Przejdź do zawartości

trzynasty

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

trzynasty (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ṭʃɨ̃ˈnastɨ], AS[ṭšỹnasty], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.udziąs.nazal.
?/i
znaczenia:

przymiotnik odliczebnikowy[1]

(1.1) od 13

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) dzień miesiąca po dwunastym

rzeczownik, rodzaj żeński

(3.1) trzynasta: godzina trzynasta
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W tym hotelu nie ma pokojów na trzynastym piętrze, gdyż podobno przynosi to pecha.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) skrót 13.
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. trzynasta ż, trzynastka ż
licz. trzynaście, trzynaścioro
tem. słow. trzynasto-
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
W klasycznej terminologii wyraz ten jest uznawany za liczebnik porządkowy[2], za traktowaniem go jako przymiotnik przemawia m.in. fakt, że odmienia się przez przypadki, liczby i rodzaje.
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „liczebnik porządkowy” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.