Borča
Borča | |
---|---|
Administrativni podaci | |
Država | Srbija |
Grad | Beograd |
Gradska opština | Palilula (Beograd) |
Stanovništvo | |
— 2022. | 51.862 |
Geografske karakteristike | |
Koordinate | 44° 52′ 41″ S; 20° 27′ 28″ I / 44.878192° S; 20.457745° I |
Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
Ostali podaci | |
Poštanski broj | 11211 |
Pozivni broj | 011 |
Registarska oznaka | BG |
Borča je urbano gradsko naselje u Beogradu, koje se nalazi na teritoriji gradske opštine Palilula. Prema popisu iz 2022. ima 51.862 stanovnika (prema popisu iz 2011. bilo je 46.086 stanovnika).[1]. Linije gradskog prevoza koje saobraćaju kroz Borču su 85 (Banovo brdo — Borča 3), 95 (Novi Beograd /Blok 45/ — Borča 3), 96 (Železnička stanica Pančevački most — Borča 3), 104 (Omladinski stadion — Crvenka) 105 (Omladinski stadion — Ovča) i 105L (Zemun /Bačka/ — Ovča).
Istorija
[uredi | uredi izvor]Rana istorija
[uredi | uredi izvor]Najraniji arheološki ostaci u blizini modernog naselja Borče su iz bronzanog i gvozdenog doba, ali medaljoni, figurine i kovani novac iz 3. ili 4. veka pre nove ere su takođe pronađeni. Zbog močvarnog područje, nije mnogo sačuvano, ali su pronađeni ostaci koji potvrđuju prisustvo Jaziga, Sarmata i Rimljana.
Kraljevina Ugarska i Osmansko carstvo
[uredi | uredi izvor]Ugarski kralj Žigmund Luksemburški je tokom druge polovine septembra 1427. godine logorovao u Borči, što ujedno predstavlja i najstariji do sada poznati pomen naselja.[2] Borča se spominje pod imenom Barcsa (ili Bercse). Naselje je pripadalo Kraljevini Ugarskoj, mada je moguće da njegovo ime ima slovenske korene (ime Barcsa verovatno potiče od slovenske reči „bara"), što ukazuje položaj naselja u močvarnim području Pančevačkog rita). Godine 1537. naselje su zauzeli Turci i uključili ga u Smederevski sandžak i dali mu status vakufa. Već 1567. Borča je pretežno naseljena Srbima. Za vreme austrijsko-turskih ratova, Borča je postala centar turske pogranične zone i bila je dobro utvrđena posle Karlovačkog mira, ali su je Austrijanci ipak osvojili 1717, a Požarevačkim mirom 1718. zvanično je predata Habzburškoj monarhiji.
Ovde se nalazi Osnovna škola Stevan Sremac u Borči.
Habzburška monarhija
[uredi | uredi izvor]Nakon Beogradskog mira 1739. Habzburška monarhija je bila u obavezi da sruši utvrđenja, ali je zbog izbijanja kuge 1743. čitavo selo Borča spaljeno do temelja. Novo naselje je nastalo oko kule Stara Borča (Alt Borcsa) 1794. koje je postala centar opštine kao deo Banatske krajine, dela habsburške Vojne krajine. Kada je 1797. godine popisan pravoslavni klir u Staroj Borči je bio jedan sveštenik. Tu je u parohijskoj filijali služio pop Stefan Berić (rukop. 1797) koji se služio srpskim i rumunskim jezikom.[3]
Godine 1848-1849, Borča je pripadala Srpskoj Vojvodini, srpskoj autonomnoj oblasti u okviru Habsburške monarhije, ali je 1849. godine opet stavljena pod upravu Vojne krajine. Nakon transformacije u Habsburške monarhije u Austrougarsku 1867. godine i ukidanja Vojne krajine 27. juna 1873. godine. Borča je postala deo ugarske polovine monarhije, kao deo Pančevačkog distrikta Torontalske županije sa sedištem u današnjem Zrenjaninu. U proleće 1888. godine visoke vode Dunava su poplavile mesto. Stradale su mnoge kuće a svi stanovnici se iselili, pre svega u Pančevo.[4] Borču je nakratko zauzela srpska vojska u Prvom svetskom ratu (od 6. septembra do 14. oktobra 1914).
Jugoslavija i Srbija
[uredi | uredi izvor]Kako je Pančevački rit bio plavno zemljište, za vreme izuzetno visokog vodostaja Dunava (naročito 1826, 1888. i 1924), cela oblast i naselja su potpuno potopljena, što je pretvorilo močvaru u veliko jezero. Zabeleženo je da su tokom poplave 1924. spasilački brodovi morali da manevrišu između telefonskih stubova, a da su mrtvi sahranjivani iz čamaca. U periodu 1929-1933. izgrađen je 89 kilometara dug nasip koja štiti od daljeg plavljenja Borče. U isto vreme, sagrađeni su drum i železnička pruga koji povezuju Borču sa Beogradom. su takođe gradili.
Nakon sloma Austrougarske 1918, Borča je postala deo Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca (buduće Kraljevine Jugoslavije), pošto je srpska vojska ušla u naselje 9. novembra 1918. Od 1918. do 1922. Borča je bila deo Banatske oblasti, od 1922. do 1929. deo Beogradske oblasti, a od 1929. do 1941. deo uprave grada Beograda (Pančevački okrug). Između 1941. i 1944. Borču je okupirala nemačka vojska i uključila ju je u autonomni region Banat pod nemačkom upravom.
Godine 1949. opština je raspuštena, a ceo prostor od Pančevačkog rita postao je Deveti rejon Beograda. Borča je ponovo dobila svoju opštinu 30. maja 1952, ali je 1955. sa opštinama Ovča, Krnjača i Padinska Skela spojena u opštinu Krnjača. Ova opština je kasnije pripojena beogradskoj opštini Palilula 1965.
Demografija
[uredi | uredi izvor]U naselju Borča živi 27685 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 36,8 godina (35,9 kod muškaraca i 37,7 kod žena). U naselju ima 11668 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,01.
Ovo naselje je uglavnom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je porast u broju stanovnika.
|
m | ž |
|||
? | 87 | 70 | ||
80+ | 98 | 198 | ||
75—79 | 182 | 333 | ||
70—74 | 408 | 557 | ||
65—69 | 732 | 872 | ||
60—64 | 1.006 | 929 | ||
55—59 | 999 | 993 | ||
50—54 | 1.276 | 1.530 | ||
45—49 | 1.402 | 1.540 | ||
40—44 | 1.243 | 1.341 | ||
35—39 | 1.286 | 1.295 | ||
30—34 | 1.354 | 1.346 | ||
25—29 | 1.404 | 1.477 | ||
20—24 | 1.362 | 1.282 | ||
15—19 | 1.259 | 1.209 | ||
10—14 | 1.085 | 1.076 | ||
5—9 | 1.062 | 1.039 | ||
0—4 | 957 | 861 | ||
Prosek : | 35,9 | 37,7 |
| ||||||||||||||||||||||||
|
Pol | Ukupno | Neoženjen/Neudata | Oženjen/Udata | Udovac/Udovica | Razveden/Razvedena | Nepoznato |
---|---|---|---|---|---|---|
Muški | 14.098 | 4.492 | 8.738 | 435 | 382 | 51 |
Ženski | 14.972 | 3.595 | 8.811 | 1.744 | 788 | 34 |
UKUPNO | 29.070 | 8.087 | 17.549 | 2.179 | 1.170 | 85 |
Pol | Ukupno | Poljoprivreda, lov i šumarstvo | Ribarstvo | Vađenje rude i kamena | Prerađivačka industrija |
---|---|---|---|---|---|
Muški | 7.094 | 521 | 9 | 5 | 1.660 |
Ženski | 5.574 | 256 | 0 | 2 | 1.073 |
UKUPNO | 12.668 | 777 | 9 | 7 | 2.733 |
Pol | Proizvodnja i snabdevanje | Građevinarstvo | Trgovina | Hoteli i restorani | Saobraćaj, skladištenje i veze |
Muški | 155 | 765 | 1.202 | 210 | 920 |
Ženski | 30 | 156 | 1.231 | 277 | 290 |
UKUPNO | 185 | 921 | 2.433 | 487 | 1.210 |
Pol | Finansijsko posredovanje | Nekretnine | Državna uprava i odbrana | Obrazovanje | Zdravstveni i socijalni rad |
Muški | 66 | 320 | 313 | 134 | 166 |
Ženski | 144 | 338 | 230 | 380 | 782 |
UKUPNO | 210 | 658 | 543 | 514 | 948 |
Pol | Ostale uslužne aktivnosti | Privatna domaćinstva | Eksteritorijalne organizacije i tela | Nepoznato | |
Muški | 409 | 1 | 3 | 235 | |
Ženski | 276 | 8 | 3 | 98 | |
UKUPNO | 685 | 9 | 6 | 333 |
Poznate ličnosti
[uredi | uredi izvor]- Nikolina Moldovan, srpska kajakašica
- Olivera Moldovan, srpska kajakašica
- Saša Zdjelar, srpski fudbaler
- Vladimir Kolarić, srpski prozni i dramski pisac, teoretičar umetnosti i kulture i prevodilac
Galerija slika
[uredi | uredi izvor]-
Stadion Vizelj park
-
Spomenik u Pančevu posvećen streljanim Borčanima 1914.
-
Katolička crkva Uzvišenja svetog Križa u Borči
-
Ulica u starijem delu Borče
-
Ulica u novijem delu Borče
-
Kanal Vizelj u Borči
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ „Popis u Srbiji prema polu i starosti po naseljima” (PDF). stat.gov.rs. Pristupljeno 21. 1. 2024.
- ^ Istorija naselja Borča doseže čak od XIV veka — link (www.lobi-info.rs)
- ^ "Temišvarski zbornik", Novi Sad 9/2017.
- ^ "Zastava", Novi Sad 1. april 1888. godine
- ^ „Knjiga 9”. Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima (PDF). webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. maj 2004. ISBN 86-84433-14-9.
- ^ „Knjiga 1”. Stanovništvo, nacionalna ili etnička pripadnost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-00-9.
- ^ „Knjiga 2”. Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-01-7.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]