Zgrada Aero kluba
Zgrada Aero kluba | |
---|---|
Opšte informacije | |
Mesto | Beograd |
Opština | Stari grad |
Država | Srbija |
Vreme nastanka | 1934-1935. |
Tip kulturnog dobra | Spomenik kulture |
Nadležna ustanova za zaštitu | Zavod za zaštitu spomenika kulture |
beogradskonasledje |
Zgrada Aero kluba sagrađena je 1934—1935. godine za nacionalnu ustanovu vazduhoplovstva Kraljevine Jugoslavije, prema projektu beogradskog arhitekte i pilota Vojina Simeonovića. Proglašena je za spomenik kulture 2007. godine.[1] Nalazi se na uglu ulica Kralja Petra i Uzun Mirkove (Uzun Mirkova 4 i Kralja Petra 36).
Istorijat
[uredi | uredi izvor]Do početka tridesetih godina dvadesetog veka Aeroklub nije imao svoje prostorije. Kamen temeljac postavljen je i osveštan avgusta 1932. godine, a novac za kupovinu zemljišta i gradnju Doma prikupljan od organizovanja tombole. Dom Aerokluba i ploča izginulim avijatičarima osveštani su 20. januara 1935. godine.
Da bi objekat bio što reprezentativniji izrada bronzanih orlova na fasadi kod glavnog ulaza poverena je vajaru Petru Palavičiniju. Izrada vitraža na glavnom stepeništu, sa temom „Dedal i Ikar”, bila je poverena slikaru Vasi Pomorišcu. Slikaru Kosti Hakmanu poverena je izrada portreta kralja Aleksandra u prirodnoj veličini, ali ta slika nije sačuvana.[2]
Godine 2007. zgrada je proglašena za spomenik kulture. U obrazloženju Zavoda za zaštitu spomenika kulture, između ostalog se kaže: „Zgrada Aerokluba je reprezentativno delo arhitekte Vojina Simeonovića, kao i njegov prvi i jedini javni objekat podignut u periodu između dva svetska rata. Objekat izuzetne kulturno-istorijske i arhitektonske vrednosti, kao nacionalna ustanova vazduhoplovstva kraljevine Jugoslavije i jedan od najznačajnijih primera art dekoa u Beogradu, značajno je doprineo evropeizaciji beogradske arhitekture”.[2]
U delu zgrade prema ulici Kralja Petra smeštena je Memorijalna galerija slikara Petra Dobrovića. Zgrada Aero kluba poseduje značajne kulturno-istorijske i arhitektonske vrednosti.[3]
Karakteristike
[uredi | uredi izvor]Zgrada je koncipirana kao monumentalan ugaoni objekat, arhitektonski je oblikovana u tada savremenom evropskom stilu art dekoa. Na reprezentativnim fasadama jasno je uočljivo odstupanje od strogog akademskog koncepta. Elegancija fasade dopunjena je odmerenim nijansama fasadnog materijala – polihromno obrađenog veštačkog kamena. Reprezentativnoj spoljnoj obradi arhitekture odgovara oblaganje enterijera, naročito svečane sale na prvom spratu, luksuznim materijalima kao što su drvo, štof i mesing, zatim štuko-dekoracija zidova i gvozdene dekorativne maske radijatora. Svečani prilaz kroz kružni i ovalni hol sa raskošnim spiralnim stepeništem i ogradom od kovanog gvožđa osvetljen je vitražom i svetlarnikom.[3]
Prizemlje zgrade bilo je predviđeno za trgovačke radnje sa magacinima u suterenu. Dva ulaza bila su namenjena za stambeni deo zgrade, a treći samo za pristup svečanim prostorijama. Ceo prvi sprat projektovan je u reprezentativne svrhe, kao sedište jednog odeljka Aerokluba pod nazivom Aero serkl. Na ostalim spratovima, drugom, trećem i četvrtom, nalazili su se stanovi za izdavanje.[2]
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Službeni glasnik RS br. 30/07
- ^ a b v Stevanović, D. (25. 10. 2008). „Dom za pilote i udavače”. Politika. Pristupljeno 20. 4. 2018.
- ^ a b „Zgrada Aero kluba”. Katalog nepokretnih kulturnih dobara na području grada Beograda. Zavod za zaštitu spomenika kulture grada Beograda. Pristupljeno 20. 4. 2018.