Wilhelm Mohnke

Wilhelm Mohnke
	; Wilhelm Mohnke w 1999 roku
	Brigadeführer; generał major Waffen-SS
Data i miejsce urodzenia	15 marca 1911 ; Lubeka, Cesarstwo Niemieckie
Data i miejsce śmierci	6 sierpnia 2001 ; Hamburg, Niemcy
	Przebieg służby
Lata służby	1931–1945
Formacja	Schutzstaffel
Formacja	Waffen-SS
Stanowiska	dowódca 1 Dywizji Pancernej SS
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa: kampania wrześniowa; kampania bałkańska; operacja berlińska; operacja Overlord;
Późniejsza praca	handlowiec
	Odznaczenia

Wilhelm Mohnke (ur. 15 marca 1911 w Lubece, zm. 6 sierpnia 2001 w Hamburgu) – niemiecki wojskowy i handlowiec, SS-Brigadeführer, generał major Waffen-SS, dowódca 1 Dywizji Pancernej SS i obrony dzielnicy rządowej podczas bitwy o Berlin, zbrodniarz wojenny. Uczestnik II wojny światowej.

Życiorys

W latach 1926–1929 pracował w firmie handlowej. W 1931 wstąpił do SS – numer legitymacji SS to 15 541. W czasie II wojny światowej walczył na frontach Europy; m.in. brał udział w napaści na Polskę (został za to dwukrotnie odznaczony – patrz poniżej). W czasie kampanii bałkańskiej ciężko ranny. Następnie został dowódcą 1 Dywizji Pancernej SS „Leibstandarte SS Adolf Hitler”. 22 kwietnia 1945 został mianowany dowódcą obrony dzielnicy rządowej w Berlinie. 1 maja 1945, po śmierci Adolfa Hitlera, próbował uciec z oblężonej stolicy III Rzeszy, lecz został ujęty przez żołnierzy Armii Czerwonej i wzięty do niewoli. Przebywał w niej do 10 października 1955, po czym powrócił do Niemiec, gdzie zajmował się m.in. sprzedażą samochodów. Zmarł w Rahlstedt – północno-wschodniej dzielnicy Hamburga.

Zbrodnie wojenne

W czasie kampanii francuskiej rozkazał zamordować ponad 100 w większości brytyjskich jeńców. W czasie bitwy o Caen w 1944 z jego rozkazu rozstrzelano 38 kanadyjskich jeńców. Uniknął odpowiedzialności za swoje zbrodnie^[1].

Odznaczenia i medale wojskowe (chronologicznie)

Krzyż Żelazny II klasy – 21 września 1939
Krzyż Żelazny I klasy – 8 listopada 1939
Czarna Odznaka za Rany – 10 lutego 1940
Szturmowa Odznaka Piechoty w Srebrze – 3 października 1940
Wojenny Krzyż Zasługi z Mieczami – 3 października 1940
Srebrna Odznaka za Rany – 15 września 1941
Krzyż Niemiecki w Złocie – 26 grudnia 1941
Krzyż Rycerski Żelaznego Krzyża – 11 lipca 1944
Order Waleczności IV klasy^[2]

Przypisy

↑ TomaszT. Szlagor TomaszT., Pierwsza bitwa o Caen: czerwiec 1944 r., „Wojsko i Technika Historia” (2/2020), 1 stycznia 2020, s. 95-96, ISSN 2450-2480 .
↑ Mohnke, Wilhelm - TracesOfWar.com [online], www.tracesofwar.com [dostęp 2022-01-15] .

Bibliografia

Gordon Williamson, Malcolm McGregor: German commanders of World War II.: Waffen-SS, Luftwaffe & Navy (2), Wyd. Osprey Publishing, Oksford 2006, s. 22–24, ISBN 1-84176-597-X.
Wilhelm Mohnke (sylwetka) [online], das-ritterkreuz.de [dostęp 2012-02-07] [zarchiwizowane z adresu 2013-04-29] (niem.).

[1] TomaszT. Szlagor TomaszT., Pierwsza bitwa o Caen: czerwiec 1944 r., „Wojsko i Technika Historia” (2/2020), 1 stycznia 2020, s. 95-96, ISSN 2450-2480 .

[2] Mohnke, Wilhelm - TracesOfWar.com [online], www.tracesofwar.com [dostęp 2022-01-15] .

[1]

[2]