Przejdź do zawartości

Wikipedysta:OliwierGumiś/Egzekucje w Norymberdze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Egzekucje norymberskie miały miejsce 16 października 1946 r., wkrótce po zakończeniu procesów norymberskich . Dziesięciu prominentnych członków kierownictwa politycznego i wojskowego nazistowskich Niemiec zostało straconych przez powieszenie : Hans Frank, Wilhelm Frick, Alfred Jodl, Ernst Kaltenbrunner, Wilhelm Keitel, Joachim von Ribbentrop, Alfred Rosenberg, Fritz Sauckel, Arthur Seyss-Inquart i Julius Streicher . Tego dnia zaplanowano powieszenie Hermanna Göringa, ale poprzedniej nocy popełnił samobójstwo, zażywając kapsułkę z cyjankiem potasu . Martin Bormann również został skazany na śmierć zaocznie; w tym czasie jego miejsce pobytu nie było znane, ale od tego czasu potwierdzono, że zginął podczas próby ucieczki z Berlina 2 maja 1945 r.

Wyroki zostały wykonane w sali gimnastycznej więzienia w Norymberdze przez armię Stanów Zjednoczonych, stosując standardową metodę upuszczania zamiast długiego upuszczania . [1]

Katami byli starszy sierżant John C. Woods i jego zastępca, żandarm Joseph Malta . Użycie przez Woodsa standardowej metody upuszczania podczas egzekucji spwodowało, że niektórzy mężczyźni nie umarli natychmiastowo z powodu zamierzonego złamania szyi, ale zamiast tego udusili się.[2] [3]

Niektóre raporty wskazywały, że niektóre egzekucje trwały od 14 do 28 minut. [4] [5] Armia zaprzeczyła twierdzeniom, że długość zrzutu była zbyt krótka lub że skazany zmarł w wyniku uduszenia, a nie złamania szyi. [6] Dodatkowo klapa była za mała, przez co kilku skazanych doznało krwawiących obrażeń głowy, gdy podczas upadku uderzyli twarzą w boki klapy. [7]

Krążą pogłoski, że ciała przewieziono do Dachau w celu kremacji, ale w rzeczywistości spalono je w krematorium w Monachium, a prochy rozrzucono nad rzeką Izarą . [8]

Kingsbury Smith z International News Service napisał relację naocznego świadka powieszenia. Jego relacja pojawiła się ze zdjęciami w gazetach. [9]

Kolejność egzekucji

[edytuj | edytuj kod]
Zaplanowana kolejność egzekucji
Lp. Skazany Ostatnie słowa Godzina śmierci
1 Hermann Göring[a] - -
2 Joachim von Ribbentrop "Boże, chroń Niemcy. Boże, miej litość dla mojej duszy. Moim ostatnim życzeniem jest to, aby Niemcy odzyskały swoją jedność i to, na litość, żeby było zrozumienie między wschodem a zachodem. Życzę światu pokoju."[10]

Norymberski Komendant Więzienny Burton C. Andrus zeznał później, że Ribbentrop na moment przed powieszeniem zwrócił się do więziennego kapelana, Henrego F. Gerecke, szepcząc "Jeszcze Cię zobaczę" [11]

01:30
3 Wilhelm Keitel "Wzywam Wszechmogącego Boga, aby miał litość dla ludności niemieckiej. Więcej niż dwa miliony niemieckich żołnierzy poniosło śmierć za ojczyznę przede mną. Teraz idę w ślady moich synów - wszystko dla Niemiec." 01:44 
4 Ernst Kaltenbrunner "Gorącym sercem kochałem niemieckich ludzi i moją ojczyznę. Wykonałem moją służbę na prawach moich ludzi i przykro mi, że tym razem moim ludem kierowali ludzie, którzy nie byli żołnierzami, i że popełniono zbrodnie, o których nie miałem pojęcia. Niemcy, powodzenia " 01:52
5 Alfred Rosenberg (Gdy został zapytany, czy ma jakieś ostatnie słowa) "Nie." 01:59
6 Hans Frank "Jestem wdzięczny za miłe traktowanie mnie podczas mojej niewoli i proszę Boga o zaakceptowanie mnie z litością." 02:08
7 Wilhelm Frick "Niech żyją wieczne Niemcy." 02:20
8 Julius Streicher "Adele, moja droga żono."[b] Nieznana
9 Fritz Sauckel "Umieram jako niewinny. Ten wyrok jest błędny. Boże, chroń Niemcy i uczyń Niemcy znów wielkimi. Niech żyją Niemcy! Boże, chroń moją rodzinę." 02:40
10 Alfred Jodl "Pozdrawiam was, moje Niemcy." 02:50
11 Arthur Seyss-Inquart "Mam nadzieję, że ta egzekucja jest ostatnim czynem wykonanym w ramach tragedii Drugiej Wojny Światowej oraz, że lekcja, którą wyniesiona przez świat będzie tym, że pokój i zrozumienie powinno istnieć między ludźmi. Wierzę w Niemcy." 02:59
Źródła:[12]

Notatki

[edytuj | edytuj kod]
  1. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Popełnił samobójstwo w nocy zaraz przed planowaną egzekucją.
  2. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Również relcjonowano jako: "Pewnego dnia Bolszewicy też was powieszą."

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  1. By The Neck Until Dead: The Gallows of Nuremberg by Stanley Tilles with Jeffrey Denhart, Jona Books, Indiana: USA.
  2. Time Magazine coverage, 28 October 1946, pg. 34.
  3. Mark Turley: From Nuremberg to Nineveh. Lulu.com, 1 September 2008. ISBN 978-0-9559810-0-5.
  4. Robert Shnayerson: Judgment at Nuremberg. Smithsonian Magazine, October 1996. s. 124–141. [zarchiwizowane z tego adresu (30 April 2011)]. Cytat: The trial removed 11 of the most despicable Nazis from life itself. In the early morning hours of Wednesday, October 16, 1946, ten men died in the courthouse gymnasium in a botched hanging that left some strangled to death for as long as 25 minutes.
  5. The Trial of the Century– and of All Time, part two. Flagpole Magazine, 17 July 2002. s. 6. [zarchiwizowane z tego adresu (2 March 2009)]. Cytat: the experienced Army hangman, Master Sgt. John C. Woods, botched the execution, some alleging intentionally. A number of the hanged Nazis died, not quickly from a broken neck as intended, but agonizingly from slow strangulation. Ribbentrop and Sauckel each took 14 minutes to choke to death, while Keitel, whose death was the most painful, struggled for 28 minutes at the end of the rope before expiring.
  6. "War Crimes: Night without Dawn", Time.com, 28 October 1946
  7. Spiegel Online, Nürnberger Prozesse: Der Tod durch den Strick dauerte 15 Minuten (German), 16 January 2007.
  8. Richard Overy: Interrogations: The Nazi Elite in Allied Hands. London: Allen Lane, 2001. ISBN 0-7139-9350-2., pg. 205
  9. The Nuremberg Trials
    The Execution of Nazi War Criminals
    . [dostęp 21 September 2012]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 February 2006)].
  10. Bloch, p. 456.
  11. Andrus, Burton C., I Was the Nuremberg Jailor, New York: Coward-McCann, 1969, p. 195.
  12. Kingsbury Smith: The Execution of Nazi War Criminals. Famous Trials, 16 October 1946.

[[Kategoria:1946 w Niemczech]]