Wikipedysta:Paulinka123321/brudnopis
Kultura fitnessu to zjawisko społeczno-kulturowe związane z ćwiczeniami i sprawnością fizyczną. Zwykle kojarzy się to z kulturą siłowni (gym culture), ponieważ popularne jest trenowanie w miejscach takich jak siłownie, centra odnowy biologicznej i kluby fitness. Międzynarodowe badania wykazały, że ponad 27% całkowitej populacji dorosłych na świecie uczęszcza do centrów fitness, a 61% osób regularnie ćwiczących wykonuje zajęcia przypominające siłownię. Uzyskanie i utrzymanie sprawności fizycznej korzystnie wpływa na zdrowie. Kultura fitness stała się bardzo popularna dzięki nowoczesnej technologii i rosnącej popularności platform mediów społecznościowych.
Historia i rozwój
[edytuj | edytuj kod]
Gimnastyka starożytnej Grecji i Rzymu
Słowo gimnastyka pochodzi od greckiego słowa „gymnazein”, które dosłownie oznacza „ćwiczyć nago”. W starożytnej Grecji i Rzymie w miastach istniało publiczne miejsce przeznaczone do treningu sportowców, zwane gimnazją(?) dla Greków i palestra(?) dla Rzymian. Fitness uznawano za koncepcję ukształtowaną przez dwa kody kulturowe: racjonalizację i ascezę; autentyczność i hedonizm. W Grecji sprawność fizyczna była uważana za szlachetne i pobożne zajęcie i stanowiła część pełnego wykształcenia. Ośrodkami społeczności stały się gimnazja, kojarzone ze sztuką, nauką logiki i źródłem rozrywki. Wykwalifikowani sportowcy osiągali podwyższony status i poświęcali swoje życie doskonaleniu sprawności fizycznej. Zarówno mężczyźni, jak i kobiety uczestniczyli w różnorodnych ćwiczeniach gimnastycznych. Seria zajęć obejmowała pływanie, rzucanie, zapasy, skakanie i podnoszenie ciężarów. Gdy Rzymianie podbili Grecję, przekształcili te zajęcia w bardziej formalny sport i wykorzystali swoje sale gimnastyczne do przygotowania swoich legionów do działań wojennych. Jednak wraz z upadkiem Cesarstwa Rzymskiego ludzie stracili zainteresowanie gimnastyką.
Dziewiętnasty wiek
Od około 1800 roku gimnastyka rozwijająca się w krajach zachodnich miała na celu wzmacnianie ciała dla podtrzymania wartości społecznych i kształtowania lepszych obywateli. Pehr Henrik Ling był pionierem nauczania wychowania fizycznego w Szwecji i starał się zreformować i ulepszyć gimnastykę starożytnych Greków. W 1850 roku Naczelna Komisja Lekarska Rosji poinformowała swego cesarza o systemie Linga. Sportowiec pracujący nad poprawą ogólnej sprawności fizycznej stał się lepszy od tych, którzy skupiali się jedynie na poszczególnych mięśniach lub aktywnościach fizycznych. W połowie XIX wieku na świecie wzrosła popularność aktywności fizycznej – ruchu i ćwiczeń fizycznych zarówno dla mężczyzn, kobiet, jak i dzieci. Lekarz Diocletian Lewis opowiadał się nawet za wspólnymi ćwiczeniami mężczyzn i kobiet na siłowni.[6] W 1896 roku gimnastyka mężczyzn znalazła się w programie pierwszych nowożytnych igrzysk olimpijskich. Olimpijskie zawody gimnastyczne kobiet rozpoczęły się w 1928 roku.
II Wojna Światowa
Przed II wojną światową i w jej trakcie reżimy totalitarne wykorzystywały aktywność fizyczną jako sposób na promowanie swoich ideologii. Przed II wojną światową i w jej trakcie reżimy totalitarne wykorzystywały gimnastykę jako sposób na promowanie swoich ideologii. W 1922 r. partia nazistowska utworzyła Hitlerjugend, w ramach której dzieci i młodzież uczestniczyły w zajęciach fizycznych mających na celu rozwój ich kondycji fizycznej i psychicznej.Nazistowskie obrazy sportowe miały na celu promowanie idei „aryjskiej” wyższości rasowej i w 1933 roku we wszystkich niemieckich organizacjach sportowych wprowadzono politykę „tylko dla Aryjczyków”.W 1931 r., w Związku Radzieckim Leninowska Młoda Liga Komunistyczna utworzyła Program Gotowi do Pracy i Obrony ZSRR. Był to program fitness funkcjonujący w celu poprawy zdrowia publicznego i przygotowania ludności do wysoce produktywnej pracy oraz obrony „ojczyzny".
Zimna Wojna
Podczas zimnej wojny nacisk na sprawność fizyczną pojawił się zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i w Związku Radzieckim. Senator Hubert Humphrey poważnie przestrzegał, że przewaga komunistów wynika z doskonałych programów sportowych i fitness. które stosują. Jego uwagi odzwierciedlały rosnącą amerykańską paranoję komunizmu. W odpowiedzi przywódcy wojska, rządu cywilnego i sektora prywatnego zaczęli tworzyć „kult i rytuał twardości”. Prezydent John F. Kennedy wezwał naród, zwracając się do Amerykanów, aby w całym kraju traktowali priorytetowo swoją kondycję fizyczną. Sprawność fizyczna została opisana jako „kwestia osiągnięcia optymalnego stanu dobrego samopoczucia”, która wymaga ćwiczeń zarówno od młodych, jak i starszych osób. Skupienie się na sprawności fizycznej otworzyło także drzwi sportsmenkom zarówno w USA, jak i ZSRR, aby mogły zyskać większą widoczność jako uczestniczki igrzysk olimpijskich.
Kultura Fitnessu (angielski: fitness culture)
motywacja do siłowni (angielski: gym motivation)
parter na siłownię(angielski: gym bro)
siłowniany szczur (angielski: gym rat)
siłowniany dziwak (angielski: gym creep)
siłowniana miłość (angielski: gym crush)