Idris I
Idris I (ili Idris ibn Abdullah) (arapski: إدريس بن عبدالله Idrīs ibn ‘Abdallāh) bio je prvi vladar Idrisidske dinastije u Sjeverozapadnoj Africi, koji je vladao od 788. do 791. Smatra se osnivačem dinastijem koja je imala važnu ulogu u ranoj islamizaciji današnjeg Maroka[1].
Idris I je bio praunuk Hasan ibn Alija. 785. je sudjelovao u ustanku protiv abasidske vlasti u Siriji, te je nakon njegovog gušenja pobjegao na zapad. Godine 789. je došao u okolicu drevnog rimskog grada Volubilis u današnjem sjevernom Maroku i osnovao grad Moulay Idriss. Potom je oženio Kanzu iz berbeskog plemena Awraba, kćer poglavice Ishaq ibn Mohammada. Zajedno sa svojim pristašama je osvojio veliki dio sjeverozapadne Afrike i osnovao grad Fes. Oko godine 789. je osvojio današnji Tlemcen u Alžiru. Abasidski kalif Harun al-Rašid je na njega poslao ubice koje su ga uspjele otrovati 791. Naslijedio ga je sin Idris II.
- ↑ A History of the Maghrib in the Islamic Period, Jamil M. Abun-Nasr, 1987, p. 52
- Julien, Charles-André, Histoire de l'Afrique du Nord, des origines à 1830, original edition in 1931, new edition by Payot, Paris, 1994
- Abum-Nasr, Jamil M. (1987). A History of the Maghrib in the Islamic Period.
Prethodi: Novoosnovana |
Idrisidska dinastija 788–791 |
Slijedi: Idris II |