Przejdź do zawartości

Young Americans (album)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Young Americans
ilustracja
Wykonawca albumu studyjnego
David Bowie
Wydany

7 marca 1975

Nagrywany

19741975

Gatunek

biały soul, rock

Długość

40:06 (LP)

Wydawnictwo

RCA Victor[1]

Producent

Tony Visconti, David Bowie i Harry Maslin

Oceny
Album po albumie
Diamond Dogs
(1974)
Young Americans
(1975)
Station to Station
(1976)

Young Americans – album Davida Bowiego nagrany w Ameryce po zakończeniu trasy koncertowej promującej jego poprzedni album Diamond Dogs.

Ku zaskoczeniu fanów Bowie odrzucił dotychczasową stylistykę glam rocka i pod wpływem filadelfijskiego soulu stworzył nowy styl muzyczny nazwany przez niego "plastikowym soulem", blisko spokrewniony ze stylem znanym jako biały soul.

Z Young Americans pochodzi pierwszy przebój Bowiego, który dotarł na pierwsze miejsce na liście przebojów w Ameryce – "Fame", napisany wspólnie z Johnem Lennonem (który w tym utworze gra także na gitarze i śpiewa w chórkach). Na płycie można usłyszeć również Luthera Vandrossa. Płyta ta zapoczątkowała współpracę Bowiego z jednym z jego ulubionych gitarzystów Carlosem Alomarem, który w przyszłości będzie brał udział w nagraniu większości płyt Bowiego.

W Ameryce płyta dotarła na 9. miejsce na liście przebojów, a w Wielkiej Brytanii na 2. pozycję.

Lista utworów

[edytuj | edytuj kod]

Wszystkie piosenki napisane przez Bowiego z wyjątkiem "Across the Universe" Lennon/McCartney, "Fame" Bowie/Lennon/Alomar, i "Fascination" Bowie/Vandross.

1. "Young Americans" 5:10
2. "Win" 4:44
3. "Fascination" 5:43
4. "Right" 4:13
5. "Somebody Up There Likes Me" 6:30
6. "Across the Universe" 4:30
7. "Can You Hear Me?" 5:04
8. "Fame" 4:12
40:06

Muzycy

[edytuj | edytuj kod]

Muzycy na "Across The Universe" i "Fame":

Informacje uzupełniające

[edytuj | edytuj kod]
  • Nagrania zrealizowano w Sigma Sound w Filadelfii, oprócz "Across the Universe" i "Fame" nagranych w studiu Electric Ladyland w Nowym Jorku
  • Producent – Tony Visconti ("Young Americans")
  • Producenci – Tony Visconti, Harry Maslin ("Win", "Fascination", Right" i "Somebody Up There Likes Me")
  • Producenci – David Bowie, Harry Maslin ("Can You Hear Me", "Across the Universe", "Fame")
  • Zdjęcie (okładka) – Eric Stephen Jacobs
  • Zdjęcia (książeczka)– Neal Preston, Eric Stephen Jacobs, Steve Schapiro
  1. Dot. wznowienia z 1999 (Virgin).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Discogs: David Bowie – Young Americans. www.discogs.com. [dostęp 2020-11-30]. (ang.).
  2. Greg Kot: BOWIE`S MANY FACES ARE PROFILED ON COMPACT DISC. Chicago Tribune. [dostęp 2023-12-02]. (ang.).
  3. Robert Christgau: David Bowie. robertchristgau.com. [dostęp 2023-12-02]. (ang.).
  4. Machina, listopad 1999, str. 85
  5. (red.) Nathan Brackett, (red.) Christian Hoard: The New Rolling Stone Album Guide. Wyd. 4. New York: Simon & Schuster, 2004, s. 96. ISBN 0-7432-0169-8. LCCN 2004058905. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • książeczka dołączona do CD Young Americans EMI 7243 521905 0 8 z 1999