carte

carte (język francuski)

wymowa:

IPA: /kaʁt/ ​

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) karton, tektura

(1.2) bilet

(1.3) karta

(1.4) legitymacja, dowód

(1.5) jadłospis

(1.6) rachunek

(1.7) mapa

(1.8) przen. wiedza geograficzna

(1.9) w lm: karty (gra w karty, gra karciana)

odmiana:

lp une carte, lm cartes

przykłady:

(1.3) Le poker est un jeu de 24 cartes. → Poker to gra na 24 karty.

(1.3) Je paye avec ma carte de crédit. → Płacę swoją kartą kredytową.

(1.4) J'ai besoin de ma carte d'identité. → Potrzebny mi jest mój dowód osobisty.

(1.5) La carte de ce restaurant est très variée. → Oferta dań w tej restauracji jest bardzo zróżnicowana.

(1.7) Regardez cette carte de la Pologne. → Popatrzcie na tę mapę Polski.

(1.8) Vous devez apprendre la carte de la Nouvelle-Zélande. → Musicie nauczyć się geografii Nowej Zelandii.

(1.9) Je n'aime pas jouer aux cartes. → Nie lubię grać w karty.

składnia:

kolokacje:

(1.2) carte de chemin de fer → bilet kolejowy • carte d'entrée

(1.4) carte d'indentité • carte d'étudiant • carte d'appel • carte de crédit • carte à jouer • carte à puce • carte de visite • carte-lettre • carte perforée • carte postale • carte bleue • carte SIS • carte SIM • jeu de cartes • joueur de cartes → gracz w karty • battre / mêler les cartes → tasować karty • couper les cartes → przełożyć karty • retourner une carte → odkryć kartę

(1.7) carte muette • carte générale • carte particulière • carte routière • carte topographique • carte murale

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. carton, encarteuse

czas. cartonner, encarter

związki frazeologiczne:

à la carte • avoir carte blanche • avoir les cartes en main • brouiller les cartes • carte de France • carte-mère • carte-fille • carte forcée • château de cartes • dessous des cartes • jouer cartes sur table • perdre la carte • remettre sa carte • savoir la carte • tirer les cartes • jouer sa dernière carte

etymologia:

łac. charta lub łac. carta (papier) – z gr.

uwagi:

źródła:

carte (język rumuński)

carte (1.1)

wymowa:

IPA: /ˈkar.te/

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książka

(1.2) karta

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	forma	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M. / B.	nieokreślona	o carte	niște cărți
	określona	cartea	cărțile
D. / C.	nieokreślona	unei carte	unor cărți
	określona	cartea	cărțile

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) carte de joc → karta do gry

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: