Tarn
Tarn (język polski)
[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. rzeka w południowej Francji; zob. też Tarn (rzeka) w Wikipedii
- (1.2) geogr. adm. departament położony w regionie Oksytania; zob. też Tarn (departament) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Tarn Tarny dopełniacz Tarnu Tarnów celownik Tarnowi Tarnom biernik Tarn Tarny narzędnik Tarnem Tarnami miejscownik Tarnie Tarnach wołacz Tarnie Tarny
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) geogr. adm. Tarn i Garonna • źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Tarnu • nad Tarnem • Tarn wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Tarnu • pływać / płynąć Tarnem
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- francuski: (1.1) Tarn
- źródła: