borowik

borowik (język polski)

borowik (1.2)

wymowa:

IPA: [bɔˈrɔvʲik], AS: [borovʹik], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

(1.1) mikol. Boletus L., rodzaj grzybów jadalnych, rurkowatych, z rodziny borowikowatych; zob. też borowik w Wikipedii

(1.2) kulin. spoż. grzyb z rodzaju borowików (1.1)

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) pot. żart. funkcjonariusz BOR-u

(2.2) rzad. mieszkaniec boru

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	borowik	borowiki
dopełniacz	borowika	borowików
celownik	borowikowi	borowikom
biernik	borowika / borowik	borowiki
narzędnik	borowikiem	borowikami
miejscownik	borowiku	borowikach
wołacz	borowiku	borowiki

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	borowik	borowiki
dopełniacz	borowika	borowików
celownik	borowikowi	borowikom
biernik	borowika	borowików
narzędnik	borowikiem	borowikami
miejscownik	borowiku	borowikach
wołacz	borowiku	borowiki
ndepr. M. i W. lm: (ci) borowicy

przykłady:

(1.2) Wczoraj znalazłam dorodnego borowika.

składnia:

kolokacje:

(1.2) grzybnia / owocnik / trzon / kapelusz / zarodniki borowika • borowiki marynowane / suszone • susz / zupa z borowików

synonimy:

(1.2) prawdziwek

(2.1) borowiec, BOR-owiec

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) grzyb

hiponimy:

(1.1) borowik amerykański, borowik brunatny, borowik brzozowy, borowik ceglastopory, borowik czerwonawy, borowik gładkotrzonowy, borowik górski, borowik grubotrzonowy, borowik klinowotrzonowy, borowik korzeniasty, borowik królewski, borowik omglony, borowik oprószony, borowik płowy, borowik ponury, borowik Queleta, borowik rudopurpurowy, borowik sosnowy, borowik szlachetny, borowik usiatkowany, borowik wrzosowiskowy, borowik wrzosowy, borowik wysmukły, borowik zajęczy, borowik złotopory, borowik żeberkowany, borowik żółtopory

holonimy:

meronimy:

(1.2) grzybnia / owocnik / trzon / kapelusz / zarodnik

wyrazy pokrewne:

(1.1)

rzecz. bór m, borek m, boreczek m, Borek m, Boreczek m, borówka ż, borowy m, borowikowate nmos

przym. borowikowy, borowikowaty, borowy

(2.1)

rzecz. borowiec, BOR-owiec

skr. BOR

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) boletus
• białoruski: (1.1) баравік m, белы грыб m, балет m
• czeski: (1.1) hřib m
• duński: (1.1) rørhat w
• francuski: (1.1) bolet m, cèpe m
• hiszpański: (1.1) boleto m comestible
• islandzki: (1.1) kóngssveppur m
• łaciński: (1.1) boletus
• niemiecki: (1.1) Steinpilz m
• nowogrecki: (1.1) βωλίτης ο φαγώσιμος m, βασιλομανίταρο n
• rosyjski: (1.1) боровик m, белый гриб m, болет m
• słowacki: (1.1) hríb m
• szwedzki: (1.1) rörsopp w
• ukraiński: (1.1) боровик m, білий гриб m, болетус m
• włoski: (1.1) porcino m

źródła: