Przejdź do zawartości

Willie Mays

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Willie Mays
Ilustracja
Środkowozapolowy
Pełne imię i nazwisko

Willie Howard Mays, Jr.

Pseudonim

The Say Hey Kid

Data i miejsce urodzenia

6 maja 1931
Westfield (Alabama)

Data i miejsce śmierci

18 czerwca 2024
Palo Alto

Odbijał

prawą

Rzucał

prawą

Debiut

25 maja 1951

Ostatni występ

9 września 1973

Statystyki
Średnia uderzeń

0,302

Home runy

660

Uderzenia

3283

RBI

1903

Kariera klubowa
Lata Kluby
1951–1952
1954–1972
New York/San Francisco Giants
1972–1973 New York Mets
Baseball Hall of Fame
Rok wprowadzenia

1979

Głosów

94,7% (1. głosowanie)

Metoda elekcji

BBWAA

Willie Howard Mays, Jr. (ur. 6 maja 1931 w Westfield(inne języki), w Alabamie[1], zm. 18 czerwca 2024 w Palo Alto w Kalifornii[2][3]) – amerykański baseballista, który występował na pozycji środkowozapolowego.

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Zawodową karierę rozpoczął w zespołach Negro League w Chattanooga Choo-Choos i Birmingham Black Barons[4][5]. Podczas występów w Negro League był obserwowany przez skautów klubów MLB, między innymi Boston Braves oraz Brooklyn Dodgers[6][7]. Ostatecznie 20 czerwca 1950 podpisał kontrakt z New York Giants[8]. Sezon 1951 rozpoczął w klubie rezerwowym Giants Minneapolis Millers[4]. W Major League Baseball zadebiutował 25 maja 1951 w meczu przeciwko Philadelphia Phillies[9]. Mimo nie najlepszego sezonu, w którym uzyskał średnią uderzeń 0,274, zaliczył 68 RBI i zdobył 20 home runów w 121 meczach, został wybrany najlepszym debiutantem w National League[10][11]. W tym samym roku zagrał w World Series, jednak Giants ulegli New York Yankees w sześciu meczach[12].

W 1952 został powołany do United States Army[4]. Z powodu służby wojskowej Mays nie zagrał w 266 meczach[13]. W 1954 powrócił do zawodowego baseballu i ze średnią uderzeń 0,345 i 46 zdobytymi home runami, został wybrany MVP National League[11][14]. W tym samym sezonie New York Giants zwyciężyli w World Series pokonując Cleveland Indians 4–0[4]. Dwa lata później wstąpił do Klubu 30–30 zdobywając 36 home runów i 40 skradzionych baz[15]. W 1962 Giants (od 4 lat z siedzibą w San Francisco) przegrali World Series z New York Yankees w siedmiu meczach[12]. Trzy lata później został po raz drugi w karierze wybrany MVP[14].

22 września 1969 Mays zdobył 600. home runa w karierze[16]. 10 lipca 1970 został dziesiątym baseballistą w historii, który wykonał 3000 uderzeń w Major League Baseball[17]. W maju 1972 w wieku 41 lat przeszedł do New York Mets, w którym zakończył karierę. 23 stycznia 1979 został członkiem Galerii Sław Baseballu[18].

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
Nagroda/wyróżnienie Lata Źródło
MVP National League 1954, 1965 [14]
24× All-Star 1954, 1955, 1956, 1957, 1958, 1959¹, 1959², 1960¹, 1960², 1961¹, 1961², 1962¹
1962², 1963, 1964, 1965, 1966, 1967, 1968, 1969, 1970, 1971, 1972, 1973
[19]
All-Star Game MVP 1963, 1968 [20]
12× Gold Glove Award 1957, 1958, 1959, 1960, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1966, 1967, 1968 [21]
Zwycięzca w World Series 1954 [12]
AL Rookie of the Year Award 1951 [10]
MLB All-Century Team [22]
Baseball Hall of Fame od 1979 [18]
# 24 zastrzeżony przez Giants 1972 [23]

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mays, Willie [online], Encyclopedia of Alabama [dostęp 2024-06-19] (ang.).
  2. Willie Mays, supreme baseball talent among the best to ever play, dies at 93 [online], NBC News, 19 czerwca 2024 [dostęp 2024-06-19] (ang.).
  3. Baseball Hall of Famer Willie Mays, the 'Say Hey Kid,' Dies at 93 [online], Extra [dostęp 2024-06-19] (ang.).
  4. a b c d Baseball Immortal MVP. achievement.org. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
  5. Willie Mays. encyclopediaofalabama.org. [dostęp 2012-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-06)]. (ang.).
  6. Rewriting history: What if the Braves had signed Willie Mays?. hardballtimes.com. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
  7. Exciting Player Is Willie Mays. The Pittsburgh Press. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
  8. Willie Mays Transactions. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
  9. Giants 8 Phillies 5. baseball-reference.com. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
  10. a b Willie Mays Biography. notablebiographies.com. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
  11. a b Willie Mays Statistics. baseball-reference.com. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
  12. a b c Baseball-Reference Playoff and World Series Index. baseball-reference.com. [dostęp 2012-08-27]. (ang.).
  13. Armed Forces Day Tribute - May 21. 500hrc.com. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
  14. a b c Most Valuable Player winners. mlb.com. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
  15. 30-30 Club. baseball-statistics.com. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
  16. Famous Home Runs. mlb.com. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
  17. The 3000 Hit Club - Willie Mays. baseballhalloffame.org. [dostęp 2016-02-17]. (ang.).
  18. a b Mays, Willie. baseballhall.org. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
  19. Most Seasons on All-Star Roster. baseball-reference.com. [dostęp 2012-08-25]. (ang.).
  20. All-Star MVPs. mlb.com. [dostęp 2013-08-15]. (ang.).
  21. National League Gold Glove Award Winners. baseball-reference.com. [dostęp 2012-08-25]. (ang.).
  22. All Century Team. baseball-almanac.com. [dostęp 2012-08-27]. (ang.).
  23. Willie Mays Biography. espn.com. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
  24. The White House – President Obama Names Recipients of the Presidential Medal of Freedom (ang.) [dostęp 2015-11-28]