kanin
Wygląd
kanin (język duński)
[edytuj]- wymowa:
- Dania: [kaˈniˀn]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- odmiana:
- (1.1) en kanin, kaninen, kaniner, kaninerne
- przykłady:
- (1.1) Min kanin spiser udelukkende radiser og gulerødder. → Mój królik jada wyłącznie rzodkiewki i marchewki.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- trække en kanin op af hatten • forsøgskanin → królik doświadczalny
- uwagi:
- zobacz też: zwierzęta w języku duńskim
- źródła:
kanin (język norweski (bokmål))
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- odmiana:
- (1.1) en kanin, kaninen, kaniner, kaninene
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
kanin (język norweski (nynorsk))
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
kanin (język szwedzki)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- odmiana:
- (1.1) en kanin, kaninen, kaniner, kaninerna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: zwierzęta w języku szwedzkim
- źródła: