szczerba

szczerba (język polski)

szczerba (1.1) w uzębieniu

filiżanka ze szczerbą (1.1)

szczerba (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈʃt͡ʃɛrba], AS: [ščerba]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ubytek powstały w wyniku odpadnięcia, wyłamania fragmentu czegoś; miejsce wyszczerbione

(1.2) książk. przen. brak, strata, uszczerbek

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	szczerba	szczerby
dopełniacz	szczerby	szczerb
celownik	szczerbie	szczerbom
biernik	szczerbę	szczerby
narzędnik	szczerbą	szczerbami
miejscownik	szczerbie	szczerbach
wołacz	szczerbo	szczerby

przykłady:

(1.1) (…) bo oto na łbie głębszą jeszcze szczerbę od szabli noszę (…)

(1.2) I tej tedy jej chęci, czym mógł, dopomógł, a przy tym ziemię jej porodzicielską w dzierżawę wziął (…), aby na tym pozostałym jej majątku nijaka szczerba nie powstała.

składnia:

kolokacje:

szczerba w murze / w uzębieniu / na nożu • szczerba piły • zrobić szczerbę

synonimy:

(1.1) luka, wyrwa

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. uszczerbek m, Szczerbiec m

zdrobn. szczerbina ż, szczerbinka ż

czas. szczerbić ndk., wyszczerbić dk., wyszczerbiać ndk., poszczerbić dk.

przym. szczerbaty, wyszczerbiony, poszczerbiony

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) jag, notch, gap, chip
• rosyjski: (1.1) щербина ż
• wilamowski: (1.1) łyk ż

źródła: