dier

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Bokmål

[redigera]

Verb

[redigera]

dier

  1. böjningsform av die

Danska

[redigera]

Verb

[redigera]

dier

  1. böjningsform av die

Frisiska

[redigera]

Substantiv

[redigera]
Böjningar av dier  Singular Plural
neutrum
Nominativ dier dieren

dier n

  1. djur
    Synonymer: bist
    Besläktade ord: dierke, dierlik, dierte, ferdierlikje
    Sammansättningar: diere-ambulânse, dierebeul, dierebeskerming, dieredei, diereriem, diereryk, diersoarte, dieretún, dierewrâld, diergenêskunde, dierkunde, fabeldier, hoefdier, húsdier, lêstdier, lûkdier, nachtdier, offerdier, pelsdier, proefdier, rôfdier, ryddier, sabeldier, seedier, sûchdier, ûndier, wetterdier

Nederländska

[redigera]

Substantiv

[redigera]
Böjningar av dier  Singular Plural
neutrum
Nominativ dier dieren

dier n

  1. djur

Älvdalska

[redigera]

Pronomen

[redigera]

dier

  1. de (tredje person nominativ plural)