உள்ளடக்கத்துக்குச் செல்

அல்ஃபாத்திஹா (குர்ஆன்)

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.
திருக்குர்ஆன் சூரா 1
ٱلۡفَاتِحَةِ‎
அல்ஃபாத்திஹா (Al-Fātiḥah)
The Opening
வகைப்பாடுMeccan
PositionJuzʼ 1, Hizb 1
ஆயத்துகள் (வசனங்கள்) எண்ணிக்கை7
சொற்கள் எண்ணிக்கை25
எழுத்துக்கள் எண்ணிக்கை113 அல்லது 139
அல்ஃபாத்திஹா- வசனங்கள்: 7- மக்காவில் அருளப்பட்டது

அல்ஃபாத்திஹா (Sūrat al-Fātiḥah, அரபு மொழி: سورة الفاتحة‎), என்பது திருக்குர்ஆனின் முதலாவது அத்தியாயம் ஆகும்.[1] இவ்வத்தியாயம் தொழுகையின் மிக முக்கிய பங்கை வகிக்கிறது.[2] அல் ஃபாத்திஹா என்ற அரபுச் சொல்லுக்கு தோற்றுவாய், முதன்மையானது எனப் பொருள்.

திருமறையின் சில அத்தியாயங்கள் நபிகளாரின் மக்கா வாழ்க்கையின் போதும், சில அத்தியாயங்கள் மதீனா வாழ்க்கையின் போதும் அருளப்பட்டன. மக்கா வாழ்க்கையின் போது அருளப்பட்டவை ‘மக்கிய்யா’ (மக்காவுடன் தொடர்புடயவை) எனவும், ’மதனிய்யா’ (மதீனாவுடன் தொடர்புடைவை) எனவும் குறிப்பிடப்படும்.[சான்று தேவை]

திருக்குர்ஆனின் முதல் அத்தியாயமாகத் திகழும் அல்ஃ பாத்திஹா (தோற்றுவாய்) மக்கா வாழ்வின் போது அருளப்பட்டதால் இது மக்கிய்யா வகையைச் சார்ந்ததாகும்.

சுருக்கம்

[தொகு]

சூரா அல்-ஃபாத்திஹா ஹதீஸ்களில் இறைவனுக்கும் அவருடைய அடியாருக்கும் (ஓதும் நபர்) இடையே இரண்டு பகுதிகளாகப் பிரிக்கப்பட்டுள்ளது, முதல் மூன்று வசனங்கள் இறைவனின் பாதி மற்றும் கடைசி மூன்று வேலைக்காரனுடையது. [3] பிஸ்மில்லா சூராவின் முதல் வசனமா அல்லது ஒரு வசனத்தின் முதல் இடத்தில் வருமா என்பதில் கருத்து வேறுபாடுகளுள்ளது. அத்தியாயம் அல்ஹம்துலில்லாஹ் என்ற சொற்றொடருடன் இறைவனைப் புகழ்ந்து தொடங்குகிறது, எல்லா உலகங்களும் இறைவனாகிய அல்லாஹ்வுக்கே உரியது (வசனம் 1/2), அவன் அளவற்ற அருளாளன் மேன்மேலும் கருணை காட்டுபவன் (வசனம் 2/3), அவன் தீர்ப்பு நாளில் எஜமான். (வசனம் 3/4). [4]

சூரா அல்-ஃபாத்திஹா அல்லாவை 'ரப்' என்று புகழ்வதன் மூலம் தொடங்கியது ( 'ரப்' என்ற அறபுச் சொல்லானது, "இறைவன்" என்ற தமிழ் சொல் போன்றது, அதேபோல் ஆங்கிலச் சொல் "லார்ட்" போன்றது) [5]

"(இவையன்றி) நீங்கள் அவனிடம் கேட்ட யாவற்றிலிருந்தும் அவன் உங்களுக்குக் கொடுத்தான்; அல்லாஹ்வின் அருட்கொடைகளை நீங்கள் கணிப்பீர்களாயின் அவற்றை நீங்கள் எண்ணி முடியாது! நிச்சயமாக மனிதன் மிக்க அநியாயக்காரனாகவும், மிக்க நன்றி கெட்டவனாகவும் இருக்கின்றான்." (திருக்குர்ஆன் 14:34)[6]

அடியாரின் உள்ளடக்கம் இறுதி மூன்று வசனங்கள் கொண்டுள்ளது, இறைவா! நாங்கள் உன்னையே வணங்குகிறோம்; உன்னிடமே உதவியும் கேட்கிறோம் (வசனம் 4/5), நீ எங்களை நேரான வழியில் நடத்துவாயாக (சிரத் அல்-முஸ்தகிம்), உன் கோபத்திற்கு ஆளானவர்கள், வழிதவறியவர்கள், ஆகியோரின் வழியில் அல்லாமல் நீ அருள் புரிந்தவர்களின் வழியில் நீ எங்களை நடத்துவாயாக (வசனங்கள் 5-6/6-7). [7]

பெரும்பாலான முஸ்லீம் உரையாசிரியர்கள் இந்த வசனங்களை மிகவும் பொதுவான அர்த்தத்தில் விளக்கியுள்ளனர், எந்தவொரு குறிப்பிட்ட மக்களையும் குறிப்பிடவில்லை என நம்புகின்றனர். [8][9][10][11][12][13][14] இருப்பினும், சில முஸ்லீம் உரையாசிரியர்கள் யூதர்கள் மற்றும் கிறித்தவர்கள் முறையே இறைவனின் கோபத்தைத் தூண்டுபவர்களாகவும், வழிதவறிச்சென்றவர்களாகவும் இருப்பதைப் பற்றி அத்தியாயம் கூறுவதாக நம்புகின்றனர். [15][16][17][18][19][20][21][22]:45[23]

பின்னணி

[தொகு]

தோற்றம் பற்றி பொதுவாக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட பார்வை இப்னு அப்பாசின் பார்வையாகும், மற்றவற்றுடன், அல்-ஃபாத்திஹா மக்காவில் தோன்றிய சூரா என்று சிலரும், இது ஒரு மதீனாவில் தோன்றிய சூரா என்று சிலரும் நம்புகின்றனர், அல்லது மக்கா மற்றும் மதீனா இரண்டிலும் வெளிப்படுத்தப்பட்டிருக்கலாம். [24] அல்-ஃபாத்திஹா முகம்மதுக்கு வெளிப்படுத்தப்பட்ட முதல் முழுமையான சூரா என்று பெரும்பாலான விவரிப்பாளர்கள் பதிவு செய்துள்ளனர். [25]

சிறப்புகள்

[தொகு]

இந்த சூறாவைக் கொண்டுதான் அல்லாஹ் அல்குர்ஆனை ஆரம்பிக்கிறான்.

திருக்குர்ஆனின் 114 அத்தியாயங்களில் சூரத்துல் பாத்திஹா அத்தியாயம் தனிச்சிறப்புகள் பல விளங்குகிறது.இந்த அத்தியாயம் குர்ஆனின் ஒரு அத்தியாமாக இருந்தாலும் இந்த அத்தியாத்தின் சிறப்பைப்பற்றி குர்ஆனின் ஒரு வசனமே எடுத்துரைக்கிறது. இது வேறு எந்த அத்தியாயத்திற்கும் இல்லாத தனிப் பெரும் சிறப்பாகும்.[சான்று தேவை]

  • அந்த வசனம்*وَلَقَدْ آتَيْنَاكَ سَبْعاً مِّنَ الْمَثَانِي وَالْقُرْآنَ الْعَظِيمَ) الحجر87

நிச்சயமாக நாம் உமக்குத் திரும்பத் திரும்ப ஓதப்படும் ஏழு வசனங்களையும், மகத்தான குர்ஆனையும் வழங்கியுள்ளோம். குர்ஆன் 15:87.

  • இந்த அத்தியாயத்தின் சிறப்பு பற்றி ஏராளமான நபிமொழிகளும் உள்ளன.[சான்று தேவை]

لاَ صَلاَةَ لِمَنْ لَمْ يَقْرَأْ بِفَاتِحَةِ الكِتَابِ ஃபாத்திஹா அத்தியாயத்தை ஓதாதவருக்கு தொழுகை இல்லை என்று நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள். (அறிவிப்பவர்: உபாதா இப்னு ஸாமித் (ரலி), நூல்கள்: புகாரி 756, முஸ்லிம் 651, அபூதாவூது 821, நஸயி 896)

மேற்கோள்கள்

[தொகு]
  1. ↑ Maududi, Sayyid Abul Ala. Tafhim Al Quran.
  2. ↑ Ibn Kathir. "Tafsir" (PDF). p. 12. Archived from the original (PDF) on 2013-11-26. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2014-02-13.
  3. ↑ Ibn al-Hajjaj, Abul Hussain Muslim (2007). Sahih Muslim - 7 Volumes. Vol. 1. Darussalam. pp. 501–503. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-9960991900.
  4. ↑ மௌலவி முகம்மது அலி; மௌலவி முகம்மது உமர்; மௌலவி முஹம்மது உமர் அயூப்; எஸ்.எஸ்.ஹசன் அபூபக்கர்; ஏ.பி.ஒய்.அப்துல் காதர்; எம். கலீல் அஹமது. திருக்குர்ஆன் அரபி மூலத்துடன் தமிழாக்கம் (2011 ed.). இஸ்லாம் இன்டர்நேஷனல் பப்ளிகேஷன்ஸ் லிட்.; இங்கிலாந்து. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9788179122952.
  5. ↑ "தஃசீர் இப்னு காதிர்". quran.com. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2024-04-06.
  6. ↑ "Tamil Quran - தமிழ் குர்ஆன் - ஸூரத்து இப்ராஹீம் - டாக்டர். முஹம்மது ஜான் தமிழாக்கம்". www.tamililquran.com. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2024-04-06.
  7. ↑ மௌலவி முகம்மது அலி; மௌலவி முகம்மது உமர்; மௌலவி முஹம்மது உமர் அயூப்; எஸ்.எஸ்.ஹசன் அபூபக்கர்; ஏ.பி.ஒய்.அப்துல் காதர்; எம். கலீல் அஹமது. திருக்குர்ஆன் அரபி மூலத்துடன் தமிழாக்கம் (2011 ed.). இஸ்லாம் இன்டர்நேஷனல் பப்ளிகேஷன்ஸ் லிட்.; இங்கிலாந்து. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9788179122952.
  8. ↑ Asad, Muhammad. The Message of the Quran, Commentary on Surah Fatiha (PDF). pp. 23–24. Archived (PDF) from the original on 2019-11-26. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2019-12-13. According to almost all the commentators, God's "condemnation" (ghadab, lit., "wrath") is synonymous with the evil consequences which man brings upon himself by wilfully rejecting God's guidance and acting contrary to His injunctions. ... As regards the two categories of people following a wrong course, some of the greatest Islamic thinkers (e.g. Al-Ghazali or, in recent times, Muhammad 'Abduh) held the view that the people described as having incurred "God's condemnation" - that is, having deprived themselves of His grace - are those who have become fully cognizant of God's message and, having understood it, have rejected it; while by "those who go astray" are meant people whom the truth has either not reached at all, or to whom it has come in so garbled and corrupted a form as to make it difficult for them to recognize it as the truth (see 'Abduh in Manar I, 68 ff.).
  9. ↑ Ali, Abdullah Yusuf (2006). The Meaning of The Noble Qur'an, Commentary on al-Fatiha (PDF). p. 7. Archived from the original (PDF) on 2017-03-12. ...those who are in the darkness of Wrath and those who stray? The first are those who deliberately break God's law; the second those who stray out of carelessness or negligence. Both are responsible for their own acts or omissions. In opposition to both are the people who are in the light of God's Grace: for His Grace not only protects them from active wrong ... but also from straying into paths of temptation or carelessness. The negative gair should be construed as applying not to the way, but as describing men protected from two dangers by God's Grace.
  10. ↑ Shafi, Muhammad. Ma'ariful Qur'an. pp. 78–79. Archived from the original on 2020-07-18. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2019-12-13.
  11. ↑ Tafsir al-Kabir, al-Razi, التفسير الكبير, Tafsir Surah al-Fatiha.
  12. ↑ Al-Kashshaaf, Al-Zamakhshari, الكشاف, Commentary on surah al-Fatiha.
  13. ↑ Maududi, Sayyid Abul Ala. Tafhim Al Quran. Archived from the original on 2013-07-28. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2013-06-17.
  14. ↑ "Corpus Coranicum: Commentary on the Quran. Chronologisch-literaturwissenschaftlicher Kommentar zum Koran, hg. von der Berlin-Brandenburgischen Akademie der Wissenschaften durch Angelika Neuwirth unter Mitarbeit von Ali Aghaei und Tolou Khademalsharieh, unter Heranziehung von Übersetzungen von Nicolai Sinai". 15 November 2021. Das anaphorische ʾiyyāka (V. 6) betont die Exklusivität des Angerufenen, der anders als im Fall der paganen mušrikūn, die Gott zwar in extremen Situationen um Hilfe rufen, ihm aber nicht dienen, vgl. Q 17:67, Adressat sowohl von Hilferufen als auch von Gottesdienst ist. An diese im Zentrum stehende Affirmation der Alleinverehrung Gottes schließt die Bitte um Rechtleitung an (V. 7). Der hier erhoffte ‚gerade Weg' soll demjenigen der bereits von Gott mit Huld bedachten Vorläufern folgen. Sie werden nicht explizit gemacht und dürften zur Zeit der Entstehung der fātiḥa auch unbestimmt intendiert sein. Erst später – mit der Herausbildung von Kollektivbildern - ließen sich die Zielgruppen ex silentio erschließen
  15. ↑ Leaman, Oliver (2006). Leaman, Oliver (ed.). The Qur'an: an Encyclopedia. Routledge. p. 614. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-415-32639-7. Archived from the original on 2021-03-28. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2020-11-05. The Prophet interpreted those who incurred God's wrath as the Jews and the misguided as the Christians.
  16. ↑ Ayoub, Mahmoud M. (January 1984). The Qur'an and Its Interpreters: v.1: Vol 1. State University of New York Press. p. 49. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0873957274. Archived from the original on 2021-03-28. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2020-11-05. Most commentators have included the Jews among those who have "incurred" divine wrath and the Christians among those who have "gone astray".(Tabari, I, pp. 185-195; Zamakhshari, I, p. 71)
  17. ↑ தப்ஸீர் இப்னு கதீர் 1:7
  18. ↑ Al-Amin Ash-Shanqit, Muhammad (10 October 2012). "Tafsir of Chapter 001: Surah al-Fatihah (The Opening)". Sunnah Online. Archived from the original on 31 May 2019. பார்க்கப்பட்ட நாள் 24 January 2020.
  19. ↑ Al Kindari, Fahad (6 June 2007). The greatest recitation of Surat al-Fatiha. Sweden Dawah Media Production (on behalf of High Quality & I-Media); LatinAutor - Warner Chappell. Archived from the original on 2021-11-17. பார்க்கப்பட்ட நாள் 20 December 2019. The saying of the Exalted, 'not the Path of those who have earned Your Anger, nor of those that went astray': the majority of the scholars of tafseer said that 'those who have earned Your Anger' are the Jews, and 'those that went astray' are the Christians, and there is the hadeeth of the Messenger of God (SAW) reported from Adee bin Haatim (RA) concerning this. And the Jews and the Christians even though both of them are misguided and both of them have God's Anger on them - the Anger is specified to the Jews, even though the Christians share this with them because the Jews knew the truth and rejected it and deliberately came with falsehood, so the Anger (of God being upon them) was the description most befitting them. And the Christians were ignorant, not knowing the truth, so misguidance was the description most befitting them. So with this the saying of God,they have drawn on themselves anger upon anger' (2:90) clarifies that the Jews are those that 'have earned your Anger'. And likewise His sayings, 'Say: shall I inform you of something worse than that, regarding the recompense from God: those (Jews) who incurred the Curse of God and His Anger' (5:60)
  20. ↑ "Surah Al-Fatihah, Chapter 1". al-islam.org. 23 January 2014. Archived from the original on 8 December 2019. பார்க்கப்பட்ட நாள் 11 December 2019. Some of the commentators believe that / dallin / 'those gone astray' refers to the misguided of the Christians; and / maqdubi 'alayhim / 'those inflicted with His Wrath' refers to the misguided of the Jews.
  21. ↑ al-Jalalayn. "The Tasfirs". altafsir.com. Archived from the original on 4 September 2019. பார்க்கப்பட்ட நாள் 7 February 2020.
  22. ↑ Abdul-Rahman, Muhammad Saed (2009). The meaning and explanation of the glorious Qur'an, 2nd Edition, Volume 1. MSA Publication Limited. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1-86179-643-1.
  23. ↑ Hilali-Khan (2020). "Interpretation of the meanings of the Noble Quran - Surah 1". King Fahd Complex for the Printing of the Holy Quran.
  24. ↑ Ahmad, Mirza Bahir Ud-Din (1988). The Quran with English Translation and Commentary. Islam International Publications Ltd. p. 1. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 1-85372-045-3.
  25. ↑ Maududi, Sayyid Abul Ala. Tafhim Al Quran.
Search Wikisource
விக்கிமூலத்தில் பின்வரும் தலைப்பிலான எழுத்தாக்கம் உள்ளது:

வெளி இணைப்புகள்

[தொகு]
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=அல்ஃபாத்திஹா_(குர்ஆன்)&oldid=3923699" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது