Wazgen I

Wazgen

Lewon Karapet Palczian
Katolikos Wszystkich Ormian
Kraj działania	ZSRR (do 1991) Armenia (od 1991)
Data i miejsce urodzenia	20 września 1908 Bukareszt, Rumunia
Data i miejsce śmierci	18 sierpnia 1994 Wagharszapat, Armenia
Miejsce pochówku	Eczmiadzyn
Katolikos Wszystkich Ormian
Okres sprawowania	1955–1994
Wyznanie	przedchalcedońskie
Kościół	Apostolski Kościół Ormiański
Prezbiterat	1942
Sakra biskupia	1951
Wybór patriarchy	2 października 1955
Odznaczenia

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	1951
Konsekrator	Jerzy VI
Konsekrowani biskupi Hajgazun Abrahamian 1955 Serowbe Manukian 1955 Hairig Aslanian 1955 Barkew Wartanesjan 1955 Sznork Kalustian 1955 Jeznik Aznaworian 1955 Wartan Der Sahakian 1955 Szawarsz Kujomdżian 23 października 1955 Bessak Tumajan 23 października 1955 Asoghig Ghazarian 1957 Papken Wardżabedian 1957 Gomidas Der Stepanian 1957 Zgon Der Hagopian 1958 Knel Dżeredżian 1958 Papken Abadian 1959 Torkom Manugian 1962 Husig Santurian 1962 Masztoc Tadżirian 1962 Bargew Geworgian 1962 Dirajr Mardigian 1964 Wahan Derian 1964 Jeghisze Simonian 1965 Hagop Wartanian 1965 Szahe Adżemian 1965 Zawen Czinczinian 1965 Karekin II Kazandżian 1966 Szahan Sewadżian 1966 Chosrow Emirzejan 1966 Watcze Howsepian 1967 Wazken Kebreslian 1967 Kude Nakkaszian 1973 Arsen Berberian 1973 Nareg Szakarian 1973 Kework Serajdarian 1973 Hmajak Intojan 1974 Aris Szirwanian 1974 Nerses Bozabalian 1974 Giuregh Kapigian 1976 Tawit Sahakian 1976 Jeghisze Gizirian 1982 Aghan Baliozjan 1982 Woskan Kalpakian 14 lutego 1982 Norwan Zakarian 1982 Awak Asadurian 1982 Grigoris Buniatian 1983 Karekin II 23 października 1983 Anania Arabadżian 1983 Wazken Kesziszjan 1984 Datew Gharibian 14 października 1984 Mesrob Krikorian 1986 Mesrob II Mutafian 21 września 1986 Wagharsz Chaczadurian 1988 Pargew Martirosjan 1988 Sewan Gharibian 13 listopada 1988 Wahan Topalian 13 listopada 1988 Diran Giureghian 1988 Asoghig Aristakesjan 1988 Chadżag Barsamian 1990 Hagop Kelendżian 7 października 1990 Hownan Derderian 7 października 1990 Kissag Muradian 7 października 1990 Husig Bagdasjan 1992 Daron Dżeredżian 1992 Karekin Bekdżijan 27 września 1992 Wicken Ajkazian 27 września 1992

Wazgen I (orm. Վազգեն Ա), imię świeckie Lewon Karapet Palczian (ur. 20 września 1908 w Bukareszcie, zm. 18 sierpnia 1994 w Eczmiadzynie) – Katolikos Wszystkich Ormian w latach 1955-1994.

Życiorys

Podczas I wojny światowej jego rodzina uciekła z Bukaresztu do Odessy i tam przyszły duchowny ukończył szkołę podstawową w szkole ormiańskiej. Po zakończeniu wojny wrócił do Rumunii. Ukończył wyższą szkołę handlową w Bukareszcie (1926), studia na wydziale literatury i filozofii Uniwersytetu Bukareszteńskiego (1936) oraz studia w zakresie pedagogiki praktycznej na tejże uczelni (1937). Od 1929 do 1943 pracował jako nauczyciel w szkołach ormiańskich w Bukareszcie.

Święcenia kapłańskie przyjął w 1942 w Atenach z rąk Karapeta Mazlumiana, ordynariusza diecezji greckiej Ormiańskiego Kościoła Apostolskiego. W latach 1943–1944 studiował teologię na Uniwersytecie Bukareszteńskim. W 1943 uzyskał stopień wartabeda, przyjmując imię Wazgen. W latach 1943–1947 był administratorem diecezji rumuńskiej Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego, zaś w 1947 stanął na jej czele. 23 maja 1948 Katolikos Wszystkich Ormian Jerzy VI mianował go najwyższym wartabedem. W 1951 Wazgen Palczian został wyświęcony na biskupa. Od 1954 był członkiem rady duchownej przy Katolikosie Wszystkich Ormian. W grudniu tego samego roku powierzono mu kierowanie, oprócz diecezji rumuńskiej, również diecezją bułgarską. Szczególnie angażował się w zjednoczenie diaspory ormiańskiej oraz wzmocnienie jej kontaktów z Armenią. Zasiadał w rumuńskim Komitecie Obrony Pokoju.

Na Katolikosa Wszystkich Ormian został wybrany 30 września 1955. Jego intronizacja odbyła się w katedrze w Eczmiadzynie 2 października tego samego roku. Odbył trzydzieści wizyt duszpasterskich do różnych diecezji Kościoła Ormiańskiego. Szczególnie interesował się odbudową zniszczonych ormiańskich świątyń i klasztorów. W okresie sprawowania przez niego urzędu odnowione zostały katedra w Eczmiadzynie, kościoły Szogakat, św. Rypsymy i św. Gajany w Eczmiadzynie, św. Sergiusza, św. Jana i Zorawar w Erywaniu, kościół św. Mesropa Masztosa w Oszakanie, klasztory Chor Wirap i Geghard, a także ormiańskie świątynie poza Armenią: w Moskwie, Baku, Armawirze i Rostowie nad Donem. Katolikos zajmował się gromadzeniem i ochroną zabytków kultury ormiańskiej, w tym rękopisów i Ewangeliarzy.

W 1962 wprowadził Apostolski Kościół Ormiański do Światowej Rady Kościołów oraz do Konferencji Kościołów Europejskich. Brał udział w ruchu ekumenicznym.

Kierowany przez niego Kościół zachowywał w radzieckiej Armenii wysoką pozycję społeczną; w momencie odzyskania niepodległości przez Armenię Wazgen I błogosławił zachodzące w kraju przemiany. W 1994 jako pierwszy otrzymał tytuł Bohatera Republiki Armenii oraz Order Ojczyzny. W tym samym roku zmarł.

Autor prac teologicznych i filozoficznych, od 1991 członek honorowy Armeńskiej Akademii Nauk.

Bibliografia

• The Armenian Apostolic Church In Recent Times 1955 - 1995 A PATH TO THE 21st CENTURY