Przejdź do zawartości

Czesi

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Czesi

Czesinaród zamieszkujący głównie obszar Czech i będący ich głównym składnikiem ludnościowym.

  • Bo moim zdaniem Polacy, to tak naprawdę Czesi plus papież.
  • (…) Czechosłowacja była krajem dużo bardziej zaawansowanym cywilizacyjnie niż Polska, w sklepach półki były pełne, ludzie mieli samochody… Poza tym na co dzień dało się dostrzec coś, co – gdy już się zaaklimatyzowałam – bardzo polubiłam, a mianowicie poczucie równości społecznej. Czesi bardzo wcześnie stracili arystokrację i mocno rozwinęła się w tym kraju warstwa mieszczańska, dlatego nie było tam wielkiego rozdźwięku między bogatymi a biednymi. W ich gospodach rzeczywiście profesor siadał przy kuflu z rzemieślnikiem i gadali sobie jak równy z równym.
  • Czeski filozof i ksiądz Tomasz Halik zadał mi podobne pytanie: „W czym wy jesteście lepsi od nas – Czechów, ateistów? Nie ma u nas więcej przestępstw, nie pijemy więcej”. Odpowiedziałem: „To wszystko prawda. Ale proszę pomyśleć, co to by było, gdyby Polacy nie byli chrześcijanami. Kogo byście mieli za miedzą! Jeśli nawet przy pomocy łaski bożej jesteśmy tacy słabi, to bez niej bylibyśmy potworami”. Tak uważam. Być może Czesi łaski bożej nie potrzebują, żeby trzymać pion. A Polacy potrzebują. I chciałbym, żeby wiedzieli, że mają skarb. I pokazywali innym, jaki to skarb.
  • Czesi uwielbiają swoje kino. Ktoś zawsze przyjdzie obejrzeć film, bez względu na jego jakość.
  • Dla mnie Czesi nie są żadnym autorytetem. Zawsze szli z rączkami do góry.
  • Starsze pokolenie jest w większości dwujęzyczne. Ja będąc Słowakiem, od dzieciństwa czytałem „České Noviny”. To było naturalne. Grałem też w filmach reżyserów czeskich. Dziś słyszę, że młodzi Czesi nie znają języka słowackiego.
  • Wojackość, choćby i muzykująca, nie po myśli była Czechowi – zwłaszcza ta wojskowość rakuska; wrodzony, autentyczny antymilitaryzm jest jedną z najpiękniejszych cech narodowych Czechów.
  • W Rosji mówią o Czechach: „bystrzy ludzie, o połowę za sprytni”.
    • Autor: Colin Forbes: Kamienny Lampart, Wydawnictwo AiB, Warszawa 1992, s. 45.

Zobacz też: