Апсолутна висина
Apsolutna visina ili nadmorska visina (altituda) je visina neke tačke na Zemlji u odnosu na referentnu površ geoida. U geografiji se definiše kao rastojanje u metrima po vertikali, od srednjeg nivoa površine okeana do neke tačke na Zemljinoj površini. Kod opisivanja geografskih objekata (planina, polje, jezero i dr) na topografskoj karti, varijacije u visini su označene izohipsama, a karakteristične kote su označene tačkom uz koju je visina u metrima. Nadmorska visina se meri instrumentom altimetrom (visinomer) koji radi po principu promene pritiska sa porastom visine. Na opšte-geografskim kartama visina je prikazana hipsometrijskom skalom, koja u različitim bojama prikazuje različite visine (od zelene za nizije, preko žute za pobrđa, do braon za planine i bele za visoke planinske vrhove.
Sa porastom apsolutne visine, opada temperatura (0,6 °C na svakih 100 metara), snižava se pritisak, a vazduh je ređi. Najveću apsolutnu visinu na Zemlji ima vrh Čomolungma na Himalajima u Aziji — 8848 metara. U Srbiji najvišta tačka je Đeravica na Prokletijama — 2656 metara. Treba razlikovati apsolutnu od relativne visine. Danas se visine lako određuju zahvaljujući GPS uređajima.
- Mastilo, Natalija (2005): Rečnik savremene srpske geografske terminologije, Geografski fakultet, Beograd.
