Marinidi
| ||||||||||||||||||||||||||||
.svg){kind=small}
_(1554-1659).svg){kind=small}
Marinidi (zvani i Banu Marin) bila je dinastija berberskog porijekla koja je u 13. vijeku svrgnula Almohade i do 15. vijeka vladala Marokom i dijelovima Sjeverne Afrike.[1]
Marinidi su bili pleme i dio većeg plemenskog saveza Zenata, te kao takvi tradicionalni saveznici Omejadskog Kalifata iz Córdobe na Iberijskom poluotoku. Marinidi su više od jednog vijeka vladali istočnim Marokom, kad je 1248. njihov vladar Abu Jaḥja zauzeo Fes i pretvorio ga u marinidsku prijestolnicu.[1] Nakon što su 1269. porazili posljednjeg almohadskog kalifa i zauzeli Marakeš, Marinidi su pod vodsvom Abu Jusufa Jakuba postali vladari Maroka.[1]
Da bi ispunili ono što su smatrali svetom muslimanskom dužnošću i stekli vjerski ugled, proglasili džihad (sveti rat) u al-Andalusu koji je trajao do sredine 14. vijeka. Iako je rat pomogao nasridskim vladarima iz Emirata Granada da učvrste svoj položaj i usporio napredovanje kršćanskih snaga prema Gibraltarskom tjesnacu, nijedan teritorij nije oduzet od kršćana. Sa druge strane Marinidi nisu uspjeli niti u svojim vojničkim kampanjama po Africi trajno zauzeti niti jednu zemlju i tako obnoviti sjaj i veličinu Almohadskog Kalifata.[1]
Najmoćniji marinidski sultan Abu al-Hasan uspio je 1337. zauzeti abdalvadidsku prijestolnicu Tlemcen u Alžiru, ali ni on niti njegov nasljednik Abu Inan nisu bili u stanju srušiti vladavinu Hafsida u Tunisu. Uzaludne kampanje su međutim iscrpile resurse dinastije, pa se u 15. vijeku Marinidski Sultanat našao u stanju anarhije. To su iskoristili Vatasidi (Banu Vaṭas), sporedna grana marinidske dinastije, te preuzela vlast nad Marokom 1465. godine, ali su srušeni sa trona 1548. kad su Sadidi zauzeli Fes.[1]
