Jump to content

Mario Balotelli

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
Mario Balotelli

Balotelli me Italinë në UEFA Euro 2012
Të dhënat vetjake
Emri i plotëMario Barwuah Balotelli[1][2]
Datëlindja12 gusht 1990 (34 vjeç)
VendlindjaPalermo, Itali
Gjatësia1.89 m (6 ft 2 in)[3]
PozicioniSulmues
Të dhënat e klubit
Klubi aktual
Genoa
Numri45
Karriera me të rinjtë
2001–2006Lumezzane
Karriera me klube*
VitetKlubiNdeshje(Golat)
2006–2007Lumezzane2(0)
2007–2010Internazionale59(20)
2010–2013Manchester City54(20)
2013–2014Milan43(26)
2014–2016Liverpool16(1)
2015–2016→ Milan (huazim)20(1)
2016–2019Nice61(33)
2019Marseille15(8)
2019–2020Brescia19(5)
2020–2021Monza12(5)
2021–2022Adana Demirspor33(18)
2022–2023Sion18(6)
2023–2024Adana Demirspor16(7)
2024–Genoa0(0)
Karriera ndërkombëtare‡
2008–2010Italia U2116(6)
2010–2018Italia36(14)
*Ndeshjet dhe golat me klubet llogariten vetëm për ligën vendase – redaktuar më 14 maj 2024
‡ Ndeshjet dhe golat me ekipin kombëtar të redaktuar më 10 shtator 2016

Mario Barwuah Balotelli (i lindur 12 gusht 1990) është një futbollist profesionsit italian i cili luan si sulmues për klubin italian Genoa.[4][5][6]

Ai filloi karrierën e tij si profesionist te Lumezzane në vitin 2006, ku luajti vetëm 2 herë para se në vitin 2007 të kalonte te Interi.[7] Ai fitoi tripletën në vitin 2010 (Serie A, Coppa Italia dhe UEFA Ligën e Kampioneve). Pas kësaj, Balotelli u transferua në Angli te Manchester City, duke u ribashkuar me trajnerin Roberto Mancini. Ai ndihmoi Cityn të fitonte titullin e Premier Ligës dhe Kupën FA. Në janar 2013, Balotelli u rikthye në Itali te Milani kurse 18 muaj më pas u transferua te Liverpooli. Pas një rikthimi për një periudhë të shkurtër te Milani në huazim, Balotelli u zhvendos në Francë, duke luajtur për Nice dhe Marsejën në Ligue 1. Në verën e vitit 2019, Balotelli u rikthye sërisht bë Itali, duke firmosur me Brescian në Serie A dhe më pas ne Monzën në Serie B. Pas kësaj, ai u transferua te Adana Demirspor në Turqi dhe te Sion në Zvicër.

Balotelli debutoi me Italinë në një ndeshje miqësore kundër Bregut të Fildishtë në vitin 2010. Që nga ajo kohë, ai ka luajtur më shumë se 30 ndeshje me ekipin kombëtar dhe ka shënuar 14 gola. Ai ka përfaqsuar Italinë në Euro 2012, Kupën e Konfederatave 2013 dhe Kupën e Botës 2014. Ai ndihmoi ekipin të arrinte në finalen e Euro 2012, duke shënuar dy gola kundër Gjermanisë në gjysëm-finale dhe duke fituar Këpucën e Bronztë. Ai është golashënuesi më i mirë i Italisë në Kampionatin Evropian[8] dhe Kupën e Konfederateve.[9]

Balotelli konsiderohej si një nga talentet më të mëdhenjë në botë në rininë e tij. Megjithatë, karriera e tij është karakterizuar nga polemika dhe incidente të ndryshme, gjë që bënë që ai të mos e arrinte potencialin e tij.[10][11] Balotelli gjithashtu është një nga gjuajtësit e penalltive më të mirë në botë.

Jeta e hershme

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Balotelli lindi me emrin Mario Barwuah në Palermo, Siçili nga prindër emigrant ganez.[12] Kur ai ishte dy vjeç, familja e tij u zhvendos në Bagnolo Mella, provincën e Brescias.[13] Në vitin 1993, kur ai ishte tre vjeç, Balotelli u dërgua në kujdestari shtetërore nga familja e tij pasi ata nuk mundën të paguanin shpenzimet e tij mjekësore.[12][14] Mamaja e tij birësuese quhet Silvia, një çifute, prindërit e së cilës janë të mbijetuar të Holokaustit,[15] kurse babai quhet Francesco Balotelli.[16][17][18][19][20] Ata jetuan në qytezën Concesio të Brescias në veri të Italisë.[21]

Ai i shpenzonte ditët e javës me familjen e tij birësuese kurse fundjavat me prindërit e tij biologjik. Ai më pas u bë zyrtarisht pjesë e familjes kujdestare dhe mori mbiemrin e tyre.[22] Në qershor 2012, Balotelli i'a dedikoi golat e shënuar në gjysmë-finalen e Euro 2012 mamasë së tij adoptuese Silvia.[12][23] Ai priti ditëlindjen e tij të 18të për të marrë pasaportën italiane, pasi ishte nuk ishte birësuar zyrtarisht nga familja e tij kujdestare; ai e mori pasaportën më 13 gusht 2008 në Concesio.[24] Pas ceremonisë ai dha deklaratën e mëposhtme:

Jam italian, ndihem italian dhe do të luaj përgjithmon me kombëtaren italiane.

— Mario Balotelli[25]

Balotelli ka një motër, Abigail, dhe dy vëllezër Enoch dhe Angel Barwuah.[26] Enoch Barwuah është gjithashtu futbollist profesionsit.

Karriera me klube

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Lumezzane

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Balotelli e nisi karrierën e tij si futbollist me klubin lokal Lumezzane, e cila e kishte vendnodhjen 20 minuta nga shtëpia e Balotellit. Ai u promovua në ekipin e parë në moshën 15 vjeç, duke bërë debutimin e tij më 2 prill 2006 kundër Padovës në Serie C1.[13]

Internazionale

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Balotelli duke luajtur gjatë sezonit 2008–09.

Para se të firmoste me Interin, Balotelli kishte një provë të pasuksesshme me Barcelonën në moshën 15 vjeç.[27] Në vitin 2006, Interi njoftoi transferimin e Balotellit në formë huazimi me të drejtën e formës së bashkëpronësisë për 150,000 €.[28] Në qershor 2007, Interi e bleu tërësisht kartonin e Balotellit për 190,000 € të tjera.[28] Më 8 nëntor 2007, Sheffield F.C. luajti një ndeshje miqësore me Interin si pjesë e festimeve të 150 vjetorit të themelimit të klubit. Balotelli luajti dhe shënoi dy gola me Interin që fitoi 5–2 në Bramall Lane.[29] Ai bëri debutimin e tij si profesionist më 16 dhjetor në fitoren 2–0 kundër Cagliarit, duke u aktivizuar si zëvëndësues në vend të David Suazos.[30] Tre ditë më vonë, ai luajti si titullar në ndeshjen e kupës kundër Regginës, duke shënuar një dopietë në fitoren 4–1 të Zikaltërve.[31] Balotelli fitoi vëmëndje kombëtare pas dy golave të shënuar kundër Juventusit në ndeshjen e kthimit të çerek-finales së kupës, duke i dhënë Interit një fitore 3–2 në transfertë.[32] Ai shënoi golin e tij të parë në Serie A në prill 2008 në fitoren 2–0 në transfertë kundër Atalantës.[33] Interi e fitoi kampionatin, duke i dhënë Balotellit trofeun e parë në karrierë.[34] Balotelli e nisi si rezervë ndeshjen e Superkupës Italiane kundër Romës, duke zëvendësuar portugezin Luís Figo dhe shënuar në minutën e 83të. Interi fitoi trofeun pasi mposhti Romën 6–5 me penallti pasi koha e rregullt dhe shtesa u mbyllën në barazim 2–2.[35]

Në nëntor 2008, Balotelli shënoi në barazimin 3–3 kundër ekipit qipriot Anorthosis Famagusta në fazën e grupeve të UEFA Ligës së Kampioneve, duke u bë lojtari më i ri i Interit që shënon në këtë kompeticion (18 vjeç dhe 85 ditë); ai theu rekordin e Obafemi Martins (18 vjeç dhe 145 ditë).[36] Në një ndeshje kundër Juventusit në prill 2009 e mbyllur në barazim 1–1 ku ai shënoi golin e Interit, Balotelli u bë viktime e thirrjeve rraciste nga tifozët kundërshtar. Pronari i Interit Massimo Moratti deklaroi se ai do të kishte tërhequr ekipin nëse do të ishte prezent në stadium.[37] Thirrjet rraciste u kritikuan edhe nga presidenti i Juventusit Giovanni Cobolli Gigli; për këtë incident, Juventusi luajti një ndeshje pa tifozë.[38] Në fund të sezonit, Interi fitoi Scudetton për herë të katërt rresht.[39]

Gjatë sezonit të tij të dytë te Interi, Balotelli pasi disa probleme disiplinore, përfshirë edhe me trajnerin e ekipit José Mourinho, i cili në janar 2009 e përjashtoi lojtarin nga ekipi i parë. Në atë sezon, Mourinho deklaroi: "Një lojtar i ri si ai nuk mund t'a lejojë veten të stërvitet më pak se lojtar si Figo, Córdoba, dhe Zanetti."[40] Balotelli vazhdoi të ishte objekt i thirrjeve rraciste përgjatë sezonit, duke u bërë fokusi i tifozëve të Juventusit edhe në ndeshjet e luajtura me ekipet e tjera, duke bërë që Juventusi të gjobitej dy herë dhe të luante një ndeshje me një sektor të mbyllur në stadium.[41]

Balotelli fitoi tripletën në sezonin 2009–10.

Problemet disiplinore të Balotellit dhe marrëdhënja e tij negative me trajnerin Mourinho vazhdoi edhe në sezonin 2009–10. Në nëntor 2009, Interi barazoi 1–1 me Romën. Pas përfundimit të ndeshjes, Mourinho kritikoi lojtarët e tij, përfshirë Balotellin, duke thënë se ai "meritonte notën zero".[42] Balotelli pati një tjetër përballje të tensionuar me tifozët e Juventusit në Derby d'Italia të luajtur më 5 dhjetor. Ai u rrëzua në fushë pasi u godit me bërryl nga mesfushori kundërshtar Felipe Melo, duke simuluar. Për këtë, Balotelli u ndëshkua me karton të verdhë kurse Melo u përjashtua me karton të kuq pasi mori kartonin e verdhë të dytë. Kjo gjë solli një përplasje fizike midis Thiago Mottës dhe Gianluigi Buffonit.[43][44][45] Tensioni midis Balotellit dhe Mourinhos arriti kulmin në ndeshjen e kthimit të raundit të 16-tave të Ligës së Kampioneve kundër Çelsit, ku sulmuesi nuk u thirr nga trajneri portugez.[46] Pavarësisht se Interi fitoi 1–0 në Stamford Bridge, Balotelli u kritikua nga disa lojtarë, përfshirë nga kapiteni Javier Zanetti,[47] mbrojtësi veteran Marco Materazzi dhe agjenti i tij.[48] Në mars 2010, Balotelli u kritikua masivisht nga tifozët pasi ai u fotografua publikisht duke pasur të veshur një fanellë të Milanit në emisionin italian Striscia la Notizia.[49]

Balotelli kërkoi falje publike në lidhje me këtë, duke publikuar një deklaratë në uebfaqen zyrtare të Interit:

Më vjen keq për situatën që është krijuar kohët e fundit. Unë jam personi i parë që kam vuajtur sepse e adhuroj futbollin dhe dua të luaj, dhe tani po pres në heshtje që të mund të jem i dobishëm për ekipin tim. Dua ta lë pas vetes të kaluarën, të shikoj nga e ardhmja dhe të përqendrohem në angazhimet e ardhshme dhe të bëhem gati.

— Mario Balotelli[50]

Pas prishjes së marrëdhënjes me Mourinhon, Balotelli u rikthye në ekip në prill 2010 dhe shënoi një gol në fitoren 3–0 në shtëpi kundër Bolonjës.[51] Ai shkaktoi sërisht polemika në ndeshjen e parë të gjysëm-finales së Ligës së Kampioneve kundër Barcelonës kur ai hodhi fanellën e tij në tokë pas përfundimit të ndeshjes si përgjigje kundër tifozëve të Interit që e vërshllyen për performancën e tij të dobët.[52] Tre vite më vonë, ai pranoi se kjo ishte pengu i vetëm që kishte në jetë.[53] Tifozët e acaruar u përpoqën t'a sulmonin Balotellin edhe pas ndeshjes. Sjellja e tij në fushë kishte mospëlqimin e disa nga shokëve të tij të ekipit; Javier Zanetti deklaroi publikisht: "Mario duhet të përqëndrohet te ajo që di të bëjë në fushë. Ai nuk mund të lejojë veten të sillet ashtu."[54] Pavarësisht këtyre polemikave, disa klube angleze ishin të interesuara për Balotellin, përfshirë Manchester United dhe Manchester City.[55]

Manchester City

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

2010–2011: Debutimi në Angli

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Pas disa javëve spekullime, Manchester City arriti një marrëveshje me Interin më 12 gusht 2010 për transferimin e Balotellit për 21.8 milion €.[56][57] Te City, Balotelli u bashkua me trajnerin Roberto Mancini,[58] i cili deklaroi: "Stili i tij i lojës do t'i përshtatet Premier Ligës, dhe sepse ai është ende shumë i ri ka mundësi për t'u përmirësuar. Ai është një lojtar i fuqishëm dhe emocionues, dhe tifozët e Cityt do t'a shijojnë duke e parë."[58] Balotelli ndërroi numrin e fanellës me shokun e ekipit Greg Cunningham me qëllim që ai të vazhdonte të mbante numrin 45.[59]

Balotelli bëri debutimin e tij zyrtar me klubin më 19 gusht në ndeshjen e Ligës së Evropës kundër Politehnica Timișoara, duke shënuar golin e vetëm të ndeshjes pasi kishte hyrë si zëvëndësues.[60] Megjithatë, ai pësoi një dëmtim në meniskun lateral të gjurit të djathtë, që e la jashtë fushave deri në tetor.[61] Balotelli u rikthye dhe bëri debutimin e tij në Premier Ligë më 24 tetor në humbjen 3–0 në shtëpi kundër Arsenalit, duke u aktivizuar si zëvëndësues.[62] Një javë më pas, ai luajti ndeshjen e parë si titullar në humbjen 2–1 në transfertë kundër Wolverhampton Wanderers.[63] Më 7 nëntor, Balotelli shënoi dy golat e parë në Premier Ligë në fitoren 2–0 në transfertë kundër West Bromwich Albion,[64] por u përjashtua edhe me karton të kuq pas një përplasje fizike me lojtarin kundërshtar Youssuf Mulumbu, të cilën trajneri Mancini e quajti të padrejtë.[65] Pas kësaj, Balotelli shënoi një tjetër dygolësh në fitoren 3–0 kundër Red Bull Salzburg në fazën e grupeve të Ligës së Evropës.[66]

Më 21 dhjetor, Balotelli fitoi çmimin Golden Boy, duke thënë se vetëm një nga fituesit e mëparshëm ishte pak më i mirë se ai: Lionel Messi. Ai gjithashtu shtoi se nuk e njihte mesfushorin e Arsenalit, Jack Wilshere, i cili u rendit i dyti për çmimin.[67] Shtatë ditë më vonë, Balotelli shënoi tregolëshin e parë në karrierë në fitoren 4–0 kundër Aston Villës në Premier Ligë.[68] Pavarësisht këtij suksesi dhe formës pozitive, Balotelli vazhdoi me problemet disiplinore, duke u përjashtuar me karton të kuq në barazimin 1–1 kundër Dynamo Kyiv në Ligën e Evropës në mars 2011.[69] Më 14 maj, Balotelli u shpall lojtari më i mirë në fitoren 1–0 kundër Stoke Cityt në finalen e Kupës FA, duke ndihmuar Manchester Cityn të fitonte trofeun e parë pas 35 vitesh.[70]

2011–2013: Titulli i Premier Ligës dhe largimi

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Problemi është për shkak të moshës së tij, ai mund të bëjë disa gabime. Ai është Mario. Ai është i çmendur – por unë e dua atë sepse është një djalë i mirë.

—Roberto Mancini, trajneri i Balotellit te Interi dhe Manchester City në tetor 2011[71]

Balotelli shënoi golin e parë të sezonit 2011–12 në fitoren 2–0 kundër Birmingham Cityt në Kupën e Ligës.[72] Tre ditë më vonë, ai shënoi golin e parë në kampionat në ndeshjen kundër Evertonit, e mbyllur me fitoren e Cityt 2–0.[73] Më 1 tetor, Balotelli shënoi golin e tij të tretë në tre ndeshje në fitoren 4–0 në transfertë kundër Blackburn Rovers.[74] Pas kësaj, Balotelli shënoi dy gola dhe shkaktoi përjashtimin e mbrojtësit kundërshtar Jonny Evans në fitoren historike 6–1 kundër Manchester United në Old Trafford, e cila do të rezultonte të ishte vendimtare për titullin kampion.[75] Debutimi i tij në Ligën e Kampioneve si lojtar i Cityt erdhi më 2 nëntor kundër Villarrealit; gjatë ndeshjes ai shënoi me penallti, duke regjistruar golin e shtatë sezonal.[76] Më 27 nëntor, Balotelli u aktivizua si zëvëndësues në minutën e 67të të ndeshjes kundër Liverpoolit dhe më pas u përjashtua pasi mori dy kartona të verdhë.[77] Një javë më pas, Balotelli shënoi një gol të bukur me shpatullën e djathtë në fitoren 5–1 në shtëpi kundër Norwich Cityt.[78] Më 12 dhjetor, Balotelli i dha avantazhin e përkohshëm Cityt në humbjen 2—1 kundër Çelsit në Stamford Bridge.[79]

Balotelli në aksion gjatë një ndeshje në Premier Ligë kundër Arsenalit, prill 2012.

Më 12 janar 2012, Balotelli luajti si zëvëndësues në ndeshjen kundër Tottenhamit. Ai u pa duke shkelur këmbën e mesfushorit kundërshtar Scott Parker, por nuk u ndëshkua me karton të verdhë nga gjyqtari Howard Webb, e cila do të ishte e dyta për të.[80] Megjithatë, ai i dha fitoren ekipit duke shënuar në minutat shtesë.[81] Pas përfundimit të ndeshjes, ai u dënua për sjellje të dhunshme dhe u pezullua me katër ndeshje, tre për ndërhyrjen ndaj Scott Parker dhe një për plotësimin e numrit të kartonave të verdhë.[80] Pas rikthimit nga pezullimi, Balotelli shënoi golin e dhjetë të sezonit në kampionat në fitoren 3–0 në shtëpi kundër Blackburnit,[82] e cila u pasua nga një tjetër gol në fitoren 2–0 kundër Bolton Wanderers në ndeshjen e rradhës.[83] Më 31 mars, Balotelli shënoi një dopietë në fitoren 3–2 kundër Sunderland. Megjithatë, pavarësisht performancës së tij, ai u kritikua për një debat që pati me shokun e ekipit Aleksandar Kolarov për një goditje dënimi. Pas përfundimit të ndeshjes, trajneri Mancini deklaroi se mendoi që t'a zëvëndësonte italianin vetëm pesë minuta pas nisjes së ndeshjes.[84] Më 8 prill, Balotelli mori kartonin e kuq të katërt të sezonit për shkak të një ndërhyrje të gabuar kundër francezit Bacary Sagna në humbjen minimale 1–0 kundër Arsenalit.[85] Për shkak të akumulimit të kartonave të kuq, ai u pezullua me tre ndeshje nga federata.[86] Pas ndeshjes, u duk sikur Mancini e kishte humbur durimin me lojtarin, duke sygjeruar se ai mund të mos luante më për pjesën e mbetur të sezonit dhe se mund të shitej.[87] Pavarësisht kësaj deklarate, Balotelli u rikthye në ndeshjen e fundit vendimtare të kampionatit kundër Queens Park Rangers, duke asistuar golin e tretë dhe të fitores të shënuar nga Sergio Agüero në minutën e 94të e cila i dha Manchester Cityt titullin e parë kampion që nga viti 1968.[88]

Në dhjetor 2012, Balotelli dërgoi klubin e tij në gjykatë për shkak se ata vendosën që t'a gjobisnin me rrogën e dy javëve për shkak të rekordit disiplinor negativ në sezonin e kaluar. Si pasoj e këtij veprimi dhe pezullimeve nga sezoni i kaluar, Balotelli humbi 11 ndeshje në kompeticionet vendore dhe evropiane. Një ditë para daljes një gjyq, Balotelli u tërhoq dhe vendosi të paguante gjobën.[89]

Milan

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Do t'i kujtoj bashkëlojtarët e mi të shkëlqyer, trajnerin dhe të gjithë tifozët. Ata janë më të mirët, ata ishin të mrekullueshëm me mua dhe unë gjithmonë do të kem një vend shumë të veçantë në zemrën time për Cityn, është një klub i madh me një të ardhme të madhe.
Kam folur me Roberton përpara se të shkoja të flisja me lojtarët. Ne folëm për shumë gjëra për disa kohë. Ai ishte i trishtuar dhe unë gjithashtu. Por ishte një bisedë e mirë. Unë e dua Roberton, ai ka qenë shumë i rëndësishëm për karrierën time dhe gjithmonë do ta falënderoj për besimin dhe besimin tek unë.

—Mario Balotelli duke folur për transferimin e tij te Milani[90]

Më 29 janar 2013, drejtori sportiv i Milanit, Umberto Gandini, njoftoi se klubi kishte arritur marrëveshjen me Manchester Cityn për transferimin e Balotellit për një shumë të raportuar prej 20 milion € plus bonuse, me lojtarin i cili do të firmoste një kontratë deri në qershor 2027.[91] Trajneri Roberto Mancini deklaroi se shitja e Balotellit te Milani ishte për të mirën e tij, duke shtuar se Balotelli "ishte si një nga fëmijët e tij" dhe ai do të bëhej një nga lojtarët më të mirë në botë pas rikthimit në Serie A.[92] Dy ditë më vonë, Milani zyrtarizoi transferimin dhe Balotelli mori fanellën me numrin 45, të njëjtin numër që kishte pasur te Interi dhe Manchester City.[93] Zëvëndës-presidenti i klubit Adriano Galliani deklaroi "Balotelli kuqezi është një ëndërr e realizuar. Është një transferim që e donin të gjithë: klubi, presidenti dhe tifozët."[94] Balotelli u prit mirë kur u rikthye në Milano. Gjatë rikthimit të tij patën disa incidente dhe zënka midis tifozëve dhe policëve, ku një prej tyre u dërgua në spital me dëmtime në kokë.[95] U tha se transferimi i Balotellit te Milani do të ndihmonte presidentin e klubit Silvio Berlusconi të merrte vota në zgjedhjet parlamentare të Italisë 2013.[96]

Balotelli duke luajtur në Derby della Madonnina kundër Interit, shkurt 2013.

Balotelli bëri debutimin e tij me Milanin më 2 shkurt në fitoren 2–1 kundër Udineses, duke shënuar dy gola, përfshirë një penallti në minutën e fundit.[97] Në dy ndeshjet e rradhës ai shënoi dy gola, përfshirë një goditje të lirë nga 30 metra kundër Parmës.[98] Me katër gola në tre ndeshje, ai barazoi rekorin e gjermanit Oliver Bierhoff për numrin e golave të shënuar në tre ndeshjet e para me Milanin.[99] Në ndeshjen e tij të pestë kundër Genoas, Balotelli u aktivizua si zëvëndësues dhe shënoi golin e pestë me klubin.[100] Në ndeshjen e rradhës kundër Palermos, Balotelli vazhdoi rekordin e tij mbresëlënës të shënimit, duke realizuar dy gola të tjerë, një me penallti dhe një me kokë pas krosimit të M'Baye Niang.[101] Pas kësaj, Balotelli shënoi katër gola në tre ndeshjet e rradhës: një kundër Catanias, një kundër Torinos dhe dy kundër Pescarës.[102][103][104] Më 12 maj, Balotelli u bë objekt i ofendimeve rraciste nga disa tifozë të Romës, gjë që detyroi gjyqtarin Gianluca Rocchi të pezullonte ndeshjen për disa minuta; ndeshja u mbyll në barazim pa gola.[105] Në ndeshjen e fundit të sezonit 2012–13, Balotelli shënoi golin e 12të në ndeshjen e 13të në fitoren kundër Sienës e cila i siguroi Milanit kualifikimin në Ligën e Kampioneve për sezonin e ardhshëm.[106]

Më 22 shtator 2013, në humbjen 2–1 në shtëpi kundër Napolit, Balotelli humbi penalltinë e tij të parë në karrierë pas 22 penalltive të suksesshme; penalltia e tij u prit nga Pepe Reina.[107] Gjatë ndeshjes kundër Catanias më 1 dhjetor, Balotelli akuzoi lojtarin kundërshtar Nicolás Spolli për rracizëm, megjithatë nuk kishte prova të mjaftueshme për të marrë masa.[108] Një javë më pas, Balotelli shënoi një dopietë në barazimin 2–2 kundër Livornos, përfshirë një goditje të lirë nga 30 metra e cila arriti shpejtësinë 109 kmh.[109]

Liverpool

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

2014–2015: Sezoni i parë në Anfield

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Balotelli gjatë një seance stërvitore me Liverpoolin, 25 tetor 2014.

Në gusht 2014, Balotelli u rikthye në Premier Ligë duke firmosur me Liverpoolin si zëvëndësuesi i të larguarit Luis Suárez; anglezët paguan 16 milion £ për kartonin e tij.[110][111][112] Ai bëri debutimin e tij me klubin më 31 gusht në fitoren 3–0 në transfertë kundër Tottenhamit në kampionat.[113] Goli i tij i parë me Liverpoolin erdhi më 16 shtator në fitoren 2–1 në Anfield kundër ekipit bullgar Ludogorets Razgrad në fazën e grupeve të Ligës së Kampioneve.[114] Në një ndeshje kundër Real Madridit po në të njëtin kompedicion, Balotelli u kritikua nga trajneri Brendan Rodgers për shkak se shkëmbeu fanellën me portugezin Pepe në fund të pjesës së parë, duke thënë: "Është diçka që nuk ndodh këtu dhe nuk duhet të ndodhi."[115]

Më 18 dhjetor, Balotelli u pezullua me një ndeshje dhe u gjobit me 25,000 £ pasi postoi një foto në rrjetet sociale e cila kishte përmbajtje antisemitike dhe rraciste.[116] Pas këtij incidenti, Balotelli shënoi golin e parë në Premier Ligë në ndeshjen e tij të 13të në fitoren 3–2 kundër Tottenhamit në Anfield, duke shënuar golin e tretë në minutën e 83të, vetëm nëntë minuta pasi kishte hyrë në vend të Daniel Sturridge.[117] Ai e mbylli sezonin e tij të parë në Anfield me 4 gola në 28 ndeshje në të gjitha kompeticionet dhe u konsiderua nga shumë analistë dhe tifozë si një nga transferimet më të këqija të sezonit 2014–15.[118][119]

2015–2016: Rikthimi te Milani në huazim

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Më 27 gusht 2015, Balotelli u rikthye te Milani në formë huazimi për një sezon.[120] Ai luajti ndeshjen e parë të sezonit 2015–16 më 13 shtator në humbjen 1–0 kundër ish ekipit të tij Inter në Derby della Madonnina, duke u aktivizuar si zëvëndësues në pjesën e dytë.[121] Nëntë ditë më pas, Balotelli shënoi golin e parë me Milanin pas rikthimit në fitoren 3–2 kundër Udineses në Friuli, duke mposhtur portierin kundërshtar me një goditje dënimi nga 25 metra.[122] Në ndeshjen e rradhës në kampionat kundër Genoas më 27 shtator, Balotelli pësoi një dëmtim në kofshë dhe u zëvëndësua. Pas ekzaminimeve, ai u detyrua të operohej dhe si pasojë qëndroi jashtë fushave për tre muaj.[123] Balotelli u rikthye në aksion më 17 janar 2016 në fitoren 2–0 kundër Fiorentinës në San Siro, duke hyrë si zëvëndësues në pjesën e dytë.[124] Një javë më pas, ai shënoi me penallti golin e vetëm të fitores kundër Alessandrias në ndeshjen e parë të gjysëm-finales së kupës, duke regjistruar golin e dytë të sezonit.[125] Më 1 maj, penalltia e tij u prit në barazimin 3–3 kundër Frosinones, për të cilën u tall nga lojtari kundërshtar Mirko Gori.[126] Më 21 maj, ai luajti në finalen e kupës ku Milani u mposht 1–0 nga Juventusi.[127] Balotelli e mbylli sezonin me vetëm një gol në 20 ndeshje në kampionat,[128] me Milanin që u rendit në vendin e shtatë, duke mos u kualifikuar në kompeticionet evropiane për sezonin e ardhshëm.[127][126]

Balotelli u rikthye te Liverpooli në verën e vitit 2016, por u vendos menjëherë në merkato pasi ishte jashtë planeve të trajnerit gjerman Jürgen Klopp. Ai gjithashtu vendosi të mos e përfshinte Balotellin në turneun para-sezonal në Shtetet e Bashkuara.[129]

Nice

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

2016–2018: Transferimi në Francë dhe vitet si protagonist

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Balotelli në aksion gjatë një ndeshje të UEFA Ligës së Evropës kundër Lokomotiva Moskës.

Më 31 gusht 2016, në ditën e fundit të merkatos verore, Balotelli u transferua në Francë te Nice si lojtar i lirë, duke firmosur një kontratë një-vjeçare.[130] Disa ditë para debutimit të tij, Balotelli deklaroi se transferimi i tij te Liverpooli në vitin 2014 ishte "gabimi më i madh i jetës së tij", duke shtuar se Brendan Rodgers dhe Jürgen Klopp (dy trajnerët e tij te Liverpooli) nuk i dhanë një përshtypje të mirë dhe se nuk i kishte marrëdhënjet e mira me ta.[131] Ai bëri debutimin e tij me ekipin më 11 shtator në fitoren 3–2 në shtëpi kundër Marsejës, fillimisht duke shënuar golin e parë me penallti në minutën e 7të dhe golin e dytë personal në minutën e 78të.[132] Balotelli luajti ndeshjen e tij të dytë në Ligue 1 dhjetë ditë më pas në fitoren 4–0 kundër Monacos në Derbin Azurean, duke shënuar një tjetër dopietë.[133] Me këto gola ai u bë lojtari i parë në 25 vite që shënon katër gola në dy ndeshjet e para në Ligue 1.[134] Më 29 shtator, Balotelli shënoi golin e pestë në katër ndeshje me Nice në humbjen 5–2 kundër Krasnodarit në transfertë në fazën e grupeve të Ligës së Evropës,[135][136] duke regjistruar golin e parë në një kompeticion të UEFA-s që nga shkurti i vitit 2015 kur ai i shënoi Beşiktaşit si lojtar i Liverpoolit në raundin e 32-tave të Ligës së Evropës 2014–15.[137]

Më 2 tetor, Balotelli shënoi golin e fitores në minutën e 86të në suksesin 2–1 në kampionat kundër Lorient.[138] Ai hoqi fanellën gjatë festimit të golit, duke u ndëshkuar me karton të verdhë, kurse disa minuta më vonë u përjashtua nga loja pasi mori një tjetër karton të verdhë për shkak të një debati me lojtarin kundërshtar Steven Moreira. Kartoni i dytë i verdhë shkaktoi polemika, pasi asnjë nga lojtarët nuk bënë asgjë.[139] Megjithatë, kartoni i kuq i tij u kthye nga Komisioni i Disiplinës pasi gjyqtari Olivier Thual pranoi se kishte bërë gabim që e përjashtoi Balotellin nga loja, duke bërë që italiani të ishte i disponueshëm për ndeshjen e rradhës.[140] Më 21 dhjetor, Balotelli mori kartonin e kuq të parë në Francë në barazimin pa gola kundër Bordeaux për shkak se goditi lojtarin kundërshtar Igor Lewczuk.[141]

Më 20 janar 2017, pas përfundimit të ndeshjes kundër Bastias në Ligue 1 e cila u mbyll në barazim 1–1,[142] Balotelli pretendoi në Instagram se ishte viktime e ofendimeve rraciste nga tifozët kundërshtar, të cilët sipas Balotellit bënë zhurma majmuni në drejtim të tij para nisjes së ndeshjes. Një ditë më pas, shoku i tij i ekipit, Alassane Pléa, deklaroi se i kishte dëgjuar këto zhurma drejtuar Balotellit. Kjo gjë bëri që Ligue de Football Professionnel të niste një hetim për këto pretendime.[143][144] Më 18 shkurt, Balotelli mori kartonin e kuq të dytë në ndeshjen e tij të 14të në Ligue 1, në fitoren 1–0 kundër Lorient. Ai u përjashtua menjëherë pasi ofendoi në anglisht gjyqtarin Tony Chapron.[145][146] Ai u pezullua me dy ndeshje nga Komisioni i Disiplinës më 23 shkurt.[147][148] Komisioni gjithashtu urdhëroi Bastian që një mbyllte një sektor të stadiumit për tre ndeshje si dhe i zbriti një pikë,[149] një vendim ky i pezulluar, për shkak të "sjelljes së papërshtatshme të tifozëve të Bastias" – të bërtitura me konotacione rraciste ndaj Balotellit, përdorimi i mjeteve piroteknike dhe ndërhyrje e tifozëve në skaj të fushës."[150] Më 10 mars, Balotelli shënoi golin e 10të në Ligue 1 në barazimin 2–2 kundër Caen.[151]

Më 25 qershor 2017, Balotelli firmosi një kontratë të re një-vjeçare me klubin.[152] Ai e nisi sezonin e ri më 26 korrik në barazimin 1–1 kundër Ajaxit në ndeshjen e parë të raundit të tretë të Ligës së Kampioneve, duke shënuar golin e vetëm të Nice.[153] Balotelli shënoi golat e parë në Ligue 1 për sezonin 2017–18 më 9 shtator në fitoren 4–0 kundër Monacos në javën e 5të.[154] Nice u eleminua nga Liga e Kampioneve nga Napoli,[155] duke rënë në Ligën e Evropës; në ndeshjen e parë të fazës së grupeve, Balotelli shënoi dy gola me Nice që fitoi 5–1 kundër Zulte Waregem në transfertë.[156] Tre ditë më pas, ai shënoi golin e vetëm të ndeshjes kundër Rennais, duke i dhënë ekipit fitoren e tretë të sezonit.[157] Më 5 nëntor, Balotelli shënoi golin e vetëm në ndeshjen kundër Dijonit, duke i dhuruar fitoren e parë Nice pas 5 ndeshjesh pa fitore në kampionat (4 humbje dhe 1 barazim); ai gjithashtu u përjashtua me karton të kuq në minutën e 89të për shkak të një ndërhyrje të gabuar ndaj Cédric Yambéré.[158] Pas rikthimit nga pezullimi, Balotelli ishte protagonist në muajin dhjetor, duke shënuar në fitoret kundër Metz,[159] Nantes[160] dhe Bordeaux, duke ndihmuar Nice të ngjitej nga vendi i 18të në vendin e 6të në kampionat.[161] Balotelli e mbylli sezonin e tij të dytë në Francë me 26 gola në të gjitha kompeticionet, përfshirë 18 në kampionat, duke vendosur një rekord të ri personal.[162]

2018–2019: Prishja e marrëdhënjes me trajnerin Vieira dhe largimi

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Kur bëhet fjalë për Marion, dua t'i përgjigjem, ose thjesht t'a përplas pas murit ose t'a lë të varur nga jaka në raftin e palltove, por nuk mundem, pasi nuk jam më lojtar.

—Patrick Vieira, trajneri i Balotellit te Nice në dhjetor 2018[163]

Më 20 gusht 2018, Balotelli firmosi një tjetër kontratë të re një-vjeçare me klubin. Gjatë verës, ai ishte pranë kalimit të klubi rival Marseja por transferimi nuk u konkretizua.[164] Para se të firmoste kontratën e re me klubin, Balotelli mbërriti në fazën para-sezone jashtë forme dhe mbipeshë dhe nuk luajti në tre ndeshje për shkak pezullimi nga sezoni i kaluar. Këto faktorë si dhe marrëdhënja negative me trajnerin Patrick Vieira bënë që ai të luante vetëm dhjetë ndeshje në fazën e parë të sezonit, duke mos shënuar asnjë gol.[165] Vieira më pas e përjashtoi italianin nga ekipi, duke shtuar se kontrata e Balotellit nuk do të rinovohej si dhe ai do të largohej nga ekipi gjatë merkatos dimërore në janar.[166]

Marseille

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Më 23 janar 2019, Balotelli ndërpreu kontratën e tij me Nicën firmosi deri në fund të sezonit Marsejën.[167] Ai debutoi dy ditë më vonë, duke hyrë si zëvëndësues në minutën e 74të të ndeshjes ndaj Lille; ai shënoi golin e vetëm të ekipit të tij në minutën e fundit të kohës shtesë me ndeshjen që u mbyll në një disfatë 2–1 në shtëpi.[168] Ai shënoi golin e katërt të sezonit më 3 mars në fitoren 2–0 në shtëpi kundër Saint-Étienne. Ai e festoi golin duke krijuar një story në Instagram me telefonin e tij duke festuar me shokët e ekipit para tifozëve.[169] Më 30 mars, ai u bë lojtari i parë që nga Josip Skoblar në vitet 1960' që shënon në pesë ndeshjet e para në shtëpi për Marsejën në Ligue 1.[170]

Brescia

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Më 18 gusht 2019, Balotelli firmosi një kontratë "disa vjeçare" me klubin italian Brescia si lojtar i lirë. Rroga e tij bazë ishte 1.5 milion plus bonuse të ndryshme. Kontrata e tij përfshinte rinovimin automatik nëse ekipi nuk do të binte nga kategoria.[171][172]

Balotelli debutoi me klubin më 24 shtator në humbjen 2–1 kundër Juventusit në kampionat. Ai nuk mundi të luante më herët me ekipin për shkak të një pezullimi prej katër ndeshjesh që mori gatë kohës që luante te Marseja.[173] Pesë ditë më pas, ai shënoi golin e parë me Brescian në humbjen 2–1 kundër Napolit në Stadio San Paolo.[174] Më 3 nëntor, ai ishte objekt i thirrjeve rraciste nga disa tifozë të Hellas Veronës, duke bërë që në minutën e 54të të merrte topin dhe ta godite në drejtim të tribunës ku ndodheshin këto tifozë. Ai më pas filloi të largohej në drejtim të dhomave të zhveshjes por u bind të qëndronte nga lojtarët e të dy ekipeve pas disa minutash. Ai në fund shënoi në minutën e 85të por Brescia u mposht 2–1.[175][176]

Më 5 janar 2020, Balotelli shënoi golin e vetëm të ekipit të tij në humbjen 2–1 në Stadio Olimpico kundër Lazios. Gjatë ndeshjes, ai sërisht u bë objekt i thirrjeve rraciste për të cilat ai i dënoi në rrjetet sociale.[177] Komisioni i Disiplinës i shpalli fajtorë tifozët e Lazios, por klubi kryeqytetas u gjobit me vetëm 20,000 €, duke shmangur një dënim më të rëndë.[178]

Brescia ra në Serie B në përfundim të sezonit 2019–20, duke bërë që rinovimi automatik i kontratës së tij të mos aktivizohej. Ai gjithashtu mungoi në seancat stërvitore të ekipit në qershor dhe korrik, duke bërë që klubi të mos i ofronte një kontratë të re.[179] Në nëntor 2020, Balotelli u stërvit me klubin amator të Serie D, Franciacorta, për të ruajtur formën fizike.[180]

Monza

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Më 7 dhjetor 2020, Balotelli firmosi një kontratë shtatë-mujore me Monzën në Serie B,[181] duke u bashkuar me ish shokun e ekipit te Milani Kevin-Prince Boateng, trajnerin Cristian Brocchi, pronarin Silvio Berlusconi dhe presidentin Adriano Galliano.[182] Ai debutoi më 30 dhjetor duke luajtur si titullar në fitoren 3–0 kundër Salernitanës; ai shënoi që në minutën e 4të me prekjen e parë të topit.[183] Më 1 maj 2021, pasi kishte qënë jashtë fushave për rreth një muaj për shkak dëmtimi, Balotelli u aktivizua si zëvëndësues në minutën e 80të kundër Salernitanës dhe shënoi një minutë më vonë me prekjen e parë të topit. Disa minuta më pas, ai shënoi edhe golin e dytë personal.[184]

Adana Demirspor

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Balotelli (#9) në aksion me Adana Demirspor, shkurt 2022.

Më 7 korrik 2021, Balotelli u transferua në Turqi te Adana Demirspor, duke firmosur një kontratë tre-vjeçare.[185] Ai bëri debutimin e tij në Süper Lig më 15 gusht në humbjen 1–0 në shtëpi kundër Fenerbahçes, duke luajtur si titullar për 62 minuta.[186] Më 18 shtator, Balotelli shënoi me penallti golin e parë të fitores 3–1 kundër Rizespor, duke regjistruar golin e parë në futbollin turk.[187] Më 22 maj 2022, Balotelli shënoi pesë gola në fitoren tenistike 7–0 kundër Göztepe; goli i tij i katërt, të cilën ai e shënoi me finte pas disa "step over" rresht, u nominua për çmimin FIFA Puskás 2022.[188][189] Balotelli e mbylli sezonin e tij të parë në Turqi me 18 gola në kampionat, duke barazuar rekordin e tij personal.[190]

Në gusht 2022, Balotelli u largua nga klubi pas problemeve me trajnerin Vincenzo Montella.[191][192]

Sion

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Më 31 gusht 2022, Balotelli firmosi një kontratë dy-vjeçare me klubin zviceran Sion.[193] Më 14 shtator 2023, ai u largua nga klubi pasi kontrata e tij u ndërpre.[194]

Rikthimi te Adana Demirspor

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Më 15 shtator 2023, Balotelli u rikthye te Adana Demirspor duke firmosur një kontratë një-vjeçare me mundësi rinovimi edhe për një sezon.[195] Ai e nisi sezonin duke shënuar një dopietë në ndeshjen kundër Alanyaspor më 1 tetor, duke i dhënë ekipit fitoren 4–0.[196]

Genoa

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Më 28 tetor 2024, Balotelli firmosi një kontratë deri në fund të sezonit 2024–25 me Genoan, duke u rikthyer në Serie A pas katër vitesh.[197]

Karriera ndërkombëtare

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

2007–2009: Ekipet e të rinjëve

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Në fillim, Balotelli nuk kishte mundësi t'i përgjigjej thirrjeve të ekipeve nën-15 dhe nën-17 të Italisë pasi ende konsiderohej një emigrant ganez.[198]

Më 7 gusht 2007, pesë ditë para ditëlindjes së tij të 17të, Balotelli morri thirrjen e parë në kombëtaren ganeze nga trajneri Claude Le Roy për ndeshjen miqësore kundër Senegalit në stadiumin The Den të Anglisë.[199] Balotelli e refuzoi ftesën, duke deklaruar se donte të përfaqsonte Italinë kur të bëhej i disponueshëm.[200] Ai gjithashtu shfaqi dëshirën për të luajtur me ekipin e parë të Italisë pasi të merrte pasaportën italiane.[201]

Trajneri i ekipit nën-21 Pierluigi Casiraghi deklaroi se do t'a thirrte Balotellin në ekip pasi ai të merrte pasaportën. Më 13 gusht 2008, Balotelli u pajis me pasaportë italiane.[202]

Kjo është edhe më emocionuese sesa debutimi im në Serie A. Dhurata më e mirë e ditëlindjes që mund të marr tani do të ishte një thirrje për t'u bashkuar me skuadrën e Italisë, megjithëse do të isha i lumtur të luaja për ekipin nën-21.

— Mario Balotelli[203]

Më 29 gusht, Casiraghi e fitoi në ekipin nën-21 për ndeshjet kundër Greqisë dhe Kroacisë.[204] Ai debutoi ndaj Greqisë, duke shënuar golin e parë ndërkombëtar me Italinë që barazoi 1–1.

Balotelli ishte pjesë e ekipit me 23 lojtarë që do të luante në UEFA Kampionatin Evropian nën-21 2009. Në fazën e grupeve, ai shënoi në minutën e 23të në ndeshjen e kundër vendit organizator Suedisë. Vetëm 15 minuta më pas, ai u ndëshkua me karton të kuq për një ndërhyrje në formë hakmarrje ndaj Pontus Wernbloom.[205] Italia u eleminua në gjysmë-finale nga Gjermania.[206]

2010–2012: Debutimi me ekipin e parë dhe Euro 2012

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Balotelli duke luajtur me Italinë në Euro 2012.

Në gusht 2010, Balotelli u thirr për herë në kombëtaren e parë nga trajneri Cesare Prandelli për ndeshjen miqësore kundër Bregut të Fildishtë, e cila ishte ndeshja e parë e Italisë pas FIFA Kupës së Botës 2010.[207] Ai e nisi ndeshjen si titullar sëbashku me sulmuesin tjetër debutues Amauri dhe Antonio Cassanon, me Italinë që u mposht 1–0.[208] Më 11 nëntor 2011, Balotelli shënoi golin e parë ndërkombëtar në fitoren 2–0 kundër Polonisë në një ndeshje miqësore; ai gjithashtu asistoi edhe golin e dytë.[209]

Balotelli u thirr për të luajtur në UEFA Euro 2012 në Poloni dhe Ukrainë, e cila ishte turnamenti madhor i parë në karrierën e tij.[210] Më 10 qershor 2012, Balotelli bëri debutimin e tij në turnament në barazimin 1–1 kundër Spanjës në ndeshjen e parë të fazës së grupeve;[211] ai u bë lojtari i parë me ngjyrë që luan një ndeshje për Italinë në Kampionatin Evropian ose Kupën e Botës.[212] Ai e nisi këtë ndeshje si titullar por nuk zhvilloi një paraqitje të mirë, duke humbur një mundësi shënimi një-kundër-një me Iker Casillas. Ai u zëvëndësua në minutën e 56të nga Antonio Di Natale, i cili shënoi golin e vetëm të Italisë.[213] Forma negative e Balotellit me ekipin kombëtar bëri që tifozët dhe kritikët të kërkonin që ai të ulej në stol në favor të Di Natales.[214]

Më 18 qershor, Balotelli shënoi golin e parë në turnament në fitoren 2–0 kundër Republikës së Irlandës në ndeshjen e tretë të fazës së grupeve. Në momentin kur do të festonte golin, Balotelli u ndalua nga shoku i ekipit Leonardo Bonucci, i cili i'a mbylli gojën me dorë pasi kishte frikë se ai mund të thoshte diçka që "mund t'i shkaktonte telashe".[215] Pas kësaj, Balotelli luajti si titullar në ndeshjen çerek-finale kundër Anglisë; ai sërisht humbi disa mundësi shënimi gjatë ndeshjes, por arriti të shënojë me penallti në gjuajtjet e penalltive ku Italia triumfoi.[216]

Më 28 qershor, Balotelli shënoi dy gola brënda 40 minutave në ndeshjen gjysëm-finale kundër Gjermanisë, duke i dhuruar Italisë fitoren 2–1 dhe kualifikimin në finale.[217] Pasi shënoi golin e dytë, ai hoqi fanellën e tij dhe qëndroi i palëvizur ndërsa tregonte muskujt e tij, duke krijuar një festim të famshëm.[218] Në finale, Balotelli luajti si titullar por Italia u mposht 4–0 nga Spanja.[219]

Balotelli ishte objekt i thirrjeve rraciste gjatë ndeshjes të fazës së grupeve kundër Kroacisë, e cila u gjobit me 80,000 € nga UEFA.[220] Pas përfundimit të finales, Balotelli u emërua në Ekipin e Turnamentit sëbashku me shokët e ekipit Gianluigi Buffon, Daniele De Rossi dhe Andrea Pirlo.[221] Ai ishte gjithashtu edhe golashënuesi më i mirë i turnamentit me tre gola sëbashku me pesë lojtarë të tjerë, por megjithatë ishte spanjolli Fernando Torres i cili fitoi Këpucën e Artë falë asistit të tij në finale.[222]

2013–2014: Kupa e Konfederatave dhe Kupa e Botës

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Balotelli në aksion në fitoren 2–1 të Italisë kundër Meksikës në Kupën e Konfederateve 2013.

Pas përfundimit të Euro 2012, Balotelli ishte sulmuesi titullar i ekipit në fushatën kualifikuese të FIFA Kupës së Botës 2014. Më 21 mars 2013, ai shënoi me një gjuajtje nga distanca në barazimin 1–1 kundër Brazilit në një ndeshje miqësore në Gjenevë.[223] Pesë ditë më pas, Balotelli shënoi dy golat e parë në kualifikueset e Kupës së Botës 2014 në fitoren kundër Maltës, duke vazhduar formën e tij pozitice që pas transferimit te Milani.[224] Më 3 qershor, ai u përjashtua me karton të kuq në barazimin pa gola kundër Republikës Çeke në Pragë.[225]

Më 3 qershor, Balotelli ishte pjesë e listës me 23 lojtarë që do të luanin në FIFA Kupën e Konfederateve 2013 në Brazil.[226] Italia e nisi turnamentin me një fitore 2–1 kundër Meksikës, me Balotellin i cili shënoi golin e fitores në minutat e fundit të ndeshjes.[227] Në ndeshjen e dytë të grupit, Balotelli shënoi me penallti në fitoren 4–3 kundër Japonisë, me Italinë e cila e mbylli pjesën e parë në disavantazh të dy golave.[228] Ky ishte goli i dhjetë i Balotellit me ekipin kombëtar, duke u bërë lojtari i dytë më i ri pas Giuseppe Meazzës që e arrin këtë shifër. Me këtë fitore, Italia u kualifikua në gjysmë-finalen e Kupës së Konfederatave për herë të parë në histori.[229][230] Në ndeshjen e tretë kundër vendit organizator Brazilit, Balotelli asistoi golin e Emanuele Giaccherinit, por Italia u mposht 4–2.[231] Para ndeshjes gjysëm-finale, Balotelli pësoi një dëmtim në kofshë duke u bërë i padisponueshëm për pjesën e mbetur të turnamentit.[232] Italia e mbylli turnamentin në vendin e tretë pasi fitoi finalen e vogël kundër Uruguajit.[233]

Më 10 shtator, në ndeshjen e kthimit kundër Republikës Çeke në Torino, Balotelli shënoi golin e fitores që i dha mundësinë Italisë të kualifikohej në Kupën e Botës si fitues i grupit kualifikues.[234] Balotelli e mbylli fushatën kualifikuese si kryegolashënuesi i ekipit me pesë gola. Pas fushatës së suksesshme kualifikuese, Balotelli u thirr të luante në finalet e turnamentit.[235] Ai luajti ndeshjen e tij të parë në një Kupë Bote më 14 qershor në fitoren 2–1 kundër Anglisë në ndeshjen e parë të grupit, duke shënuar golin e dytë të Italisë në minutën e 50të.[236] Pas ndeshjes, Balotelli i'a dedikoi golin të dashurës së tij Fanny Neguesha si dhe shtoi se debutimi në një Kupë Bote ishte "një ndjesi e mrekullueshme për t'u përjetuar".[237] Megjithatë, Italia i humbi dy ndeshjet e rradhës kundër Kosta Rikës dhe Uruguajit, duke u eleminuar nga turnamenti që në fazën e grupeve, gjë që solli edhe dorëheqjen e trajnerit Cesare Prandelli.[238]

2015–vazhdon: Paraqitjet sporadike

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Nën drejtimin e trajnerit të ri Antonio Conte, Balotelli u thirr një herë në nëntor 2014 por nuk mundi të luante për shkak dëmtimi. Ai nuk luajti asnjë ndeshje në kualifikueset e Euro 2016. Kjo dhe një sezon negativ me Milanin[239] bënë që ai të mos thirrej për finalet e turnamentit.[240][128]

Pasi Italia dështoi të kualifikohej në Kupën e Botës 2018, Balotelli pritej të thirrej nga trajneri i ri Luigi Di Biagio[241][242] për ndeshjet miqësore në mars 2018, por kjo gjë nuk ndodhi.[243]

Më 19 maj 2018, Balotelli u thirr për herë të parë që nga viti 2014 nga trajneri i ri Roberto Mancini për ndeshjet miqësore të Italisë në maj dhe qershor.[244] Më 28 maj, ai luajti ndeshjen e tij të parë me ekipin kombëtar që nga Kupa e Botës, duke e nisur ndeshjen kundër Arabisë Sauditë si titullar; ai shënoi golin e parë të ndeshjes në minutën e 20të dhe u zëvëndësua në minutën e 58të nga Andrea Belotti, i cili shënoi golin e dytë të Italisë.[245] Pas përfundimit të ndeshjes, Balotelli i'a dedikoi golin ish shokut të tij në ekipin kombëtar, Davide Astori, i cili ndërroi jetë disa muaj më herët.[246]

Më 24 janar 2022, pas një tjetër mungese katër-vjeçare, Balotelli u thirr nga Roberto Mancini për një seancë stërvitore tre ditore në Coverciano.[247][248]

Profili i lojtarit

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Stili i lojës

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Balotelli në aksion në finalen e Euro 2012 kundër Spanjës.

Balotelli është një lojtar i shpejtë, i shkathët, krijues dhe i fuqishëm,[249][250] i cili dallohet për rezistencën, forcën fizike, aftësinë teknike dhe instiktin për gol. Gjatësia e tij, kërcimi dhe fiziku e bëjnë Balotellin një lojtar të rrezikshëm në duelet ajërore, duke qënë i aftë të shënojë me kokë, si dhe me të dyja këmbët, brënda dhe jashtë zone,[251][252][253] edhe pse është këmbë-djathtë.[254] Pozicioni natyral i Balotellit është roli i qëndër-sulmuesit,[255][256][257] por ai mund të luajë në disa pozicione të tjera në sulm,[258][259] përfshirë sulmues i dytë[258][259][260] dhe anësor.[256][258]

Pavarësisht talentit, Balotelli është kritikuar nga trajnerë, shokë ekipi dhe media për sjelljen e tij të keqe dhe jo të pjekur,[251][252][253][261][262] për lëvizjen e tij pa top dhe nivelin e punës në fushë,[261][262][263][264] mungesën e vazhdimësisë,[265] mentalitetin,[262] si dhe temperamentin dhe sjelljen e dhunshme në fushë, gjë që e ka bërë të marri shumë kartona të panevojshëm në karrierën e tij.[86][251][265][266][267] Balotelli është akuzuar për simulime,[268] duke bërë që shokët e ekipit dhe media t'a konsiderojnë si një lojtar të talentuar por të padisiplinuar.[269]

Falë gjuajtjes së tij të fuqishme, Balotelli është një specialist i gjuajtjeve të lira,[269] si dhe konsiderohet si një gjuajtësit e penalltive më të mirë në botë,[270] një opinion i mbështetur nga shoku i tij i ekipit te City Joe Hart.[271] Balotelli humbi penalltinë e tij të parë në ndeshje zyrtare kundër Napolit më 22 shtator 2013, ku gjuajtja e tij u prit nga Pepe Reina; kjo ishte hera e parë në 22 tentativa që ai nuk shënonte.[272] Ai gjithsej ka shënuar 38 nga 43 penalltitë e marra përsipër.[273]

Personaliteti dhe figura publike

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Balotelli ka pseudonimin "Super Mario" e marrë nga personazhi me të njëjtin emër në video lojën italiane në Nintendo.[274]

Balotelli ka marrë një reputacion nga media si një personazh i vështirë, i cili merr pjesë në aktivitete të diskutueshme dhe shpesh zbavitëse. Ai dikur u përshkrua nga José Mourinho si "i pamenaxhueshëm".[275] Në qershor 2010, Balotelli dhe një grup shokësh qëlluan me pistoleta ajri në terren të hapur në Piazza della Repubblica të Milanos.[276] Edhe pse mohon se është "i çmendur" siç pretendon shpesh mentori i tij Roberto Mancini, Balotelli ka pranuar se "ndonjëherë bën gjëra të çuditshme".[277] Në vitin 2010, ai u fotografua në shoqërinë e dy mafiozëve të njohur të mafias italiane.[278] Balotelli fitoi një kult pas transferimit të tij te Manchester City.[279] Tifozët e Manchester Cityt këndonin rregullisht një këngë me tekst që i referohej aktiviteteve të tij.[280] Muzikanti Tinchy Stryder regjistroi një këngë për nder të Balotellit, e quajtur "Mario Balotelli".[281]

Balotelli ishte subjekt i historive të shumta të gazetave pas transferimit te Manchester City, disa të bazuara në fakte, të tjera objekt thashethemesh dhe spekulimesh. Brenda disa ditësh pas kalimit te City, Balotelli u përfshi në një aksident me makinë.[282] U raportua se Balotelli kishte me vete 5,000 £ në atë kohë dhe se kur një oficer policie e pyeti pse kishte një shumë kaq të madhe parash, Balotelli u përgjigj: "Sepse jam i pasur".[283] Aktivitetet jashtë fushës që përfshijnë Balotellin kanë përfshirë udhëtimin e tij në një burg të grave në Itali për të "parë rreth e rrotull"[284] si dhe gjuajtjen e shigjetave ndaj një lojtari të ekipit të të rinjve gjatë një "shakaje" në fushën stërvitore[285] – të gjitha këto janë konfirmuar të jenë të vërteta. Balotelli gjithashtu ishte objekt i thashethemeve të tabloidëve rreth tij duke u ballafaquar me një bullist në një shkollë pasi pyeti pse një tifoz i ri i Manchester Cityt nuk po ndiqte mësimet, si dhe i dha 1000 £ një njeriu të pastrehë në rrugët e Manchesterit. Të dyja këto raporte rezultuan të rreme.[286][287]

Filmimet para ndeshjes së Ligës së Evropës të Manchester Cityt me Dynamo Kyiv në mars 2011 tregonin Balotellin duke kërkuar ndihmë për të veshur një fanellë gjatë një seance stërvitore, një incident që shoku i skuadrës Edin Džeko u pa duke imituar javën e ardhshme para ndeshjes së Cityt kundër Çelsit.[288] Në shtator 2011, Balotelli u raportua se u pa duke përdorur iPad-in e tij ndërsa ishte në stolin e rezervave për Italinë gjatë ndeshjes së tyre me Ishujt Faroe,[289] edhe pse ai e mohoi këtë në një vizitë në një burg po në atë javë.[290]

Një fanellë me përmbajtjen "Why always me" (Pse gjithmonë unë?) e firmosur nga Balotelli.

Balotelli festoi golin e tij kundër Manchester United në tetor 2011 duke shfaqur një fanellë me fjalët: "Pse gjithmonë unë?" mbi të, një festë që në dukje kundërshton saktësinë e raporteve të gazetave.[291] Një ditë para ndeshjes, Balotelli dhe miqtë e tij i vunë flakën një pjese të shtëpisë së Balotellit kur në të u ndez një fishekzjarre. Më vonë atë javë, Balotelli u emërua si ambasadori i Manchesterit të Madh për sigurinë e fishekzjarreve.[292] Më 5 nëntor 2011, në shfaqjen vjetore të fishekzjarreve në Edenbridge, Kent, u zbulua një shëmbëlltyrë 12 metra e lartë e Balotellit, e kompletuar me një kapele të Super Marios, një shtëpi në dorën e djathtë dhe një fishekzjarre "Giant TNT" në të majtën e tij, të cilat i referoheshin incidentit të tij të fundit.[293][294] Në dhjetor 2011, Balotelli theu një karantinë 48-orëshe përpara ndeshjes së Manchester Cityt kundër Çelsit për të shkuar në një restorant, megjithëse ai "nuk piu alkool". Gjatë kohës atje, ai nënshkroi autografe, pozoi për fotografi me shokët e darkës dhe ishte përfshirë në një përleshje shakaje me shpata". Kjo gjë bëri që klubi nisi një hetim të brendshëm.[295] Në mars 2012, kur Interi (ish-klubi i Balotellit) mbajti një konferencë shtypi për të prezantuar trajnerin e ri Andrea Stramaccioni, Balotelli përhohësisht e ndërpreu këtë event.[296] Më 27 qershor 2012, Balotelli shpjegoi pse nuk feston kur shënon: "Kur shënoj, nuk festoj sepse është puna ime. Kur një postier dërgon letra, a feston ai?" Një ditë më vonë ai shënoi një dygolësh kundër Gjermanisë në gjysëm-finalen e Euro 2012 dhe festoi duke hequr fanellën dhe duke shfaqur muskujt, gjë që e popullarizoi këtë deklaratë e tij për shkak të ironisë.[297] Në dhjetor 2012, Balotelli vendosi të dërgonte Manchester Cityn në një gjykatë të Premier Ligës për të protestuar kundër një gjobe për arsye disiplinore, por përfundimisht hoqi dorë nga aplikimi i tij një ditë përpara seancës.[298] Më 1 dhjetor 2014, Balotelli u akuzua për racizëm dhe antisemitizëm për postimin e një imazhi në Instagram të personazhit të videolojës Mario. Imazhi promovoi antiracizmin duke u thënë të tjerëve që të jenë si personazhi, duke i atribuar cilësi të lidhura në mënyrë stereotipike me etni të ndryshme, duke i dhënë fund idesë se ai "kërcen si një zezak dhe rrëmben monedha si një çifut". Në përgjigje të kritikave, ai shkroi: "Mamaja ime është çifute, kështu që të gjithë ju mbylleni gojën".[299][300][301]

I thashë, nëse do të luante me mua 10 vjet më parë, do të të jepja çdo ditë, ndoshta një grusht në kokë. Ka mënyra të ndryshme për të ndihmuar një djalë si Mario. Unë nuk flas me të çdo ditë, përndryshe do të më duhej një psikolog, por flas me të sepse nuk dua që ai të humbasë cilësinë e tij. Nëse Mario nuk është një nga lojtarët më të mirë në botë, do të jetë faji i tij, sepse ai ka gjithçka. Mario mund të jetë një nga lojtarët më të mirë në Evropë. Nuk dua që ai të humbasë talentin e tij.

— Mancini më 6 prill 2012[302]

Unë i mbarova fjalët e mia për të. Mbarova. E dua si djalë, si lojtar. Une e njoh ate. Ai nuk është një djalë i keq dhe [ai] është një lojtar fantastik. Por, në këtë moment më vjen shumë keq për të sepse vazhdon të humbasë talentin, cilësinë e tij. Shpresoj, për të, ai mund të kuptojë se është në një rrugë të keqe për të ardhmen e tij. Dhe ai mund të ndryshojë sjelljen e tij në të ardhmen. Por unë kam mbaruar.

— Mancini më 8 prill 2012, pas përjashtimit me karton të kuq të Balotellit kundër Arsenal[87]

Jeta personale

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Në vitin 2012, Balotelli u shfaq në GQ, ku u emërua njeriu i dytë i veshur më mirë në botë pas muzikantit britanik Tinie Tempah.[303] Balotelli gjithashtu u shfaq në kopertinën e edicionit të nëntorit 2012 të revistës Time.[304]

Balotelli është një adhurues i arteve marciale të përziera dhe ka thënë në të kaluarën se do të donte të konkuronte në këtë sport profesionalisht nëse nuk do të ishte futbollist.[305] Ai nuk pi më alkohol.[306]

Në korrik 2012, ish e dashura e Balotellit Raffaella Fico zbuloi se ishte shtatëzanë me fëmijën e tij,[307] kurse Balotelli deklaroi se do të merrte përgjegjësitë prindëronte vetëm nëse testi i ADN-së dilte pozitiv.[308] Fëmija e quajtur Pia lindi më 5 dhjetor 2012.[309] Po në atë muaj, Fico akuzoi Balotellin për "mungesë interesi" dhe "papërgjegjshmëri" për vajzën e saj të sapolindur. Si përgjigje, Balotelli kërcënoi se do të ndërmarrë veprime ligjore kundër Ficos për të mbrojtur reputacionin e tij kundër akuzave të rreme.[310][311] Në shkurt 2014, Balotelli më në fund e pranoi Pian si vajzën e tij pas një testi ADN-je e cila doli pozitive.[312][313]

Balotelli ishte në një marrëdhënje me modelen Fanny Neguesha në vitet 2013 dhe 2014, duke qënë edhe i fejuar për një periudhë.[314] Më 28 shtator 2017, Balotelli u bë baba për herë të dytë pas ardhjes në jetë të djalit të tij Lion, i cili lindi nga një grua e paidentifikuar.[315]

Statistikat e karrierës

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Klube

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Redaktuar më 12 nëntor 2023[316]
Ndeshjet dhe golat sipas klubit, sezonit dhe kompeticionit
Klubi Sezoni Liga Kupa Kombëtare Kupa e Ligës Kontinenti Tjetër Gjithsej
Divizioni Ndsh Gola Ndsh Gola Ndsh Gola Ndsh Gola Ndsh Gola Ndsh Gola
Lumezzane 2005–06 Serie C1 2 0 — — — — 2 0
Inter Milan 2007–08 Serie A 11 3 4 4 — 0 0 0 0 15 7
2008–09 Serie A 22 8 2 0 — 6[a] 1 1[b] 1 31 10
2009–10 Serie A 26 9 5 1 — 8[a] 1 1[b] 0 40 11
Gjithsej 59 20 11 5 — 14 2 2 1 86 28
Manchester City 2010–11 Premier League 17 6 5 1 0 0 6[c] 3 — 28 10
2011–12 Premier League 23 13 0 0 2 1 6[d] 3 1[e] 0 32 17
2012–13 Premier League 14 1 1 0 1 1 4[a] 1 0 0 20 3
Gjithsej 54 20 6 1 3 2 16 7 1 0 80 30
AC Milan 2012–13 Serie A 13 12 0 0 — — — 13 12
2013–14 Serie A 30 14 1 1 — 10[a] 3 — 41 18
Gjithsej 43 26 1 1 — 10 3 — 54 30
Liverpool 2014–15 Premier League 16 1 4 0 3 1 5[f] 2 — 28 4
AC Milan (huazim) 2015–16 Serie A 20 1 3 2 — — — 23 3
Nice 2016–17 Ligue 1 23 15 0 0 1 1 4[c] 1 — 28 17
2017–18 Ligue 1 28 18 0 0 1 1 9[g] 7 — 38 26
2018–19 Ligue 1 10 0 0 0 0 0 — — 10 0
Gjithsej 61 33 0 0 2 2 13 8 — 76 43
Marseille 2018–19 Ligue 1 15 8 0 0 0 0 — — 15 8
Brescia 2019–20 Serie A 19 5 0 0 — — — 19 5
Monza 2020–21 Serie B 12 5 — — — 2[h] 1 14 6
Adana Demirspor 2021–22 Süper Lig 31 18 2 1 — — — 33 19
2022–23 Süper Lig 2 0 0 0 — — – 2 0
Gjithsej 33 18 2 1 — — — 35 19
Sion 2022–23 Swiss Super League 18 6 1 0 — — — 19 6
Adana Demirspor 2023–24 Süper Lig 5 3 0 0 — 0 0 — 5 3
Gjithsej karriera 357 146 28 10 8 5 58 22 5 2 456 185
  1. ^ a b c d Të gjitha ndeshjet në UEFA Ligën e Kampioneve
  2. ^ a b Ndeshje në Supercoppa Italiana
  3. ^ a b Të gjitha ndeshjet në UEFA Ligën e Evropës
  4. ^ Tre ndeshje dhe dy gola në UEFA Ligën e Kampioneve, tre ndeshje dhe një gol në UEFA Ligën e Evropës
  5. ^ Appearance in FA Community Shield
  6. ^ Tre ndeshje dhe një gol në UEFA Ligën e Kampioneve, dy ndeshje dhe një gol në UEFA Ligën e Evropës
  7. ^ Dy ndeshje dhe një gol në UEFA Ligën e Kampioneve, pesë ndeshje dhe katër gola në UEFA Ligën e Evropës
  8. ^ Të gjitha ndeshjet në fazën play-off për promocion të Serie B

Kombëtarja

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Burimi: [317][318]

Ndeshjet dhe golat sipas ekipit kombëtar dhe vitit
Ekipi kombëtar Viti Ndsh Gola
Italia 2010 2 0
2011 5 1
2012 9 4
2013 13 7
2014 4 1
2015 0 0
2016 0 0
2017 0 0
2018 3 1
Gjithsej 36 14

Trofe

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Klube

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Internazionale[316]
Manchester City[316]

Kombëtarja

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Italia[316]

Personale

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Referime

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
  1. ^ "2014 FIFA World Cup Brazil List of Players" [2014 FIFA Kupa e Botës Brazil Lista e lojtarëve] (PDF) (në anglisht). FIFA. 10 qershor 2014. fq. 21. Arkivuar nga origjinali (pdf) më 15 janar 2017. Marrë më 25 korrik 2024.
  2. ^ "Comunicato Ufficiale N. 210" [Komunikata zyrtare Nr. 210] (PDF). legaseriea.it (në italisht). Lega Serie A. 22 prill 2016. fq. 2. Arkivuar nga origjinali (pdf) më 27 gusht 2016. Marrë më 25 korrik 2016.
  3. ^ "Mario Balotelli" (në anglisht). Premier League. Arkivuar nga origjinali më 2 tetor 2013. Marrë më 9 qershor 2013.
  4. ^ "Mario Balotelli" (në anglisht). ESPN FC. Marrë më 9 qershor 2013.
  5. ^ "Balotelli saluta l'Italia "Ho bisogno di giocare"" [Balotelli përshëndet Italinë "Kam nevojë për të luajtur"] (në italisht). La Gazzetta dello Sport. 13 gusht 2010. Marrë më 13 gusht 2010.
  6. ^ "Balotelli signs for City" [Balotelli firmos për Cityn] (në anglisht). Manchester City F.C. 13 gusht 2010. Arkivuar nga origjinali më 16 gusht 2010. Marrë më 13 gusht 2010.
  7. ^ "Balotelli, maravillado con Thiago desde su paso por el Barça" (në spanjisht). Sport. 11 gusht 2011. Arkivuar nga origjinali më 10 shkurt 2012. Marrë më 11 gusht 2011.
  8. ^ Paolo Menicucci (15 prill 2016). "Stars of UEFA EURO 2016: Gianluigi Buffon". UEFA.com (në anglisht). Marrë më 15 prill 2016.
  9. ^ "Confederations Cup: Gol Fatti" (në italisht). Italia1910. Marrë më 3 maj 2016.
  10. ^ Jacob Bentley-York (6 shtator 2021). "NOT SO SUPER MARIO Mario Balotelli's later career has been 'disappointing for everyone' – says his former Man City boss Roberto Mancini" (në anglisht). The Sun. Marrë më 17 dhjetor 2023.
  11. ^ Nick Ames (16 shtator 2016). "Balotelli, Bendtner and why talent alone is not enough to succeed" (në anglisht). ESPN FC. Marrë më 17 dhjetor 2023.
  12. ^ a b c Gavriel Fiske. "The improbable Jewish 'heritage' of Italy's goal-scoring eccentric". The Times of Israel (në anglisht). Marrë më 4 shtator 2013.
  13. ^ a b "Mario Story" (në anglisht). Mario Balotelli Official Website. Arkivuar nga origjinali më 24 shkurt 2012. Marrë më 7 nëntor 2010.
  14. ^ "Our man on the Italian side – Israel Culture, Ynetnews" (në anglisht). Ynetnews.com. Marrë më 4 shtator 2013.
  15. ^ JTA (1 korrik 2012). "Italian Son of Jewish Foster Mom Leads Team Into Euro 2012 Final". Haaretz (në anglisht).
  16. ^ "'Super Mario' Challenges The Idea of Who's An Italian" (në anglisht). NPR. Marrë më 4 shtator 2013.
  17. ^ "Italian soccer star raised by Jewish parents" (në anglisht). The Canadian Jewish News. 6 korrik 2012. Marrë më 4 shtator 2013.
  18. ^ Avi Issacharoff. "The improbable Jewish 'heritage' of Italy's goal-scoring eccentric". The Times of Israel (në anglisht). Marrë më 4 shtator 2013.
  19. ^ Simon Bird (9 qershor 2012). "Racism: Italian Nazis abuse Mario Balotelli" (në anglisht). The Mirror.
  20. ^ Michael Calvin (6 janar 2013). "The Last Word: Kevin-Prince Boateng isn't a hero, just a human being" (në anglisht). The Independent. Arkivuar nga origjinali më 8 janar 2013. Marrë më 6 janar 2013.
  21. ^ "Mario Balotelli Reveals It Was His Late Father's Dream To See Him Play For Brescia". Sport Bible (në anglisht). 19 gusht 2019. Arkivuar nga origjinali më 8 qershor 2023. Marrë më 16 dhjetor 2023.
  22. ^ "The improbable Jewish 'heritage' of Italy's Ghana-born goal-scoring eccentric" (në anglisht). Times of Israel. 29 qershor 2012.
  23. ^ "Mario Balotelli: Israel's new darling" (në anglisht). GlobalPost. 2 korrik 2012. Marrë më 4 shtator 2013.
  24. ^ "Inter's Balotelli gets Italian citizenship" (në anglisht). Italy Magazine. 15 gusht 2008. Arkivuar nga origjinali më 15 dhjetor 2008. Marrë më 16 maj 2009.
  25. ^ "Balotelli tricolore: Sono italiano, mi sento italiano: mai voluto il Ghana" (në italisht). Il Giorno. 4 shtator 2008. Arkivuar nga origjinali më 20 korrik 2009.
  26. ^ George Patrick (27 nëntor 2012). "Yaya Toure convinces Balotelli to visit Ghana" (në anglisht). AllSports. Arkivuar nga origjinali më 1 shkurt 2014. Marrë më 24 janar 2014.
  27. ^ "Balotelli, maravillado con Thiago desde su paso por el Barça". Sport (gazetë) (në spanjisht). 11 gusht 2011. Arkivuar nga origjinali më 10 shkurt 2012. Marrë më 11 gusht 2011.
  28. ^ a b FC Internazionale Milano 2006–07 bilancio, PDF purchased from CCIAA (në italisht)
  29. ^ "Sheffield FC 2–5 Inter". sufc.co.uk (në anglisht). Sheffield United. 8 nëntor 2007. Arkivuar nga origjinali më 19 prill 2009. Marrë më 8 nëntor 2007.
  30. ^ "Cagliari 0–2 Inter Milan" (në anglisht). ESPN FC. Arkivuar nga origjinali më 24 tetor 2012. Marrë më 30 dhjetor 2010.
  31. ^ "Balotelli Biography" (në anglisht). Football Database. Arkivuar nga origjinali më 14 gusht 2010. Marrë më 16 maj 2009.
  32. ^ "A star is born in Milan:Mario Balotelli" (në anglisht). Soccer Lens. 31 janar 2008. Marrë më 16 maj 2009.
  33. ^ "Inter Milan 2–0 Atalanta" (në anglisht). Italian Soccer Serie A. 6 prill 2008. Arkivuar nga origjinali më 23 qershor 2008. Marrë më 16 maj 2009.
  34. ^ "Parma 0–2 Inter Milan" (në anglisht). ESPN FC. 18 maj 2008. Arkivuar nga origjinali më 24 mars 2012. Marrë më 16 maj 2009.
  35. ^ "Inter Milan-AS Roma: Penalty Shootout Seals Super Cup Victory For Jose Mourinho" (në anglisht). Bleacher Report. 24 gusht 2008. Arkivuar nga origjinali më 27 shtator 2013. Marrë më 16 korrik 2012.
  36. ^ Davide Chinellato (4 nëntor 2008). "Cruz toglie l'Inter dai guai 3–3 con l'Anorthosis". La Gazzetta dello Sport (në italisht). Marrë më 30 dhjetor 2010.
  37. ^ Mark Meadows (20 prill 2009). "Inter president chides Juve fans for racist chants" (në anglisht). Reuters. Arkivuar nga origjinali më 23 prill 2009. Marrë më 20 prill 2009.
  38. ^ "Juve punished over racial abuse" (në anglisht). BBC Sport. 20 prill 2009. Marrë më 15 maj 2009.
  39. ^ "Mourinho wins Serie A with Inter" (në anglisht). BBC Sport. 16 maj 2009. Marrë më 18 maj 2009.
  40. ^ "Mourinho gets tough with Balotelli" (në anglisht). FIFA. 12 janar 2009. Arkivuar nga origjinali më 23 janar 2009. Marrë më 18 maj 2009.
  41. ^ "Juve fans continue to bait Balotelli" (në anglisht). AFP. 17 janar 2010. Arkivuar nga origjinali më 9 tetor 2010. Marrë më 25 janar 2010.
  42. ^ "Jose Mourinho savages 'awful' Inter players" (në anglisht). The Guardian. 9 nëntor 2009. Marrë më 12 maj 2010.
  43. ^ "Juventus 2–1 Internazionale: Marchisio magic seals Juve win over Inter" (në anglisht). ESPN FC. 6 dhjetor 2009. Arkivuar nga origjinali më 23 tetor 2012. Marrë më 27 nëntor 2023.
  44. ^ "La meglio gioventù" (në italisht). Itali: La Stampa. 7 dhjetor 2009. Arkivuar nga origjinali më 13 korrik 2011. Marrë më 27 nëntor 2023.
  45. ^ "Mourinho sees red as Inter lose in Turin" (në anglisht). Cable News Network (CNN). 5 dhjetor 2009. Marrë më 21 qershor 2012.
  46. ^ Dominic Fifield (15 mars 2010). "I should still be manager at Chelsea, says José Mourinho" (në anglisht). The Guardian. Marrë më 19 mars 2010.
  47. ^ "Inter Milan captain Zanetti urges Balotelli to get head down and work" (në anglisht). TribalFootball.com. 16 mars 2010. Arkivuar nga origjinali më 22 mars 2010. Marrë më 19 mars 2010.
  48. ^ "Materazzi questions Balotelli attitude" (në anglisht). ESPN FC. 17 mars 2010. Arkivuar nga origjinali më 23 tetor 2012. Marrë më 19 mars 2010.
  49. ^ "Tapiro a Balotelli Mario indossa la maglia del Milan" (në italisht). Itali: La Stampa. 22 mars 2010. Arkivuar nga origjinali më 26 korrik 2013. Marrë më 23 mars 2010.
  50. ^ "Mario Balotelli statement". inter.it (në anglisht). F.C. Internazionale Milano. 1 prill 2010. Arkivuar nga origjinali më 19 gusht 2012. Marrë më 1 prill 2010.
  51. ^ "Bad-boy Balotelli scores on return as leaders Inter Milan bounce back" (në anglisht). Cable News Network (CNN). 3 prill 2010. Marrë më 21 qershor 2012.
  52. ^ "Inter round on Balotelli" (në anglisht). Sky Sports. 21 prill 2010. Marrë më 22 prill 2010.
  53. ^ "Balotelli: Italy helped my popularity" (në anglisht). Fox Sports on MSN. 24 mars 2013. Marrë më 17 maj 2014.
  54. ^ "Booed Balotelli throws jersey And fans try to attack him". La Gazzetta dello Sport (në anglisht). 20 prill 2010. Arkivuar nga origjinali më 29 shkurt 2012. Marrë më 22 prill 2010.
  55. ^ Thomas Hyde (13 korrik 2010). "Manchester United join City in race to sign Inter Milan striker Mario Balotelli". The Telegraph (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 11 janar 2022. Marrë më 21 qershor 2012.
  56. ^ F.C. Internazionale Milano (tetor 2011). FC Internazionale Milano SpA 2010–11 Bilancio [Report and Accounts] (në italisht). CCIAA.
  57. ^ "Inter, una tripletta in rosso". ju29ro.com (në italisht). 31 dhjetor 2010. Arkivuar nga origjinali më 28 mars 2019. Marrë më 23 qershor 2011.
  58. ^ a b "Man City complete Balotelli deal" (në anglisht). BBC Sport. 13 gusht 2010.
  59. ^ Zak Brown (17 gusht 2010). "Mario Balotelli to wear No.45 for Manchester City after swapping with youngster Greg Cunningham" (në anglisht). Goal.com. Marrë më 24 janar 2014.
  60. ^ "FC Timişoara 0–1 Man City" (në anglisht). BBC Sport. 19 gusht 2010. Marrë më 19 gusht 2010.
  61. ^ "Mario Balotelli moves closer to Man City return" (në anglisht). BBC Sport. 28 shtator 2010. Marrë më 29 shtator 2010.
  62. ^ "Balotelli does not have a release clause and will not leave City, says agent" (në anglisht). BBC Sport. 29 tetor 2010. Marrë më 7 nëntor 2010.
  63. ^ "Mario Balotelli pleads for time at Manchester City after admitting physical struggles" (në anglisht). Londër: Daily Telegraph. 3 nëntor 2010. Arkivuar nga origjinali më 11 janar 2022. Marrë më 7 nëntor 2010.
  64. ^ "West Brom 0–2 Man City" (në anglisht). BBC Sport. 7 nëntor 2010. Marrë më 7 nëntor 2010.
  65. ^ "Man City will appeal against Mario Balotelli's red card" (në anglisht). BBC Sport. 7 nëntor 2010. Marrë më 7 nëntor 2010.
  66. ^ Saj Chowdhury (1 dhjetor 2010). "Man City 3–0 Red Bull Salzburg" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 23 shkurt 2011.
  67. ^ Katy Murrels (22 dhjetor 2010). "Balotelli wins award" (në anglisht). The Guardian. Marrë më 22 dhjetor 2010.
  68. ^ Paul Fletcher (28 dhjetor 2010). "Man City 4–0 Aston Villa" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 23 shkurt 2011.
  69. ^ Saj Chowdhury (17 mars 2011). "Man City 1 – 0 Dynamo Kiev (agg 1 – 2)". BBC Sport (në anglisht). Marrë më 23 mars 2011.
  70. ^ Steve Tongue (16 maj 2011). "Touré brings City's long wait to an end" (në anglisht). Londër: The Independent. Marrë më 16 maj 2011.
  71. ^ "Balotelli as good as Messi and Ronaldo – Mancini" (në anglisht). ESPN FC. 24 tetor 2011. Arkivuar nga origjinali më 14 maj 2013. Marrë më 26 tetor 2011.
  72. ^ "Man City beat Birmingham" (në anglisht). Eurosport. 21 shtator 2011. Marrë më 28 nëntor 2023.
  73. ^ "Man City 2–0 Everton" (në anglisht). ESPN FC. 24 shtator 2011. Marrë më 28 nëntor 2023.
  74. ^ "Blackburn 0–4 Manchester City" (në anglisht). BBC Sport. 1 tetor 2011. Marrë më 28 nëntor 2023.
  75. ^ "Man Utd 1–6 Man City" (në anglisht). BBC Sport. 23 tetor 2011.
  76. ^ "Villarreal 0–3 Man City" (në anglisht). BBC Sport. 2 nëntor 2011.
  77. ^ "City claim Anfield point" (në anglisht). Sky Sports. 29 nëntor 2011. Marrë më 24 janar 2014.
  78. ^ Daniel Taylor (5 dhjetor 2011). "Rampant Manchester City are 'frightening' says Norwich's Paul Lambert | Football". The Guardian (në anglisht). Londër. Marrë më 28 dhjetor 2011.
  79. ^ Sam Lyon (12 dhjetor 2011). "Chelsea v Man City as it happened" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 28 dhjetor 2011.
  80. ^ a b "Mario Balotelli charged with violent conduct by FA" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 24 janar 2012.
  81. ^ Phil McNulty (22 janar 2012). "Man City 3–2 Tottenham" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 24 janar 2012.
  82. ^ Phil Dawkes (25 shkurt 2012). "Man City 3–0 Blackburn" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 10 mars 2012.
  83. ^ Alistair Magowan (3 mars 2012). "Man City 2–0 Bolton" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 10 mars 2012.
  84. ^ "Mancini nearly took Balotelli off after five minutes". uk.eurosport.yahoo.com (në anglisht). Eurosport. 31 mars 2012. Marrë më 31 mars 2012.
  85. ^ Daniel Taylor (8 prill 2012). "Manchester City's title hopes sunk by Mikel Arteta's late Arsenal goal" (në anglisht). The Guardian. Marrë më 8 prill 2012.
  86. ^ a b "Man City's Mario Balotelli avoids ban for Alex Song tackle" (në anglisht). BBC Sport. 10 prill 2012. Marrë më 21 qershor 2012.
  87. ^ a b Dominic Fifield (8 prill 2012). "Mario Balotelli may have played last Manchester City game – Mancini" (në anglisht). The Guardian. Marrë më 8 prill 2012.
  88. ^ Phil McNulty (13 maj 2012). "Man City 3–2 QPR" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 17 nëntor 2012.
  89. ^ Simon Austin. "Mario Balotelli: Man City striker takes club to tribunal" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 18 dhjetor 2012.
  90. ^ "Mario Balotelli completes move to Milan from Manchester City" (në anglisht). The Guardian. 31 janar 2013. Marrë më 31 janar 2013.
  91. ^ "Mario Balotelli: AC Milan agree deal to sign Manchester City striker" (në anglisht). BBC Sport. 29 janar 2013. Marrë më 29 janar 2013.
  92. ^ Dominic Fifield (29 janar 2013). "Roberto Mancini 'so sad' over Mario Balotelli's Manchester City exit" (në anglisht). The Guardian. Marrë më 29 janar 2013.
  93. ^ "A.C. Milan Official Communication". acmilan.com (në anglisht). A.C. Milan. 31 janar 2013. Marrë më 31 janar 2013.
  94. ^ Paul Gorst (30 janar 2013). "Balotelli: I ran to join Milan" (në anglisht). Goal.com. Marrë më 30 janar 2013.
  95. ^ "Mario Balotelli's return to Milan marred by fans clashing with police – video" (në anglisht). The Guardian. 31 janar 2013. Marrë më 31 janar 2013.
  96. ^ "Italy's election: Scandal, fascism and football". The Economist (në anglisht). 2 shkurt 2013. Marrë më 2 shkurt 2013.
  97. ^ "Mario Balotelli scores twice on Milan debut to secure win over Udinese" (në anglisht). The Guardian. 3 shkurt 2013. Marrë më 3 shkurt 2013.
  98. ^ "Super Mario for Milan" (në anglisht). Sky Sports. 15 shkurt 2013. Marrë më 24 janar 2014.
  99. ^ "Mario Balotelli scored a brilliant free-kick last night to make it 4 goals in 3 games for AC Milan" (në anglisht). The Score. 16 shkurt 2013. Arkivuar nga origjinali më 2 shkurt 2014. Marrë më 24 janar 2014.
  100. ^ Tom Adams (8 mars 2013). "Serie A – Balotelli on target again as Milan beat Genoa" (në anglisht). Eurosport. Marrë më 24 janar 2014.
  101. ^ "Balotelli brace lifts Milan spirits" (në anglisht). Sky Sports. 17 mars 2013. Marrë më 24 janar 2014.
  102. ^ "Milan-Catania 4–2, Pazzini salva il terzo posto" (në italisht). La Repubblica. 28 prill 2013.
  103. ^ "AC Milan-Torino Preview: Rossoneri clambering for Champions League qualification" (në anglisht). Goal.com. Marrë më 4 maj 2013.
  104. ^ "Pescara-Milan 0–4, rossoneri ad un passo dalla Champions" (në italisht). La Repubblica. 8 maj 2013.
  105. ^ "Italian soccer match stopped due to racist abuse of Milan's Balotelli" (në anglisht). CNN. 14 maj 2013. Marrë më 4 nëntor 2019.
  106. ^ "Mario Balotelli helps rescue AC Milan Champions League place" (në anglisht). BBC Sport. 19 maj 2013. Marrë më 8 qershor 2013.
  107. ^ "Mario Balotelli misses first penalty of his career as AC Milan lose to Napoli in Serie A clash at San Siro" (në anglisht). The Daily Telegraph. 23 shtator 2013. Marrë më 17 maj 2014.
  108. ^ "Balotelli hits out on Twitter" (në anglisht). Football Italia. 3 dhjetor 2013. Marrë më 17 maj 2014.
  109. ^ "Balotelli's free-kick goal vs. Livorno was clocked at 109 km/h". inagist.com (në anglisht). 6 dhjetor 2013. Arkivuar nga origjinali më 11 dhjetor 2013.
  110. ^ Ben Smith (21 gusht 2014). "Mario Balotelli: Liverpool agree £16m fee for AC Milan striker" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 21 gusht 2014.
  111. ^ "Mario Balotelli: Liverpool complete £16m transfer" (në anglisht). BBC Sport. 25 gusht 2014. Marrë më 25 gusht 2014.
  112. ^ Mihaitalazarica (25 gusht 2014). "Reds complete Mario Balotelli deal" (në anglisht). Liverpool. Marrë më 25 gusht 2014.
  113. ^ "Tottenham Hotspur 0–3 Liverpool" (në anglisht). BBC Sport. 31 gusht 2014. Marrë më 31 gusht 2014.
  114. ^ Sam Sheringham (16 shtator 2014). "Liverpool 2–1 Ludo Razgd" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 17 shtator 2014.
  115. ^ Phil McNulty (23 tetor 2014). "Mario Balotelli's shirt swap angers Liverpool boss Brendan Rodgers" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 23 tetor 2014.
  116. ^ "Mario Balotelli: Liverpool striker banned for one game and fined" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 18 dhjetor 2014.
  117. ^ Phil McNulty (10 shkurt 2015). "Liverpool 3–2 Tottenham" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 11 shkurt 2015.
  118. ^ Will Jenkins. "Worst 5 Signings Of The 2014/2015 Premier League Season So Far" (në anglisht). Sport Bible. Marrë më 4 nëntor 2015.[lidhje e vdekur]
  119. ^ "20 worst Premier League signings of the 2014/15 season". The Daily Telegraph (në anglisht). 4 qershor 2015. Marrë më 4 nëntor 2015.
  120. ^ "Official: Balotelli joins Milan on loan". acmilan.com (në anglisht). A.C. Milan. 27 gusht 2015. Marrë më 27 gusht 2015.
  121. ^ "Guarin wins derby for Inter" (në anglisht). Sky Sports. 13 shtator 2015. Marrë më 1 dhjetor 2023.
  122. ^ "Mario Balotelli sets Milan on their way to a fine win against Udinese". The Guardian (në anglisht). 22 shtator 2015. Marrë më 4 tetor 2015.
  123. ^ "Mario Balotelli set to miss three months at Milan due to hernia operation". The Guardian (në anglisht). 18 nëntor 2015. Marrë më 18 nëntor 2015.
  124. ^ "Milan 2–0 Fiorentina" (në anglisht). BBC Sport. 17 janar 2016.
  125. ^ "Coppa: Balo sinks Alessandria" (në anglisht). Football Italia. 26 janar 2016. Marrë më 5 shkurt 2016.
  126. ^ a b "Milan 3–3 Frosinone" (në anglisht). BBC Sport. 1 maj 2016. Marrë më 2 maj 2016.
  127. ^ a b "Sassuolo in the Europa League" (në anglisht). Football Italia. 21 maj 2016. Marrë më 30 maj 2016.
  128. ^ a b "Mario Balotelli and Andrea Pirlo omitted from Italy's Euro 2016 squad". The Guardian (në anglisht). 23 maj 2016. Marrë më 30 maj 2016.
  129. ^ "Mario Balotelli calls Liverpool move the 'worst mistake' of his life" (në anglisht). ESPN FC. 12 shtator 2016.
  130. ^ "Mario Balotelli completes move from Liverpool to Nice on free transfer". The Guardian (në anglisht). 31 gusht 2016. Marrë më 31 gusht 2016.
  131. ^ "Mario Balotelli bags double and says Liverpool was 'worst mistake of my life'". The Guardian (në anglisht). 11 shtator 2016.
  132. ^ "Ligue 1 – Week 4 – Allianz Riviera". ligue1.com (në anglisht). Ligue 1. 11 shtator 2016. Arkivuar nga origjinali më 5 shtator 2018. Marrë më 2 dhjetor 2023.
  133. ^ "Mario Balotelli scores twice again as Nice thrash Monaco 4–0 in Ligue 1". The Guardian (në anglisht). 21 shtator 2016.
  134. ^ "Nice without Balotelli in Nancy". ligue1.com (në anglisht). Ligue 1. 25 shtator 2016.
  135. ^ "Match Summary, 2016–2017 UEFA Europa League Group Stage (Group I) Krasnodar vs Nice" (në anglisht). UEFA. 30 shtator 2016.
  136. ^ "Watch: Mario Balotelli scores again for Nice, in Europa League loss". Sports Illustrated (në anglisht). 29 shtator 2016.
  137. ^ "Liverpool 1–0 Beşiktaş" (në anglisht). BBC Sport. 19 shkurt 2015. Marrë më 2 dhjetor 2023.
  138. ^ "Super Mario does it again". ligue1.com (në anglisht). Ligue 1. 2 tetor 2016.
  139. ^ "Mario Balotelli red card set to be rescinded" (në anglisht). Eurosport. 3 tetor 2016.
  140. ^ "Mario Balotelli has red card versus Lorient rescinded, can play in next match" (në anglisht). ESPN FC. 6 tetor 2016. Marrë më 7 tetor 2016.
  141. ^ "Mario Balotelli sent off for kicking out as nine-man Nice are held at Bordeaux" (në anglisht). The Guardian. 22 dhjetor 2016.
  142. ^ "Nice held again as 10-man Bastia hang on" (në anglisht). ESPN FC. 20 janar 2017. Marrë më 2 dhjetor 2023.
  143. ^ "Mario Balotelli: Nice striker makes Bastia racist abuse claim" (në anglisht). BBC Sport. 21 janar 2017.
  144. ^ "Mario Balotelli suffered racial abuse in Bastia, says Nice team-mate Alassane Plea" (në anglisht). BBC Sport. 22 janar 2017.
  145. ^ "Mario Balotelli sent off but Nice still win to move second in Ligue 1" (në anglisht). ESPN FC. 18 shkurt 2017.
  146. ^ "Mario Balotelli given red card for Nice after 'insulting' referee" (në anglisht). Sky Sports. 19 shkurt 2017.
  147. ^ "Balotelli two-match ban" (në anglisht). Football Italia. 23 shkurt 2017. Marrë më 24 shkurt 2017.
  148. ^ "Bastia handed three-match stadium ban for racist abuse of Mario Balotelli". The Guardian (në anglisht). 24 shkurt 2017.
  149. ^ "Mario Balotelli: Bastia punished after fans racially abuse Nice striker" (në anglisht). BBC Sport. 24 shkurt 2017.
  150. ^ "Mario Balotelli sanctionné par la Commission de discipline, Bastia menacé d'un retrait de point" (në frëngjisht). Foot Mercato. 23 shkurt 2017.
  151. ^ "Nice 2–2 Caen" (në anglisht). BBC Sport. 10 mars 2017.
  152. ^ "Official: Balotelli renews with Nice" (në anglisht). Football Italia. 25 qershor 2017.
  153. ^ "Ajax stayed on course to reach a Champions League play-off after earning a 1–1 draw at Nice in the first leg of their third qualifying round tie, while Celtic were held to a goalless stalemate at home by Rosenborg on Wednesday" (në anglisht). Sky Sport. 26 korrik 2017.
  154. ^ "Nice 4–0 Monaco" (në anglisht). BBC Sport. 9 shtator 2017. Marrë më 2 dhjetor 2023.
  155. ^ "Napoli show easy dominance to put Nice away 2-0" (në anglisht). The Siren Song. 22 gusht 2017. Marrë më 2 dhjetor 2023.
  156. ^ "Zulte Waregem 1–5 Nice" (në anglisht). ESPN FC. 14 shtator 2017. Marrë më 2 dhjetor 2023.
  157. ^ "Rennais vs. Nice 0 – 1" (në anglisht). Soccerway. 17 shtator 2017. Marrë më 2 dhjetor 2023.
  158. ^ "Nice 1–0 Dijon" (në anglisht). ESPN FC. 5 nëntor 2017. Marrë më 2 dhjetor 2023.
  159. ^ "Nice 3–0 Metz" (në anglisht). ESPN FC. 2 dhjetor 2017. Marrë më 2 dhjetor 2023.
  160. ^ "Mario Balotelli celebrates winner for Nice at Nantes with pitch invader" (në anglisht). ESPN FC. 10 dhjetor 2017. Marrë më 2 dhjetor 2023.
  161. ^ "Mario Balotelli scores winner as Nice edge past Bordeaux" (në anglisht). ESPN FC. 17 dhjetor 2017. Marrë më 2 dhjetor 2023.
  162. ^ "Mario Balotelli recalled to Italy squad for first time since 2014 World Cup" (në anglisht). ESPN FC. 19 maj 2018. Marrë më 22 gusht 2018.
  163. ^ "Nice boss Patrick Vieira admits he would 'slam Mario Balotelli up against a wall' if he was still playing". TalkSport (në anglisht). 16 dhjetor 2018.
  164. ^ "Mario Balotelli: Italian striker staying at Nice for 2018–19 season" (në anglisht). BBC Sport. 20 gusht 2018.
  165. ^ "Balotelli & Vieira's broken relationship has become just as bad as Pogba-Mourinho" (në anglisht). Goal.com. 22 dhjetor 2018.
  166. ^ "Vieira gives Balotelli update: 'He won't renew Nice deal, can leave in January'" (në anglisht). Calciomercato.com. 20 dhjetor 2018.
  167. ^ "Supermario Balotelli ikën nga Nice, por jo nga Franca". Top-Channel.tv. 23 janar 2019. Marrë më 26 janar 2019.
  168. ^ "Balotelli debuton me gol të bukur në Marseille". Gazeta Express. 25 janar 2019. Arkivuar nga origjinali më 4 shkurt 2019. Marrë më 26 janar 2019.
  169. ^ "Balotelli explains Instagram celebration" (në anglisht). Football Italia. 4 mars 2019.
  170. ^ "Balotelli Matches Impressive 50-Year-Old Record" (në anglisht). Soccer Laduma. 1 prill 2019. Arkivuar nga origjinali më 3 prill 2019. Marrë më 3 prill 2019.
  171. ^ "Official: Balotelli joins Brescia" (në anglisht). Football Italia. 18 gusht 2019. Marrë më 18 gusht 2019.
  172. ^ Mihaitalazarica (18 gusht 2019). "Balotelli è ufficialmente un nuovo giocatore del Brescia Calcio" (në italisht). Brescia. Marrë më 18 gusht 2019.
  173. ^ "Barcelona and Juventus earn narrow 2–1 league victories as Mario Balotelli returns" (në anglisht). Sky Sports. 24 shtator 2019. Marrë më 24 shtator 2019.
  174. ^ "Napoli 2 – 1 Brescia" (në anglisht). Football Italia. 29 shtator 2019.
  175. ^ "Mario Balotelli hits out at Verona fans after suffering racist abuse" (në anglisht). The Guadian. 3 nëntor 2019. Marrë më 4 nëntor 2019.
  176. ^ "Verona victory amid racism shame" (në anglisht). Football Italia. 3 nëntor 2019. Marrë më 4 nëntor 2019.
  177. ^ "Brescia striker Mario Balotelli said Lazio fans should be ashamed of themselves after alleged abuse during the sides' Serie A match" (në anglisht). BBC Sport. 6 janar 2020. Marrë më 8 janar 2020.
  178. ^ "Lazio fined only €20,000 for fans' racial abuse of Mario Balotelli". The Guardian (në anglisht). 8 janar 2020. Marrë më 8 janar 2020.
  179. ^ "How Mario Balotelli's Brescia homecoming turned into a nightmare" (në anglisht). The Guardian. 18 qershor 2020.
  180. ^ "Balotelli training with Serie D team" (në anglisht). Football Italia. 5 nëntor 2020.
  181. ^ "Benvenuto Mario - Associazione Calcio Monza S.p.A." monzacalcio.com (në italisht). A.C. Monza. Arkivuar nga origjinali më 7 dhjetor 2020. Marrë më 7 dhjetor 2020.
  182. ^ "Balo al Monza ritrova Brocchi e Boateng: che fanno oggi i giocatori del Milan '15-'16?". Sky Sport (në italisht). 6 dhjetor 2020. Marrë më 7 dhjetor 2020.
  183. ^ "Mario Balotelli scores just FOUR minutes into his Monza debut with his first touch". NewsFinale (në anglisht). 30 dhjetor 2020. Marrë më 30 dhjetor 2020.
  184. ^ "Balotelli entra e fa doppietta con il Monza, ma litiga con la panchina della Salernitana". Sport Fanpage (në italisht). Marrë më 1 maj 2021.
  185. ^ "Balotelli completes move to Turkish side Adana Demirspor". Goal.com (në anglisht). 7 korrik 2021. Marrë më 7 korrik 2021.
  186. ^ "Adana Demirspor vs. Fenerbahçe 0 – 1" (në anglisht). Soccerway. 15 gusht 2021. Marrë më 2 dhjetor 2023.
  187. ^ "Adana Demirspor vs. Rizespor 3 – 1" (në anglisht). Soccerway. 18 shtator 2021. Marrë më 2 dhjetor 2023.
  188. ^ "Mario Balotelli Dances Past Defender, Scores Fifth Goal of Match". Sports Illustrated (në anglisht). 22 maj 2022. Marrë më 22 maj 2022.
  189. ^ "Mario Balotelli Puskás Award nominee" (në anglisht). FIFA. 24 janar 2023. Marrë më 2 nëntor 2023.
  190. ^ "Mario Balotelli » SüperLig 2021/2022". World Football (në anglisht). Marrë më 3 dhjetor 2023.
  191. ^ "DONE DEAL: MARIO BALOTELLI LEAVES ADANA DEMIRSPOR FOR SION". One Football (në anglisht). Marrë më 31 gusht 2023.
  192. ^ "Mario Balotelli almost comes to blows with his furious Adana Demirspor boss Vincenzo Montella as pair have to be separated in post-game row (and they'd just WON!)". Daily Mail (në anglisht). 28 gusht 2023. Marrë më 31 gusht 2023.
  193. ^ "Mario Balotelli débarque en Valais !" (në frëngjisht). FC Sion. 31 gusht 2022. Marrë më 31 gusht 2022.
  194. ^ "Mercato : Balotelli rompt son contrat avec le FC Sion" (në frëngjisht). Le Figaro. 14 shtator 2023.
  195. ^ "OFICIAL: Balotelli regressa ao Adana Demirspor" (në portugalisht). A Bola. 15 shtator 2023. Marrë më 3 dhjetor 2023.
  196. ^ "Adana Demirspor: 4 - Alanyaspor: 0". tff.org (në turqisht). 1 tetor 2023. Marrë më 3 dhjetor 2023.
  197. ^ "Balotelli è un nuovo giocatore del Genoa" (në italisht). Genoa C.F.C. 28 tetor 2024. Marrë më 28 tetor 2024.
  198. ^ "Un prodigio ma non è azzurro" (në italisht). Avvenimenti. 8 dhjetor 2006. Arkivuar nga origjinali më 13 janar 2012. Marrë më 8 dhjetor 2006.
  199. ^ "Le Roy names 20 for friendly" (në anglisht). Federata Ganeze e Futbollit. 7 gusht 2007. Arkivuar nga origjinali më 21 gusht 2007. Marrë më 22 gusht 2007.
  200. ^ "Stars to tame the lions today" (në anglisht). India: The Statesman. 21 gusht 2007. Arkivuar nga origjinali më 29 qershor 2012. Marrë më 22 gusht 2007.
  201. ^ "ESCLUSIVA TMW – Inter, il baby fenomeno Balotelli si racconta" (në italisht). TuttoMercatoWeb. 1 qershor 2007. Marrë më 19 korrik 2007.
  202. ^ "Casiraghi: 'Occhio a Messi noi partiamo da Nocerino'". La Gazzetta dello Sport (në italisht). 16 maj 2008. Marrë më 17 maj 2008.
  203. ^ "Inter's Balotelli gets Italian citizenship" (në anglisht). Italymag. 15 gusht 2008. Arkivuar nga origjinali më 15 dhjetor 2008. Marrë më 16 maj 2009.
  204. ^ "Casiraghi convoca Balotelli". La Gazzetta dello Sport (në italisht). 29 gusht 2008. Marrë më 29 gusht 2008.
  205. ^ Peter Staunton (19 qershor 2009). "Ten-Man Italy Defeat Sweden After Balotelli Sent Off". Goal.com (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 22 qershor 2009. Marrë më 19 qershor 2009.
  206. ^ "Germany set up rematch" (në anglisht). Sky Sports. 26 qershor 2009. Marrë më 11 maj 2015.
  207. ^ "Italy turn to Balotelli, Cassano" (në anglisht). FIFA. 6 gusht 2010. Arkivuar nga origjinali më 23 gusht 2010. Marrë më 6 gusht 2010.
  208. ^ "Italy 0–1 Ivory Coast" (në anglisht). ESPN FC. 10 gusht 2010. Arkivuar nga origjinali më 10 nëntor 2012. Marrë më 19 gusht 2010.
  209. ^ "Poland 0 – 2 Italy" (në anglisht). UEFA. 11 nëntor 2011. Marrë më 11 nëntor 2011.
  210. ^ "EuroStorie: 2012, i muscoli di Balotelli". sport.sky.it (në italisht). Sky Sport. Arkivuar nga origjinali më 13 nëntor 2019. Marrë më 13 nëntor 2019.
  211. ^ Sreejith Panickar (1 qershor 2012). "Euro Cup 2012 – Review: Italy vs Spain". sreejith.inf (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 15 korrik 2012. Marrë më 1 korrik 2012.
  212. ^ Sid Lowe (10 qershor 2012). "Euro 2012: Cesc Fábregas saves Spain with equaliser against Italy". The Guardian (në anglisht). Marrë më 22 qershor 2012.
  213. ^ "Spain 1–1 Italy" (në anglisht). BBC Sport. 10 maj 2012. Marrë më 11 qershor 2012.
  214. ^ Massimiliano Nerozzi (20 qershor 2012). "Mario Balotelli – Italy's super talented, super complicated soccer star" (në anglisht). Worldcrunch. Arkivuar nga origjinali më 21 qershor 2012. Marrë më 22 qershor 2012.
  215. ^ "Mario Balotelli scores with impressive volley, gets censored by teammates" (në anglisht). Yahoo Sports. 18 qershor 2012. Marrë më 21 qershor 2012.
  216. ^ Tom Rostance; Phil Dawkes (24 qershor 2012). "Euro 2012 quarter-final: England v Italy" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 1 korrik 2012.
  217. ^ Andrew Dampf (28 korrik 2012). "Italy beats Germany 2–1 to reach Euro 2012 final" (në anglisht). Yahoo News. Marrë më 24 janar 2014.
  218. ^ "Mario Balotelli, Italy's postman, celebrates first-class delivery" (në anglisht). The Guardian. 28 qershor 2012. Marrë më 8 korrik 2016.
  219. ^ Phil McNulty (1 korrik 2012). "Spain 4–0 Italy" (në anglisht). BBC Sport. Arkivuar nga origjinali më 26 gusht 2012. Marrë më 26 gusht 2012.
  220. ^ "Euro 2012: Croatia fined for Mario Balotelli racial abuse" (në anglisht). BBC Sport. 19 qershor 2012. Marrë më 24 qershor 2012.
  221. ^ "Ten Spain players in Team of the Tournament" (në anglisht). UEFA. 2 korrik 2012. Marrë më 4 maj 2015.
  222. ^ "Euro 2012: Spain striker Fernando Torres wins Golden Boot award" (në anglisht). BBC Sport. 2 korrik 2012. Marrë më 11 korrik 2012.
  223. ^ "Mario Balotelli nets a superb equaliser as Italy draw against Brazil" (në anglisht). Sky Sports. 21 mars 2013. Marrë më 24 janar 2014.
  224. ^ "Malta vs. Italy" (në anglisht). Soccerway. 26 mars 2013. Marrë më 24 janar 2014.
  225. ^ "Balotelli sent off as Czech Republic hold Italy" (në anglisht). FIFA. 7 qershor 2013. Arkivuar nga origjinali më 11 qershor 2013. Marrë më 8 qershor 2013.
  226. ^ "Italy name Confederations Cup squad: Ogbonna and Ranocchia miss out" (në anglisht). La Gazetta dello Sport. 4 qershor 2013. Arkivuar nga origjinali më 11 qershor 2013. Marrë më 8 qershor 2013.
  227. ^ Ben Smith (16 qershor 2013). "Mexico 1–2 Italy" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 24 janar 2014.
  228. ^ "Italy beat Japan in 4–3 thriller" (në anglisht). BBC Sport. 19 qershor 2013. Arkivuar nga origjinali më 6 tetor 2017. Marrë më 6 tetor 2017.
  229. ^ Peter Mason (20 qershor 2013). "Italy's victory over Japan puts them into Confederations Cup semi-finals". The Guardian (në anglisht). Marrë më 20 qershor 2013.
  230. ^ "Azzurri win seven-goal Japan thriller!" (në anglisht). Football Italia. 20 qershor 2013. Marrë më 6 tetor 2017.
  231. ^ "Confederations, Italia-Brasile 2–4: gol di Dante, Giaccherini, Neymar, doppio Fred e Chiellini" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. Marrë më 10 shtator 2014.
  232. ^ "Mario Balotelli ruled out of Confederations Cup with injury" (në anglisht). BBC Sport. 24 qershor 2013. Marrë më 28 qershor 2013.
  233. ^ "Buffon stars as Italy win shootout & bronze" (në anglisht). FIFA. 30 qershor 2013. Arkivuar nga origjinali më 9 korrik 2014. Marrë më 30 qershor 2013.
  234. ^ "Italy vs. Czech Republic (2–1)" (në anglisht). FIFA. Arkivuar nga origjinali më 4 maj 2014. Marrë më 10 shtator 2014.
  235. ^ "World Cup 2014: Italy omit Giuseppe Rossi from final squad" (në anglisht). BBC Sport. 1 qershor 2014. Marrë më 15 qershor 2014.
  236. ^ "England 1–2 Italy" (në anglisht). BBC Sport. 15 qershor 2014. Marrë më 15 qershor 2014.
  237. ^ "My goal was for Fanny – Balotelli" (në anglisht). Goal.com. 16 qershor 2014. Marrë më 16 qershor 2014.
  238. ^ "taly coach Cesare Prandelli offers to resign after Uruguay defeat". The Guardian (në anglisht). 24 qershor 2014. Marrë më 30 maj 2016.
  239. ^ "Mario Balotelli: On-loan Liverpool man will 'will no longer set foot on the field' at AC Milan" (në anglisht). The Independent. 16 shkurt 2016.
  240. ^ "OFFICIAL: Italy squad for Euro 2016" (në anglisht). Football Italia. 31 maj 2016. Marrë më 31 maj 2016.
  241. ^ "Di Biagio to call Balotelli" (në anglisht). Football Italia. 8 mars 2018.
  242. ^ "Di Biagio: "I hope that Buffon comes with us, I'm following Balotelli. Verratti is an asset"". figc.it (në anglisht). Federata Italiane e Futbollit. 12 mars 2018. Marrë më 22 prill 2018.
  243. ^ "Italy squad for Argentina and England – Football Italia" (në anglisht). Football Italia. Marrë më 5 dhjetor 2023.
  244. ^ "Italy: Balotelli in Mancini squad" (në anglisht). Football Italia. 18 maj 2018.
  245. ^ "Italy: Balotelli and Mancini ideal start" (në anglisht). Football Italia. 28 maj 2018.
  246. ^ "Balotelli: 'Dedicated to Astori'" (në anglisht). Football Italia. 28 maj 2018.
  247. ^ "Nazionale, convocati per lo stage Balotelli, Joao Pedro, Luiz Felipe e Frattesi" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. 24 janar 2022. Marrë më 24 janar 2022.
  248. ^ "Can Balotelli take his Italy chance?" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 6 dhjetor 2023.
  249. ^ "Mario Balotelli" (në anglisht). ESPN FC. Arkivuar nga origjinali më 19 qershor 2012. Marrë më 26 korrik 2012.
  250. ^ Andrew Dampf (28 qershor 2012). "Euro 2012: Mario Balotelli scores twice as Italy stuns Germany". The National Post (në anglisht). Marrë më 24 nëntor 2016.
  251. ^ a b c Michael Anderson (20 dhjetor 2010). "Mario Balotelli's award inflates his ego". bettor.com (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 29 dhjetor 2010. Marrë më 24 shkurt 2011.
  252. ^ a b Greg Price (14 qershor 2014). "VIDEO Italy 2–1 England Highlights, Goals; Super Mario Balotelli Header Sews Up Victory". International Business Times (në anglisht). Marrë më 24 nëntor 2016.
  253. ^ a b Evan Russell (29 maj 2014). "The ultimate Mario Balotelli World Cup infographic". USAToday.com (në anglisht). Marrë më 24 nëntor 2016.
  254. ^ "Balotelli, Mario" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. Marrë më 20 tetor 2019.
  255. ^ Aldo Serena (15 qershor 2014). "Italia, Balotelli sopresa assoluta: finalmente prima punta" (në italisht). Mediaset. Arkivuar nga origjinali më 26 shkurt 2017. Marrë më 25 shkurt 2017.
  256. ^ a b "Calcio, Mancini: "Io mi gioco Immobile, Insigne e l'Argentina di Messi"". La Gazzetta dello Sport (në italisht). 9 qershor 2014. Marrë më 25 shkurt 2017.
  257. ^ "Mancini: 'Balotelli è una prima punta. Ancora insieme? Non si sa mai...'" (në italisht). CalcioMercato.com. 8 qershor 2014. Marrë më 25 shkurt 2017.
  258. ^ a b c Marco Gentile (21 korrik 2016). "Inter, clamoroso: Mancini vuole Balotelli in attacco" (në italisht). Il Giornale. Marrë më 25 shkurt 2017.
  259. ^ a b "Berlusconi: "Balotelli sembra il fratello"" (në italisht). Il Corriere dello Sport. 20 shtator 2015. Marrë më 25 shkurt 2017.
  260. ^ Anthony Lopopolo (27 gusht 2015). "3 reasons why Mario Balotelli will succeed in second spell at AC Milan" (në anglisht). The Score. Marrë më 25 shkurt 2017.
  261. ^ a b Nick Ames (16 shtator 2016). "Balotelli, Bendtner and why talent alone is not enough to succeed" (në anglisht). ESPN FC. Marrë më 24 nëntor 2016.
  262. ^ a b c James Orr (14 shtator 2015). "Steven Gerrard: 'Mario Balotelli is a spectacular waste of talent'". The Independent (në anglisht). Marrë më 24 nëntor 2016.
  263. ^ "Italy: Pelle and Rugani called" (në anglisht). Football Italia. 4 tetor 2014. Marrë më 24 nëntor 2016.
  264. ^ Mark Critchley (30 prill 2015). "Mario Balotelli is officially Liverpool's laziest player". The Telegraph (në anglisht). Marrë më 25 shkurt 2017.{{cite news}}: Mirëmbajtja CS1: Gjendja e adresës (lidhja)
  265. ^ a b Alex Chick (21 gusht 2014). "Opinion: Why Balotelli to Liverpool is a bad idea" (në anglisht). EuroSport.com. Marrë më 24 nëntor 2016.
  266. ^ David Swan (18 dhjetor 2012). "Osvaldo's red alert" (në anglisht). Football Italia. Marrë më 24 nëntor 2016.
  267. ^ "Euro 2012 files: The hotheads and divers". The Independent (në anglisht). Marrë më 24 nëntor 2016.
  268. ^ "Mourinho criticises Neymar and Balotelli for 'sad' diving" (në anglisht). ESPN FC. 6 tetor 2013. Arkivuar nga origjinali më 25 nëntor 2016. Marrë më 24 nëntor 2016.
  269. ^ a b "Super Mario Balotelli's cartoon capers worth hassle for Manchester City" (në anglisht). Daily Telegraph. Marrë më 27 korrik 2010.
  270. ^ Eduardo Fernandez-Abascal (26 shkurt 2016). "Liverpool striker Mario Balotelli is best penalty-taker in Europe, Lionel Messi drops from top 10". The International Business Times (në anglisht). Marrë më 15 prill 2016.
  271. ^ Ben Welch (25 mars 2014). "Joe Hart: Milner fancies himself as a goalkeeper, but Rooney's too much of a 'wimp'". FourFourTwo (në anglisht). Marrë më 15 prill 2016.
  272. ^ "Mario Balotelli misses first penalty of his career as AC Milan lose to Napoli in Serie A clash at San Siro". The Telegraph (në anglisht). 23 shtator 2013. Marrë më 15 prill 2016.
  273. ^ "Chi sono i migliori rigoristi del mondo?". Rivista Undici (në italisht). 29 korrik 2020. Marrë më 27 korrik 2021.
  274. ^ John Leicester (29 qershor 2012). "Super Mario: Euro 2012: Super Mario Balotelli on target to finish as top scorer" (në anglisht). Toronto Star. Marrë më 29 qershor 2012.
  275. ^ Jeremy Wilson (8 prill 2012). "Manchester City striker Mario Balotelli facing Eastlands exit following sending off in defeat to Arsenal at Emirates". The Telegraph (në anglisht). Marrë më 5 korrik 2012.
  276. ^ Paolo Bandini (17 gusht 2010). "Mario Balotelli has a reputation to live down at Manchester City". The Guardian (në anglisht). Londër. Marrë më 5 korrik 2012.
  277. ^ "Mario Balotelli: 'I am not crazy, but sometimes I do strange things'". The Independent (në anglisht). 9 nëntor 2011. Marrë më 22 qershor 2012.
  278. ^ Mark Duff (7 shtator 2011). "Italian mafia investigators to approach Mario Balotelli" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 5 korrik 2012.
  279. ^ Dave Filmer (27 tetor 2011). "Mario Balotelli has become a cult hero for fans who love loose cannons". Metro (në anglisht). Marrë më 25 qershor 2012.
  280. ^ Simon Hattenstone (24 tetor 2011). "Mario Balotelli's quirky lifestyle honoured with a chant of its own". The Guardian (në anglisht). Londër. Marrë më 26 tetor 2011.
  281. ^ "Hear Tinchy Stryder's tribute song to Manchester City's Mario Balotelli – audio". nme.com (në anglisht). 29 dhjetor 2011. Marrë më 29 dhjetor 2011.
  282. ^ "Mario Balotelli escapes unhurt following car crash". Manchester Evening News (në anglisht). 29 gusht 2010. Arkivuar nga origjinali më 6 shkurt 2012. Marrë më 26 tetor 2011.
  283. ^ "Revealed: Why Mario Balotelli had £5,000 in his back pocket when he crashed his car". Daily Mirror (në anglisht). 5 shtator 2010. Marrë më 26 tetor 2011.
  284. ^ "Mario Balotelli: the life and times of Manchester City's Italian bad boy". The Telegraph (në anglisht). Londër. 25 korrik 2011. Arkivuar nga origjinali më 11 janar 2022. Marrë më 26 tetor 2011.
  285. ^ John Sinnott (28 mars 2011). "Mario Balotelli involved in dart incident" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 26 tetor 2011.
  286. ^ "It's Always Something With Balotelli" (në 23 tetor 2011). Wall Street Journal.{{cite web}}: Mirëmbajtja CS1: Gjuhë e panjohur (lidhja)
  287. ^ "Mario's made-up Santa spree" (në 19 dhjetor 2011). Yahoo Eurosport. Arkivuar nga origjinali më 9 janar 2012. Marrë më 9 dhjetor 2021.{{cite web}}: Mirëmbajtja CS1: Gjuhë e panjohur (lidhja)
  288. ^ Ted Thornhill. "Edin Dzeko ridicules Mario Balotelli's bib struggle". Metro.co.uk (në anglisht). Marrë më 28 dhjetor 2011.
  289. ^ Mark Pangallo. "Mario Balotelli busted fiddling with iPad while on Italy substitutes' bench". Metro.co.uk (në anglisht). Marrë më 28 dhjetor 2011.
  290. ^ Mark Pangallo (7 shtator 2011). "Mario Balotelli goes to prison, gets mobbed then discusses iPad gaffe". Metro.co.uk (në anglisht). Marrë më 28 dhjetor 2011.
  291. ^ "Why always me?" (në anglisht). Sky Sports. 25 tetor 2011. Marrë më 29 tetor 2011.
  292. ^ Sachin Nakrani (24 tetor 2011). "Mario Balotelli becomes Manchester's ambassador for fireworks safety" (në anglisht). Londër: The Guardian.
  293. ^ "Lewes bonfire celebrations attracting up to 60,000" (në anglisht). BBC News. 5 nëntor 2011.
  294. ^ "Huge effigy of Manchester City striker Mario Balotelli unveiled for bonfire night". The Telegraph (në anglisht). 2 nëntor 2011. Arkivuar nga origjinali më 11 janar 2022. Marrë më 25 qershor 2012.
  295. ^ "Mario Balotelli in hot water at Manchester City after curry" (në anglisht). ESPN FC. 12 dhjetor 2011. Arkivuar nga origjinali më 14 maj 2013. Marrë më 28 dhjetor 2011.
  296. ^ "Mario Balotelli gatecrashes Inter Milan press conference" (në anglisht). BBC News. Marrë më 19 maj 2014.
  297. ^ Dominic Fifield (28 qershor 2012). "Mario Balotelli, Italy's postman, celebrates first-class delivery" (në anglisht). The Guardian. ISSN 0261-3077. Marrë më 9 shtator 2020.
  298. ^ "Mario Balotelli: Man City striker takes club to tribunal" (në anglisht). BBC Sport. 17 dhjetor 2012.
  299. ^ "Mario Balotelli accused of antisemitism for Super Mario Instagram post" (në anglisht). The Guardian. 1 dhjetor 2014. Marrë më 1 dhjetor 2014.
  300. ^ Chris Bascombe (1 dhjetor 2014). "Mario Balotelli risks racism and anti-Semitism storm over Instagram post" (në anglisht). The Telegraph. Arkivuar nga origjinali më 1 dhjetor 2014. Marrë më 1 dhjetor 2014.
  301. ^ "'Jewish' soccer star Mario Balotelli under probe for 'anti-Semitic' post" (në anglisht). By Times of Israel. Marrë më 2 dhjetor 2014.
  302. ^ "Roberto Mancini jokes about 'punching' Mario Balotelli" (në anglisht). BBC Sport. 6 prill 2012. Marrë më 22 maj 2012.
  303. ^ Ella Alexander (30 janar 2012). "Best Dressed Men" (në anglisht). Vogue. Marrë më 7 prill 2013.
  304. ^ Catherine Mayer; Stephan Faris (1 nëntor 2012). "Behind the Cover: Photographing Super Mario". Time (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 15 gusht 2014. Marrë më 25 gusht 2014.
  305. ^ "'I love it': Manchester City's Mario Balotelli reveals he'd be a UFC fighter if not playing football". mancunianmatters.co.uk (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 30 janar 2013. Marrë më 25 korrik 2012.
  306. ^ Brooks Peck (29 qershor 2012). "After beating Germany, Cesare Prandelli had a beer at his press conference". sports.yahoo.com (në anglisht). Yahoo! Sports. Arkivuar nga origjinali më 5 nëntor 2013. Marrë më 7 janar 2013.
  307. ^ "Balotelli to become a father, says ex-girlfriend". San Francisco Chronicle (në anglisht). 2 korrik 2012. Arkivuar nga origjinali më 2 korrik 2012. Marrë më 5 korrik 2012.
  308. ^ "Mario Balotelli Demands Paternity Test". International Business Times (në anglisht). 4 korrik 2012.
  309. ^ Alessandra Celentano (7 dhjetor 2012). "Raffaella Fico È Diventata Mamma" (në italisht). Style.it. Arkivuar nga origjinali më 21 maj 2014. Marrë më 20 maj 2014. Mercoledì 5 dicembre è nata Pia, la figlia della showgirl Raffaella Fico e del suo ex fidanzato, il calciatore Mario Balotelli.
  310. ^ Steve White (27 dhjetor 2012). ""My honour as a man is offended": Mario Balotelli calls in lawyers after being branded "irresponsible"". mirror.co.uk (në anglisht). Trinity Mirror. Marrë më 9 prill 2013.
  311. ^ Stefano Scacchi (8 shkurt 2014). "Balotelli riconosce la figlia. Una scelta che farà felice Prandelli". La Repubblica (në italisht). Marrë më 12 shkurt 2014.
  312. ^ Eliot Rothwell (6 shkurt 2014). "Mario Balotelli announces he's the father of one-year-old Pia after 'taking DNA test'". Irish Soccer (në anglisht). Marrë më 12 shkurt 2014.
  313. ^ Stefano Scacchi (8 shkurt 2014). "Balotelli riconosce la figlia. Una scelta che farà felice Prandelli". La Repubblica (në italisht). Marrë më 12 shkurt 2014.
  314. ^ Jeremy Armstrong; Andy Lines (11 qershor 2014). "Mario Balotelli engaged to Belgian model Fanny Neguesha after World Cup proposal". mirror.co.uk (në anglisht).
  315. ^ "Report: Welcome Lion Balotelli!" (në anglisht). Football Italia. 28 shkurt 2017.
  316. ^ a b c d "Mario Balotelli". Soccerway (në anglisht). Marrë më 14 dhjetor 2023.
  317. ^ "FIGC". figc.it (në italisht). Federata Italiane e Futbollit. Marrë më 16 dhjetor 2023.
  318. ^ Benjamin Strack-Zimmermann. "Mario Balotelli" (në anglisht). National Football Teams. Marrë më 14 dhjetor 2023.
  319. ^ "FIFA Confederations Cup Brazil 2013: Italy" (në anglisht). FIFA. Arkivuar nga origjinali më 26 qershor 2009. Marrë më 27 janar 2015.
  320. ^ Katy Murrells (21 dhjetor 2010). "Mario Balotelli wins award – then has a dig at Wilshere, Fábregas and Rooney". The Guardian (në anglisht). Marrë më 27 janar 2015.
  321. ^ "UEFA EURO 2012 Team of the Tournament" (në anglisht). UEFA. 2 korrik 2012. Marrë më 27 janar 2015.
  322. ^ Cláudia Martins (28 janar 2014). "Pirlo e Conte distinguidos em Itália" (në portugalisht). zerozero. Marrë më 27 janar 2015.
  323. ^ "FifPro announces reserve Teams of the Year – but Luis Suarez and Arjen Robben won't be laughing while Iker Casillas is somehow named the second best goalkeeper of 2013" (në anglisht). The Independent. 15 janar 2014. Marrë më 1 tetor 2017.
  324. ^ "MARIO BALOTELLI, JOUEUR DU MOIS DE MARS !" (në frëngjisht). UNFP. 15 prill 2019. Marrë më 15 prill 2019.

Lidhje të jashtme

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Wikimedia Commons ka materiale multimediale në lidhje me: Mario Balotelli.
Marrë nga "https://sq.wikipedia.org/w/index.php?title=Mario_Balotelli&oldid=2715231"