ข้ามไปเนื้อหา

เนวี่น

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(ต่าง) ←รุ่นเก่ากว่านี้ | รุ่นแก้ไขล่าสุด (ต่าง) | รุ่นที่ใหม่กว่า → (ต่าง)
เนวี่น
နေဝင်း
เนวี่น เมื่อ ค.ศ. 1959
ประธานาธิบดีพม่า คนที่ 4
ดำรงตำแหน่ง
2 มีนาคม ค.ศ. 1974 – 9 พฤศจิกายน ค.ศ. 1981
ก่อนหน้าวี่น-มอง (ค.ศ. 1962)
ถัดไปซ่านยุ
นายกรัฐมนตรีพม่า
ดำรงตำแหน่ง
29 ตุลาคม ค.ศ. 1958 – 4 เมษายน ค.ศ. 1960
ประธานาธิบดีวี่น-มอง
ก่อนหน้าอู้นุ
ถัดไปอู้นุ
ดำรงตำแหน่ง
2 มีนาคม ค.ศ. 1962 – 2 มีนาคม ค.ศ. 1974
ก่อนหน้าอู้นุ
ถัดไปเซนวี่น
ประธานพรรคโครงการสังคมนิยมพม่า
ดำรงตำแหน่ง
4 กรกฎาคม ค.ศ. 1962 – 23 กรกฎาคม ค.ศ. 1988
ก่อนหน้าสถาปนาตำแหน่ง
ถัดไปเซน-ลวีน
ประธานประธานสภาปฏิวัติสหภาพ
ดำรงตำแหน่ง
2 มีนาคม ค.ศ. 1962 – 2 มีนาคม ค.ศ. 1974
ก่อนหน้าสถาปนาตำแหน่ง
ถัดไปยกเลิกตำแหน่ง
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด
ชูมอง[3]

24 พฤษภาคม ค.ศ. 1911(1911-05-24)[4]
จังหวัดพะโค พม่าตอนล่าง บริติชอินเดีย (ปัจจุบันคือประเทศพม่า)
เสียชีวิต5 ธันวาคม ค.ศ. 2002(2002-12-05) (92 ปี)[5]
ย่างกุ้ง สหภาพเมียนมา
ที่ไว้ศพอัฐิถูกโปรยในแม่น้ำย่างกุ้ง
เชื้อชาติพม่า
พรรคการเมืองพรรคโครงการสังคมนิยมพม่า (BSPP)
คู่สมรส5 คน รวมถึงยะดะหน่า นะ-เม
บุตร6 คน
ศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยย่างกุ้ง
อาชีพ
  • นายพล
  • นักการเมือง
ลายมือชื่อ
ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง
รับใช้ สหภาพพม่า
สังกัด กองทัพบกพม่า
ประจำการค.ศ. 1931–1974
ยศ พลเอก

พลเอก เนวี่น (พม่า: နေဝင်း, ออกเสียง: [nè wɪ́ɰ̃]; เกิด 10 กรกฎาคม ค.ศ. 1910 หรือ 14 หรือ 24 พฤษภาคม ค.ศ. 1911 – 5 ธันวาคม ค.ศ. 2002) เป็นผู้นำเผด็จการของรัฐบาลทหารของพม่า ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีพม่าอย่างยาวนานถึง 26 ปี ตั้งแต่ ค.ศ. 1962 ถึง ค.ศ. 1974 ขึ้นดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีคนที่ 3 ของพม่าภายหลังการรัฐประหารรัฐบาลอู้นุเมื่อวันที่ 2 มีนาคม ค.ศ. 1962

เนวี่นลาออกจากตำแหน่งเมื่อวันที่ 23 กรกฎาคม ค.ศ. 1988 หลังการรัฐประหารที่นำโดยพลเอกอาวุโส ซอมอง ถึงแก่อสัญกรรมเมื่อวันที่ 5 ธันวาคม ค.ศ. 2002 (อายุ 92 ปี)

เครื่องราชอิสริยาภรณ์

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. Letter from Premier Zhou Enlai to His Excellency Ne Win
  2. General Ne Win, the first military general who led the 1962 coup, was posthumously named Agga Maha Thray Sithu, the second-highest honor. Former military leader Than Shwe, who picked Min Aung Hlaing as his successor as commander-in-chief, was given the same title.
  3. "U Ne Win". Encyclopædia Britannica. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 April 2018. สืบค้นเมื่อ 10 April 2018.
  4. "Ne Win (Shu Maung), Burmese military strongman, born May 24 1911; died December 5 2002".
  5. Pace, Eric (6 December 2002). "Ne Win, Ex-Burmese Military Strongman, Dies at 81". The New York Times.
  6. ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ราชมิตราภรณ์, เล่ม 80 ตอนที่ 4 หน้า 43, 8 มการาคม 2506
  7. ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ราชมิตราภรณ์, เล่ม 77 ตอนที่ 28 หน้า 1169, 5 เมษายน 2503