dziewięcioro

dziewięcioro (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˌd͡ʑɛvʲjɛ̇̃ɲˈt͡ɕɔrɔ], AS: [ʒ́evʹi ̯ė̃ńćoro], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• asynch. ę • akc. pob.• i → j 

znaczenia:

liczebnik zbiorowy

(1.1) …odpowiadający liczbie 9

odmiana:

(1.1) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	dziewięcioro
dopełniacz	dziewięciorga
celownik	dziewięciorgu
biernik	dziewięcioro
narzędnik	dziewięciorgiem
miejscownik	dziewięciorgu
wołacz	dziewięcioro

przykłady:

(1.1) Dziewięcioro uczniów z naszej klasy (sześciu chłopców i trzy dziewczynki) zakwalifikowało się do finału konkursu.

składnia:

(1.1) dziewięcioro + D.

kolokacje:

(1.1) dziewięcioro dzieci • dziewięcioro prosiąt / cieląt • dziewięcioro drzwi / nożyczek / sanek

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) kilkoro

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dziewiątka ż

przym. dziewiąty

licz. dziewięć

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) liczebnik używany w odniesieniu do osób różnej płci (gdy grupa składa się zarówno z kobiet jak i z mężczyzn), dzieci i młodych zwierząt oraz do przedmiotów o nazwie używanej tylko w liczbie mnogiej.

(1.1) zobacz też:  Porada „konstrukcje z liczebnikami” w: Poradnia językowa PWN.

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: 9

• białoruski: (1.1) дзевяцера
• rosyjski: (1.1) девятеро
• ukraiński: (1.1) дев'ятеро

źródła: