میر امن
میر امن لطفؔ فورٹ وِلیئم کالج نال وابستہ ، جدید اردو نثر دے بانیاں وچ نیں ۔ آپ نے باقاعدہ شاعری کدی نئیں کیتی ۔ اوہناں نے آپ لکھیا :
نہ شاعر ہوں میں اور نہ شاعر کا بھائی
میر امن دے بزرگ ہمایوں دے عہدوچ مغلیہ دربار نال وابستہ ہوئے ۔ میر امن دہلی وچ پیدا ہوئے تے دہلی وچ ای پروان چڑھے۔[۱] مغلاں دے دور دے آخر وچ جچ دہلی نوں احمد شاہ ابدالی نے تاراج کیتا تے سورج مل جاٹ نے لٹیا تے میر امن ، دہلی چھڈ کے عظیم آباد پہنچے ۔ اوتھوں کلکتا گئے ، کچھ دن بیکاری وچ گزرے ۔ بلآخر میر بہادر علی حسینی نے اوہناں دا تعارف فورٹ وِلیئم کالج دے شعبہ ہندوستانی دے سربراہ ڈاکٹر گل کرائسٹ نال کرایا ۔ اوہناں نے میر امن نوں کالج وچ ملازم رکھ لیا تے قصہ چہار درویش (فارسی) سلیس نثر وچ لکھݨ تے مامور کیتا ۔ میر امن نے 1801ء وچ باغ و بہار لکھنی شروع کیتی ۔ 1802ء وچ مکمل ہوئی تے اس سال ای ہندوستانی مینوئل وچ ایہدے 102 صفحے شائع ہوئے ۔ بعد وچ 1804ء وچ نظر ثانی شدہ مکمل ایڈیشن منظر عام تے آیا ۔ میر امن دی دوسری کتاب گنج خوبی اے جیہڑی ملا حسین واعظ کاشفی دی (اخلاق محسنی) دا ترجمہ اے ۔
میر امن دی زندگی دے حالات کسے کتاب یا تذکرے وچ نئیں ملدے ، لہذا اوہناں دے جم ، مرن تے مدفن دے متعلق کچھ معلوم نئیں ۔