุ่งเรืองทั้งด้านการศึกษาและศิลปวัฒนธรรม รวมไปถึงเป็นแหล่งทำนุบำรุงของพระพุทธศาสนาในอนุทวีปอินเดียอีกด้วย
ป้อมและสวนชาลามาร์ในลาฮอร์		Pakistan ! แคว้นปัญจาบ ปากีสถาน 31°35′25″N 74°18′35″E	วัฒนธรรม: (i) (ii) (iii)		2524/1981	ผลงานสถาปัตยกรรมโมกุลที่ยังพบเห็นได้ทั่วไปในนครลาฮอร์ซึ่งในอดีตเคยเป็นเมืองหลวงจักรวรรดิโมกุลในช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 16 มีความโดดเด่นในด้านศิลปะที่มีการผสมผสานทั้งศิลปะอิสลามและศิลปะเปอร์เซีย ตัวป้อมประกอบด้วยตำหนักของราชาและเหล่าขุนนาง ศาสนสถาน และประตูที่ตกแต่งอย่างงดงาม ส่วนเขตสวนชาลามาร์มีการจัดสวนที่ได้อิทธิพลมาจากสวนเปอร์เซีย ประกอบด้วยน้ำพุกว่า 400 แห่งและพื้นที่ใช้สอยอย่างอื่น เช่น ศาลา บ่อน้ำ หอสูงหลุมฝังศพ
โบราณสถานที่มกลี ฐัฏฏา		Pakistan ! แคว้นสินธ์ ปากีสถาน 24°46′0″N 67°54′0″E	วัฒนธรรม: (i) (ii) (iii)		2524/1981	มกลีเป็นเมืองที่ตั้งของสุสานที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในโลกโดยมีหลุมฝังศพราว 500,000-1,000,000 หลุม โดยมีการขุดค้นพบว่าสุสานแห่งนี้ถูกใช้ฝังศพมาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 14 โดยเหล่าสาวกลัทธิศูฟีในจักรวรรดิซัมมา สุสานแห่งนี้มีความสำคัญต่อราชวงศ์ในอดีตอันเป็นที่ฝังพระบรมศพของจักรพรรดิและบุคคลสำคัญอีกมากมาย โดยมีการสร้างอาคารอนุสรณ์และรูปเคารพที่มีการผสมผสานศิลปะหลากหลายวัฒนธรรม
ป้อมโรห์ตาส		Pakistan ! แคว้นปัญจาบ ปากีสถาน 32°57′45″N 73°35′20″E	วัฒนธรรม: (ii) (iv)		2540/1997	ป้อมปราการขนาดใหญ่ที่ถูกสร้างขึ้นในช่วงต้นของจักรวรรดิซูร์ในต้นคริสต์ศตวรรษที่ 16 โดยสุลต่านเชอร์ชาห์สุรี โดยอิงสถาปัตยกรรมตะวันออกกลางผสมผสานกับสถาปัตยกรรมท้องถิ่น นับเป็นผลงานสถาปัตยกรรมอิสลามที่สำคัญในการถูกสร้างเพื่อเป็นแนวป้องกันการถูกรุกราน ตัวป้อมประกอบด้วยประตูหินแกะจำนวน 14 ประตู มัสยิด วังที่ถูกสร้างขึ้นในยุคโมกุล และบ่อน้ำขั้นบันได

สถานที่ที่ได้ขึ้นบัญชีรายชื่อเบื้องต้น

ประเทศปากีสถานมีสถานที่ที่ได้รับขึ้นบัญชีรายชื่อเบื้องต้น (Tentative List) เพื่อพิจารณาเป็นมรดกโลกในอนาคตทั้งสิ้น 26 แห่ง