Przejdź do zawartości

Województwo gnieźnieńskie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Województwo gnieźnieńskie
Palatinatus Gnesnensis
województwo
1768–1793
Herb
Herb
Państwo

 I Rzeczpospolita

Prowincja

wielkopolska

Data powstania

1768

Siedziba wojewody

Gniezno

Wojewoda

zobacz: wojewodowie gnieźnieńscy

Siedziba sejmiku

Koło

Powierzchnia

7 660 km²

Populacja (1790[1])
• liczba ludności


67266

Podział administracyjny
Liczba powiatów

3

Położenie na mapie Rzeczypospolitej
Położenie na mapie Polski

Województwo gnieźnieńskie (łac. Palatinatus Gnesnensis) – województwo Korony Królestwa Polskiego utworzone w 1768[2] poprzez wydzielenie z województwa kaliskiego jego trzech północnych powiatów; istniało do II rozbioru Polski (1793).

Stolicą województwa było Gniezno. Powierzchnia wynosiła ok. 7 660 km²[3]. Sejmik generalny zbierał się w Kole.

Powiaty:

Sąsiednie województwa:

Wojewodą gnieźnieńskim był m.in. Antoni Sułkowski w latach 17751786

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tabela:Summaryusz Generalny wszelkich dochodów Rzeczypospolitey tak w Koronie iako i w Litwie z kalkulacyą mil kwadratowych, tak со do dymów, podatków, iako i ludzi, w: Dziennik rządowo-ekonomiczno handlowy. Zaymuiący różne Wiadomości, Rządowe, Handlowe, Ekonomiczne, Fabryczne, Kontraktowe na Dobra, Summy, i Produkta. Zajmujący 3 miesiące kwiecień may czerwiec 1790. R.5. T. II. Warszawa 1790.
  2. Volumina Legum t. VII f. 747
  3. Zygmunt Gloger, Geografia historyczna ziem dawnej Polski, Województwo Kaliskie i Gnieźnieńskie

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]