Przejdź do zawartości

imprimatur

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

imprimatur (język polski)

[edytuj]
imprimatur (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) kośc. adm. kościelne pozwolenie na druk; zob. też imprimatur w Wikipedii
odmiana:
(1.1) nieodm.,
przykłady:
(1.1) Metropolita krakowski, kard. Stanisław Dziwisz, po przeprowadzeniu cenzury kościelnej, nadał 12 kwietnia imprimatur litanii do bł. Jana Pawła II[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) pozwolenie, dopuszczenie
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. imprimere
uwagi:
(1.1) Jako część wyrażenia łacińskiego Nihil obstat quominus imprimatur – nic nie stoi na przeszkodzie by było wydrukowane.
tłumaczenia:
źródła:

imprimatur (język angielski)

[edytuj]
imprimatur (1.1)
wymowa:
bryt. IPA/ˌɪm.pɹɪˈmɑː.tʊə/ lub /ˌɪm.pɹɪˈmeɪ.tʊə/
amer. IPA/ˌɪm.pɹɪˈmɑ.tɚ/ lub /ˌɪm.pɹɪˈmeɪ.tɚ/
wymowa amerykańska?/i, wymowa amerykańska?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) rel. imprimatur (kościelna zgoda na druk)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) permission
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. imprimere
uwagi:
źródła:

imprimatur (język francuski)

[edytuj]
imprimatur (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kośc. adm. imprimatur
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) permission, autorisation
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. imprimer
rzecz. imprimeur m
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. imprimere
uwagi:
źródła:

imprimatur (język słowacki)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) poligr. imprimatur (zezwolenie na druk po ostatniej korekcie dzieła)[1]
odmiana:
(1.1) nieodm.
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) skr. imp.
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „imprimatur” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.

imprimatur (język włoski)

[edytuj]
imprimatur (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kośc. adm. imprimatur
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) autorizzazione, nulla osta, permesso
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. imprimere
uwagi:
źródła: