Prijeđi na sadržaj

Manitol

Izvor: Wikipedija
D-Manitol
(IUPAC) ime
(2R,3R,4R,5R)-Heksan-1,2,3,4,5,6-heksol
Klinički podaci
AHFS/Drugs.com Monografija
Identifikatori
CAS broj 69-65-8
ATC kod A06AD16 B05BC01 B05CX04 R05CB16
PubChem[1][2] 6251
DrugBank DB00742
ChemSpider[3] 6015
UNII 3OWL53L36A DaY
KEGG[4] D00062 DaY
ChEBI CHEBI:16899 DaY
ChEMBL[5] CHEMBL689 DaY
Hemijski podaci
Formula C6H14O6 
Mol. masa 182,172
SMILES eMolekuli & PubHem
Farmakokinetički podaci
Bioraspoloživost ~7%
Metabolizam Hepatički, zanemarljiv.
Poluvreme eliminacije 100 minuta
Izlučivanje Renalno: 90%
Farmakoinformacioni podaci
Trudnoća ?
Pravni status
Način primene IV
Oralno

Manitol je beli, kristalni[6] šećerni alkohol sa hemijskom formulom (C6H8(OH)6). On se koristi kao osmotički diuretički agens i slab renalni vazodilatator. On je originalno bio izolovan iz sekreta crnog jasena.[7] On se u biljkama koristi za indukovanje osmotskog stresa.

Hemija

[uredi | uredi kod]

Manitol je šećerni alkohol. On se formira redukcijom šećera. Njegova molekulska masa je 182,17 g/mol[8] a gustina 1,52 g/mL.[9] Drugi srodni šećerni alkoholi su ksilitol i sorbitol. Manitol i sorbitol su izomeri. Oni se razlikuju samo po orijentaciji hidroksilne grupe na ugljeniku 2.[10] Vodeni rastvori manitola su blago kiseli. D-Mannitol (CAS# 69-65-8) ima rastvorljivost od 22 g manitola/ 100 mL vode (25 °C), i relativnu slatkošu od 50 (saharoza = 100).[8] On se topi između 165 i 169 °C (7.6 tor), i ključa na 295 °C pri 3.5 tor.[9]

Reference

[uredi | uredi kod]
  1. Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today 15 (23-24): 1052-7. DOI:10.1016/j.drudis.2010.10.003. PMID 20970519.  edit
  2. Evan E. Bolton, Yanli Wang, Paul A. Thiessen, Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry 4: 217-241. DOI:10.1016/S1574-1400(08)00012-1. 
  3. Hettne KM, Williams AJ, van Mulligen EM, Kleinjans J, Tkachenko V, Kors JA. (2010). „Automatic vs. manual curation of a multi-source chemical dictionary: the impact on text mining”. J Cheminform 2 (1): 3. DOI:10.1186/1758-2946-2-3. PMID 20331846.  edit
  4. Joanne Wixon, Douglas Kell (2000). „Website Review: The Kyoto Encyclopedia of Genes and Genomes — KEGG”. Yeast 17 (1): 48–55. DOI:10.1002/(SICI)1097-0061(200004)17:1<48::AID-YEA2>3.0.CO;2-H. 
  5. Gaulton A, Bellis LJ, Bento AP, Chambers J, Davies M, Hersey A, Light Y, McGlinchey S, Michalovich D, Al-Lazikani B, Overington JP. (2012). „ChEMBL: a large-scale bioactivity database for drug discovery”. Nucleic Acids Res 40 (Database issue): D1100-7. DOI:10.1093/nar/gkr777. PMID 21948594.  edit
  6. Lawson, P. In In Mannitol; Blackwell Publishing Ltd: 2007; pp 219-225.
  7. Cooley's Cyclopaedia of Practical Receipts, 6th ed. (1880)
  8. 8,0 8,1 Lawson, P. In In Mannitol; Blackwell Publishing Ltd: 2007; pp 219-225
  9. 9,0 9,1 D-Mannitol (accessed November 11, 2010).
  10. Kearsley, M. W.; Deis, R. C. Sorbitol and Mannitol. In Sweeteners and Sugar Alternatives in Food Technology; Ames: Oxford, 2006; pp 249-249-261.

Spoljašnje veze

[uredi | uredi kod]

Šablon:Diuretici