Przejdź do zawartości

dwójka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dwójka (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [ˈdvujka], AS: [dvui ̯ka] ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nazwa cyfry 2
(1.2) eduk. ocena dopuszczająca w polskich szkołach, przedostatnia najgorsza (w skali 1-6)
(1.3) eduk. najniższa (niezaliczająca) ocena w polskich szkołach (dawniej, przy skali 2-5) i na polskich uczelniach (obecnie, przy skali 2-5 lub 2-6)
(1.4) dwoje, dwie, dwaj (osoby, zwierzęta, przedmioty)
(1.5) hotel. pot. pokój przeznaczony dla dwóch osób, z jednym łóżkiem lub z dwoma łóżkami
(1.6) slang. harc. eufem. kupa, kał
(1.7) środ. kolej. druga klasa
odmiana:
(1.1-4)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikdwójkadwójki
dopełniaczdwójkidwójek
celownikdwójcedwójkom
biernikdwójkędwójki
narzędnikdwójkądwójkami
miejscownikdwójcedwójkach
wołaczdwójkodwójki
przykłady:
(1.2) Pani od polskiego chciała mi wstawić plus dwójkę, ale wyprosiłem u niej w końcu minus trzy.
(1.6) Druhu, muszę iść do lasu zrobić dwójkę!
składnia:
kolokacje:
(1.2) dwójka na szynach
synonimy:
(1.2) dopuszczający, daw. mierny
(1.3) niedostateczny, pała; gw. (Górny Śląsk) cwaja, cwajka, cwajer
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
licz. dwa, dwoje
rzecz. dwa n, zdwajanie n, podwajanie n, dwójkowicz mos, dwójarz mos
zdrobn. dwójeczka ż
zgrub. dwója ż
przym. dwójkowy
przysł. podwójnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. dwa
uwagi:
zobacz też: oceny w polskiej szkole • jedynka • dwójka • trójka • czwórka • piątka • szóstka
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=dwójka&oldid=8355759”