Olja Ivanjicki
| Olja Ivanjicki | |
|---|---|
Olja Ivanjicki (Pančevo, 10. 5. 1931 — Beograd, 24. 6. 2009) je bila poznata srpska slikarka i član ULUSa.
Olja Ivanjicki, pravo ime Olga[1], je rođena u Pančevu 10. maja 1931. godine u ruskoj bolnici. Njeni roditelji, otac Vasilij Vasiljenko Ivanjicki i majka Veronika Mihajlovna Pjotrovska su u Srbiju došli kao prognanici iz Rusije nakon Oktobarske revolucije. Živeli su u Kragujevcu gde je Olja Ivanjicki živela sve do dolaska u Beograd, da studira vajarstvo na Akademiji za likovne umetnosti u Beogradu. Mada je upisala vajarstvo, ona se od samog početka uglavnom bavila slikarstvom. 1957. godine je završila akademiju likovnih umetnosti u klasi profesora Sretena Stojanovića. Po završetku postdiplomskih studija, 1962. godine dobila je posebno priznanje i stipendiju Fordove fondacije za nastavak studija u SAD, a godine 1978. i mogućnost da učestvuje u programu Fulbrajtove fondacije „Artistin Residencena Rhode Island School of Design“.
Jedan je od osnivača Niš Art Fondacije i Salona Muzeja Mediale a 2007. osnovala je i Fond Olge Olje Ivanjicki sa krajnjim ciljem da Fond radi na osnivanju Muzeja Olje Ivanjicki.
Uopšte ne znam koliko znam. Znam i ono što mi još nije palo na pamet.
– Olja Ivanjicki
Umrla je u Beogradu 24. 6. 2009. posle operacije srca.[2]
Godine 1957. sa grupom slikara — Milićem od Mačve, Leonidom Šejkom, Milovanom Vidakom, Svetozarem Samurovićem, Kostom Bradićem, Sinišom Vukovićem, Mirom Glavurtićem i drugim — osnovala je grupu „Mediala“. koju su predstavljali mladi slikari, pisci, filozofi, arhitekte, kompozitori. Svim članovima Medijale bila je zajednička jedna jedina ideja: beskrajna ljubav prema umetnosti i beskrajno verovanje u njene sveukupne moći.
Prva izložba pod nazivom "Medijalna istraživanja" održana u galeriji Grafički kolektiv a izlagali su Olja Ivanjicki, Leonid Šejka, Miro Glavurtić, Vladan Radovanović.
Grupa Mediala je imala 12 izložbi.
Godine 2006. Olja Ivanjicki radi na osnivanju Salona muzeja Mediale, u okviru Istorijskog muzeja Srbije.
Olja Ivanjicki je imala 99 samostalnih izložbi u zemlji i inostranstvu. Šezdesetih godina prošloga veka je počela prva sa pop artom u Beogradu, a pripremala je i izvedbe koje se pamte. Njene slike se nalaze u mnogim muzejima i galerijama širom sveta:
- muzeju „Metropoliten“ u Njujorku,
- Muzeju moderne umetnosti u Njujorku,
- muzeju „Santa Barbara“, Kalifornija
- Muzeju savremene umetnosti u Beogradu,
- Narodnom muzeju u Beogradu,
- Muzeju moderne umetnosti u Skoplju,
- Muzeju grada Beograda,
- Istorijskom arhivu u Beogradu,
- Gradskom muzeju u Rovinju,
- kolekciji „Filip Beman“ u Filadelfiji,
- fakultetu „Dobs Feri“ u Njujorku,
- Kolekciji „Vitezovi Malte“ u Njujorku itd.
2003. godine je završila i nekoliko arhitektonskih projekata. Projekat za novi trgovinski centar u Njujorku, pod nazivom „Big Apple Twins – Ground and Sky Zero Memorial“ i arhitektonski projekat koji obuhvata dve građevine za Mars, mušku i žensku zgradu, Matrimonial Buildings.
2004. godine je učestvovala na konkursu za memorijalni centar u Njujorku sa projektom „Memorijalna sfera“ (Memorial Sphere).
2004. godine napravila je projekat mosta preko Dunava za Beograd, „Belgrade Time Gate“, a učestvovala je i na konkursu „Nasca Observatory Lodge“ u Peruu, kao i na Trećem Pežoovom takmičenju za projekat automobila bliske budućnosti.
2005. godine oprobala se i kao kostimograf u Narodnom pozorištu u Beogradu, u opereti „Slepi miš“, Johana Štrausa, a sa modnom kućom "Mona" je ostvarila modnu reviju „Tesla“, povodom 150 godina rođenja Nikole Tesle.
2007. godine sa modnom kućom "Mona" iz Beograda uradila kolekciju "Njegoš" posvećenu 150-godišnjici štampanja Gorskog vijenca.
2009. godine, pred sam odlazak u bolnicu na tešku operaciju, predala skice za još jednu reviju u okviru kuće "Mona".
- 1995. "Ogledalo ljubavi", prepiska Olje Ivanjicki i Leonida Šejka, Silmir, Beograd
- 1995. "Oluja mozgova", razgovori sa Oljom Ivanjicki, priredila Ljubinka Milinčić, KOV, Vršac
- 1998. "Videla sam pre i posle", pesme i eseji, priredila Suzana Spasić, Interpres, Beograd
- 2008. "Večni uslov", poeme, priredila Suzana Spasić, Kompanija Novosti, Beograd
- 2009. "Videla sam pre i posle", drugo izdanje, prva posthumna knjiga, Interpres, Beograd
- 1984. Bora Ćosić - Olja
- 1984. Dragoš Kalajić - Olja Leonardova kći, AFA (Alpine Fine Arts)
- 1999. Multimedijalna Monografija, kompakt disk - Olja, Radionica duše
- 2009. Olja Ivanjicki - Očekivanje nemogućeg, (Philip Wilson Publisher), Službeni glasnik, Beograd, Gajo, Podgorica, na srpskom, ruskom i engleskom jeziku, naslov engleskog izdanja je (Painting the Future)
- Izabrana za Najboljeg slikara dvadesetog veka u Jugoslaviji na osnovu glasanja sprovedenog među jugoslovenskom publikom.
- Dobitnik je Sedmojulske (1988) i Vukove nagrade za životno delo, najvećih priznanja u Srbiji.
- 1995. IBC Cambridge - „Međunarodnu ženu godine”
- 1998. ABI - Međunarodni biografski centar iz Kembridža i Američki biografski institut - „Međunarodnu ženu godine”
- 1999. IBC Cambridge - „Vodećih 2000 intelektualaca sveta”
- 2000. IBC Cambridge - „Izuzetni pojedinci 20. veka”
- 2001. IBC Cambridge - „Vodeće žive legende sveta za 2001 godinu”
Postala je zamenik guvernera Američkog biografskog instituta, a zatim zamenik direktora Međunarodnog biografskog centra u Kembridžu.
- 2005. - Jedan od osnivača Niške umetničke fondacije za mlade umetnike.
- 2006. - Zlatni beočug za životno delo Kulturno-prosvetne zajednice Beograda.
- „Mediala - kob dva merila“ (TV)
- ↑ Ko je ko u Srbiji 1991, Beograd 1991. strana 163-164, tekst „Ivanjicki V. Olga - Olja“
- ↑ http://www.rts.rs/page/stories/sr/story/16/Kultura/69645/Preminula+Olja+Ivanjicki.html